Ik heb best een aardige verzameling kookboeken. Het is niet per se een verzameling die ik compleet wil hebben of zoiets, het is gewoon ontstaan naarmate ik meer kookboeken mijn bezit kreeg. Bij “echte” verzamelaars van items begon het vaak bij een bijzonder item wat een bijzondere indruk op ze maakte. Ik vond het een stuk moeilijker om mij de eerste kookboeken te herinneren die echt indruk hebben gemaakt. Toch is het mij gelukt.
De kroniek van de kip is het verhaal over een plompe, maar pientere vogel. Het is een dier dat bijna in ieder kinderboekje over boerderijdieren staat en een dier dat veel wordt gegeten. Afhankelijk van waar je woont zie je ze misschien zelfs vaker dood en verpakt in de supermarkt dan in levende lijve. Hoog tijd dus om meer te leren over dit wonderlijke dier. Sally Coulthard vertelt je in dit boek allerlei dingen over de kip die je nog niet wist.
In proefles krijg je proefles van Joël Broekaert. Hij proeft veel voor zijn werk en legt graag uit wat je proeft en waar dat vandaan komt. Want kennis over wat je proeft en hoe het komt dat je wat proeft maakt je een betere eter. Iedereen moet drie keer per dag eten, dus dat geeft je drie momenten per dag om beter te proeven. Simpel toch?
De zure stad dat is Amsterdam. In zuur komt de geschiedenis van het Amsterdamse zuur compleet aan bod. Van families, inleggerijen, conservenfabrieken, veilingen, karren tot venters. Eten veelal Joodse geschiedenis. Het enige wat het boek niet bevat is recepten voor het zuur van destijds.
De koningin van het koken zónder pakjes en zakjes, Karin Luiten (alias Koken met Karin) heeft een vegetarisch kookboek geschreven. Want om lekker vegetarisch te eten heb je niet alleen geen pakjes of zakjes nodig maar ook geen kant-en-klare vleesvervangers. Het gaat namelijk niet om iets weglaten of vervangen maar om creatief denken.
Voeding is geen medicijn is een boek geschreven door dokter en diëtist Joshua Wolrich. In dit boek vertelt hij je, zonder er doekjes om te winden, waarom voeding geen medicijn is. Alle nutribullshit komt voorbij en hij legt duidelijk uit waarom het bullshit is. Een buitengewoon verhelderend boek.
In het boek In de keuken vind je essays over eten en het leven. Uiteraard de breedste zin van het woord, want er gebeurt nogal wat in- en rond de keuken.
Van aardappel tot avocado gaat over de Allerhande. Het huisblad van de Albert Heijn, sommige mensen denken dat het voor mij als food blogger te min is. Dat is niet waar, als ik zie dat er een nieuwe is neem ik hem eigenlijk altijd mee. Gewoon omdat ik hem leuk vind om te bekijken, maar ook omdat hij een beeld geeft van wat er nu speelt. In van aardappel tot avocado wordt aan de hand van oude Allerhande’s een beeld van 70 jaar eetgeschiedenis gegeven.
Een wereld vol lekkers van Laura Gladwin is een encyclopedie. Het is een boek met daarin afbeeldingen van 1000 voedingsmiddelen. Het is eigenlijk een encyclopedie zoals ik die vroeger kende met afbeeldingen en informatie. Alleen is dit boek meer op volwassenen gericht. Zodat die zich ook eens kunnen vergapen aan de enorme verscheidenheid aan ingrediënten die de wereld te bieden heeft.
Ik geloof nog steeds niet helemaal dat Anthony Bourdain dood is. Je kunt op een willekeurig moment 24Kitchen aanzetten en dan zie je hem gewoon rondreizen. Als dat niet volstaat slinger je Netflix aan en ook als je niet naar hem op zoek gaat komt hij regelmatig voorbij. Er zijn ook boeken van Bourdain en nu hij dood is zijn breekt er een nieuwe categorie aan: boeken die over hem gaan.
Het geroofde kookboek is een boek over Alice Urbach. Tijdens de Anschluss in 1938 verliest ze alles haar huis, haar gezin en haar succesvolle kookcarrière. Als ze jaren later naar Wenen terugkeert, vindt ze haar eigen kookboek So kocht man in Wien! terug in de boekhandel. Alleen staat haar naam niet meer op de voorkant, maar die van man Rudolf Rosch. Wat is er gebeurd? Heeft deze man echt bestaan? En krijgt ze haar eigen auteurschap weer terug?
Laatste reacties