Mojo maté leerde ik kennen op de Horecava. Ze claimen het eerste Nederlandse matémerk te zijn en dat moest ik natuurlijk proberen! Wat me ook opviel toen ik hier over schreef: ik heb nog nooit eerder over maté geblogd. Gek eigenlijk. Met deze blogpost zet ik dat recht.
Nieuws van het theeleutenfront. Ik heb een nieuw merk ontdekt: Teministeriet, vrij vertaald “ministerie van thee”. Gelukkig hoef ik dit niet uit te spreken, want de naam is voor mij een flinke tongtwister. Teministeriet is opgericht in Malmö, Zweden en combineert Oosterse traditie met Scandinavisch minimalisme. Het merk heeft allerlei soorten thee, kruiden, zwart, groen. Losse thee, verschillende soorten theezakjes. Ik probeerde drie soorten uit uit drie verschillende lijnen.
Afgelopen maand was ik op de Culiperslunch waar ik werd getrakteerd op een kop thee van Wilder land. Deze thee heeft een goed verhaal en komt gewoon uit Nederland.
Als ik ergens de afgelopen dagen behoefte aan had (en de rest van de zomer nog aan heb) dan is het wel koud drinken. Warme thee trekt me toch minder dan koude thee en het lest de dorst, tenminste als het niet te zoet is. Hi-Five ice tea voldoet aan deze eisen.
Ik kreeg mail van BAIN brewing met de vraag of ik hun kombucha wilde uitproberen. Als enthousiast kombuchadrinker kan ik dan bijna niet weigeren. Dus kreeg ik een pakketjes met alle vier de smaken en een paar interessant uitziende shots thuisgestuurd en kon het proeven beginnen.
Theeleut als ik ben stond Anassa altijd hoog op mijn lijstje. Hun onderschrift is exceptional Hellenic products en ik zie dan meteen zonnige heuvels en eilanden voor mij; kruidenplanten die wuiven in de zon. Dat kan alleen niets anders dan lekkere thee opleveren denk ik dan. Hun huisstijl is ook geweldig. Ingetogen grijs met zwart-witte pentekeningen en een vleugje goud hier en daar. Dat spreekt mij enorm aan.
Thee komt niet uit Nederland. Tenminste kruidenthee is in Nederland nog wel samen te stellen, mijn muntplant staat er immers nog puik bij. De theeplant camelia sinensis waar alle thee – van zwarte thee tot groene thee tot puerth – van gemaakt wordt, kom in Nederland niet voor. Tenzij misschien in de collectie van een hortus. Daar is nu verandering in gekomen, het is namelijk iemand gelukt om de theeplant winterhard in Nederland te kweken. Als eerste in Europa. Er is nu dus echte thee uit Nederland van Joan local tea makers.
Je gelooft het niet maar ook in de zinderende zomer temperaturen drink ik graag thee. Ik neem mijn thee ook graag mee. Op het gebied van duurzame herbruikbare opties is er nu iets nieuws: T-Bottle. Een glazen dubbelwandige fles met bovenop een apart reservoir voor de thee. Zo kun je de fles als een soort zandloper omdraaien om de thee te laten trekken en weer omdraaien als je thee klaar is. Ik probeerde hem uit.
Bij Dutch Harvest is het moeilijk om weg te blijven van bepaalde associaties. Grappig genoeg zijn hennepolie (niet perse de CBD variant maar de “gewone” olie) en hennepzaad al lang geen vreemde meer in mijn keuken, maar thee? Daar kon ik me zo snel even geen voorstelling van maken. Tijd dus om het te proberen.
Soms gaat het leven van een foodblogger over rozen. Ik vind het altijd leuk om rond kersttijd een kerstthee in huis te hebben. Ik heb er op dit blog ook al meerdere van verschillende merken besproken. Mijn vreugde was dan ook groot toen ik een pakje van Teastreet toegestuurd kreeg met daarin: kerstthee!
Yogi tea heeft nu ook ijsthee. Koude thee in een flesje in de smaken mate lemon, spearmint lemon, orange basil en hibiscus mint. De thee is biologisch, gezoet met een beetje agavesiroop en zonder prik. Ik kocht vier flesjes en probeerde ze uit.
Laatste reacties