Dit is Vegetarische Indiase recepten. In Engeland heet dit kookboek simpelweg Manju’s cookbook naar de schrijfster die ook trots op de voorkant staat. Het boek was aan mijn aandacht ontsnapt, maar een Lauriekoek lezer tipte me dat ik het echt moest recenseren, dus bij deze. Ik zou zeggen lees de recensie en wees vooral niet bang me een mail te sturen als je ook een goede suggestie voor me hebt.

Manju Patel

Manju’s is een restaurant in het Engelse Brighton met een bijzondere geschiedenis. Manju Patel komt oorspronkelijk uit Gujarat, ze verhuisde op jonge leeftijd naar Oeganda waar haar ouders een kruidenierswinkel runde. Haar vader stierf en haar moeder besloot een cateringsbedrijfje te beginnen. Manju ging daarom niet naar school, omdat ze moest helpen om maaltijden te bereiden. Ze ontmoette haar man die het Jaïnisme aanhing, waardoor ze haar kookstijl helemaal om moest gooien. In 1972 besloot Idi Amin om iedere Aziaat het land uit te zetten. Binnen 90 dagen moest iedereen maken dat ‘ie wegkwam. Manju en haar familie konden kiezen: terug naar India of naar Engeland. Het werd Engeland.

Manju vond werk in een bedrijf dat stekkers en stopcontacten maakte en was daar dertig jaar lang aan het werk. De passie voor eten was er altijd en hoewel ze daar dolgraag iets meer mee wilde doen was een te groot risico om een eigen bedrijf te beginnen, totdat ze met pensioen ging. Haar kinderen hadden namelijk een verrassing voor haar. Zegingen naar een bedrijfspand waar Manju’s naam op te gevel stond. Haar kinderen hadden een restaurant voor haar gekocht en zo kon ze op haar 80ste toch nog haar droom waarmaken. De hele familie werkt mee in het restaurant. Haar schoondochters helpen bij het koken en de kleinkinderen helpen in de bediening.

Gujarat

In het restaurant en uiteraard ook in dit kookboek vind je de echte vegetarische Gujarat keuken. Dat is anders dan wat je in het gemiddelde (Britse) curryrestaurant vindt. Manju gebruikt nog steeds dezelfde principes en technieken die ze van haar moeder leerde en is dol op verse groenten en specerijen. Na de inleiding met het bijzondere verhaal van Manju en restaurant Manju is er nogmaals een kleine introductie van de Gujarat keuken. De religies, het klimaat, de manier van eten en hun voorliefde voor snacks, alles komt in vogelvlucht voorbij. Er is ook een lijstje met ingrediënten die typisch voor de regio Gujarat zijn. Dit zijn veel bekende ingrediënten zoals kaneel, geelwortel en koriander maar ook wat onbekendere curryblaadjes, caromzaad, okra en verschillende soorten dal (linzen).

Ingrediënten zijn steeds gemakkelijker verkrijgbaar

Ik denk dat de meeste ingrediënten uit Vegetarische Indiase recepten wel verkrijgbaar zijn in Nederland. De toko heeft best veel, maar de supermarkt verkoopt tegenwoordig ook het een en ander. Dit is van oorsprong een Brits kookboek en dat India ooit een kolonie van Groot Brittannië was zie je terug in de bevolking, maar ook in de supermarkt en Aziatische supermarktaanbod. In Nederland werken en wonen er tegenwoordig steeds meer mensen uit India en ik heb het idee dat mede daardoor de typische Indiase producten die eerder voor mij vrijwel onvindbaar waren makkelijker (online) te koop zijn. Ook is het steeds minder een goede optie om iets uit Engeland te laten komen. Veel bedrijven zijn gestopt met leveren buiten Engeland en anders wacht je nog een onplezierige financiële verrassing in de vorm van de douane.

Recepten

De recepten in Vegetarische Indiase recepten zijn verdeeld in de hoofdstukken: delen, curry, brood, rijst en dal, snacks, streetfood, bijgerechten en tafelzuur, zoetigheid en drankjes. Er  staan recepten in voor gerechten die je op een doordeweekse dag kun maken zoals een dal, of een eenvoudige curry, maar voor sommige gerechten kost het wel iets meer werk als je bijvoorbeeld ook daar zelfs een roti of chutney bij wil maken. Dat is echt iets voor als je wat meer tijd hebt. Als je niet van lange ingrediëntenlijsten en dan met name veel specerijen houdt, dan is dit niet je boek. Zoiets kan overigens soms doen lijken alsof iets een heel ingewikkeld recept is, terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn. Bij vrijwel ieder recept staat een mooie foto.

Snelkookpan

Opvallend vind ik dat Manju ook zelf de peulvruchten kookt en dat doet in een snelkookpan, oor mij een niet onbekend apparaat. Alleen denk ik dat ze een oud model gebruikt, want mijn pannen fluiten niet, mijn multicooker doet hooguit een schelle digitale piep als ie klaar is. Daarom is haar omschrijving van hoe je bonen moet koken een beetje onduidelijk. Hoewel bonen koken in je snelkookpan absoluut wel een goed idee is. Het scheelt heel veel tijd en het is niet voor niets dat ik, als ik recepten Google, vaak bij websites uit India terecht kom. Hij wordt daar door veel meer mensen gebruikt.

Verfrissend

Het is heel verfrissend om eens een kookboek van iemand van 80 te recenseren. De meeste kookboekenschrijvers zijn veel jonger. Als je het levensverhaal van Manju leest gun je haar onmiddellijk het alle beste. Haar kookboek is ook echt leuk, ik kan me het zo voorstellen dat dit de recepten zijn die ze voor mensen kookt. Authentiek met hier en daar een lepeltje tomatenketchup. Ik heb even gezocht en het lijkt erop dat haar restaurant still going strong is. Mooi zo.

Vegetarische Indiase recepten
Manju Patel
Uitgeverij Librero
€14,95