Kin Thai is het eerste Thaise kookboek wat ik hier op Lauriekoek recenseer. Dat heeft niet per se te maken met dat er geen Thaise kookboeken zijn verschenen, eerder met dat ik weet dat de Thaise keuken niet de meest vegavriendelijke keuken is. Toch wilde ik wel een poging wagen om een niet vegetarisch Thais kookboek te bespreken, want het Thaise vegetarische eten wat ik heb geprobeerd stond mij enorm aan.
De groene smaakbijbel is de opvolger van de smaakbijbel van Niki Segnit. De smaakbijbel verscheen tien jaar geleden en sindsdien is er veel veranderd. Mensen zijn plantaardiger gaan eten en in de smaakbijbel ontbraken sommige ingrediënten. Hoog tijd dus voor een tweede deel van dit populaire boek waarin 500 plantaardige ingrediënten worden behandeld in 92 groepen en 800 combinaties worden besproken.
Vegan toko gaat over de toko uit de dromen van Milou van der Will, waar je geen dierlijke producten vindt, maar een plantaardig paradijs. Misschien dat die ideale toko nog niet bestaat maar het eten wat ze daar zouden verkopen kun je wel al op tafel laten verschijnen met behulp van dit kookboek.
De nuchtere neef van wijn is een goede ondertitel van dit kookboek dat stelt dat thee net zo complex kan zijn als alcoholhoudende dranken, met als belangrijk verschil dat thee geen alcohol bevat. Thee mag dan wel geen alcohol bevatten het is een bijzondere drank die een nadere kennismaking zeker waard is.
Honing is een wonderlijk goedje dat al duizenden jaren wordt gegeten door de mens. Het wordt gemaakt door bijen die zo ook weer voor bevruchting van gewassen zorgen. Er valt veel over te vertellen. Geen wonder dus dat iemand op het idee komt om een kookboek met honing in de hoofdrol te schrijven.
Als er ergens op dit moment wel behoefte aan is dan is het budgetrecepten en dus ook budget vegan eenpansgerechten. Dit kookboek is dus uitstekend getimed. Vroeger was een van de meest gehoorde klachten over veganistisch eten dat het ingewikkeld was, maar ook duur. Tegenwoordig hoor ik het argument dat het prijzig is wat minder, misschien omdat alles duurder is geworden?
Dineren in Rome wie wil dat nou niet? Alleen deze zin roept al gedachtes op aan vakantie, aan goed eten, Italië, de zon en citroenen. Ik dacht een boek te treffen over hoe het is om in Rome te leven maar het bleek ook een boek over (culinaire) geschiedenis te zijn, wat het niet per se sterker maakt.
Het theeboek is een handzaam boekje met kennis over thee en recepten voor mensen die hun thee kennis willen opkrikken. Het is geschreven door theesommelier Veerle Stoffels. Thee is een drank die velen van ons drinken maar hoe vaak sta je even stil bij wat je drinkt? Thee past ook uitstekend bij de maaltijd, zeker nu alcoholvrij steeds meer aandacht krijgt.
Terwijl ik deze recensie van de Italiaanse keuken van Amalfi schrijf, zijn er recordtemperaturen aan de Amalfi kust, richting de 48 graden. Dat geeft de ondertitel zonovergoten recepten toch een heel andere lading mee. Hoewel je als je de foto’s ziet in dit kookboek ziet van de Amalfi kust je ook meteen begrijpt waarom mensen er heen op vakantie willen en de inwoners van hun kust houden. Het ziet er prachtig uit en er wordt lekker gegeten.
Bij het woord rijs denk ik aan brood, aan voorrijs en narijs. Rijs is ook de titel van dit kookboek, of bakboek over het zelf bakken van brood. Iets wat ik graag doe en wat door de temperaturen van deze augustus ook een prima zomerbezigheid is voor als je niet op reis gaat met een korte ei. Het belangrijkste ingrediënt is in een vakantie meestal net wat meer voorradig, want dat is tijd.
Tafel voor één is een kookboek over koken voor jezelf. Dit is denk ik het eerste kookboek in de tien jaar dat ik kookboeken bespreek dat ik een boek over koken voor alleen jezelf tref. Er zijn er niet erg veel van, terwijl er genoeg mensen zijn die alleen wonen en dus heel waarschijnlijk alleen koken en eten. Kookboeken met recepten voor vier personen zijn toch nog steeds de norm. Hoewel ik ook steeds meer recepten voor 2 personen zie opduiken.
Laatste reacties