Boekrecensie: Van moestuin tot maaltijd
De eerste zonnestralen hebben zich alweer gemeld en zo snel dat het geval is gaan mensen de tuin in, ook al is het nog lang geen tijd om dingen te zaaien. Zelf heb ik vorig jaar een poging tot moestuin gedaan en helaas kwam daar weinig maaltijd van. Dus ik moet weer even wat moestuinmoed verzamelen en de eerdere mislukkingen vergeten. Met dit boek, Van moestuin tot maaltijd, gaat dat best goed.
Bijzonder geschikt voor kinderen
Dit boek is, zoals het poppetje op de achterkant vermeldt, van 9 tot 99. Prima geschikt voor kinderen, maar ook voor volwassenen. Voor volwassenen schreef Karin Luiten eerder boeken als Wereld gerechten zonder pakjes en zakjes en Vega zonder pakjes en zakjes Het is voor trotse tuinbezitters, maar ook voor mensen met alleen een balkon. Gelukkig maar, want veel tuinboeken gaan er vanuit dat je zeeën van ruimte hebt, wat me soms een beetje irriteert. Je hoeft voor dit boek geen enkele voorkennis te hebben, alles wordt duidelijk uitgelegd met tekst, maar ook veel leuke illustratie van Karin zelf.
Begin gewoon!
Van moestuin tot maaltijd begint bij het begin van het begin. Wat heb je nodig, wat ga je kweken? Heb je tuin of balkon? Hoe zaai je, hoe zaai je voor? En hoe maak je rekjes waarin je planten omhoog kunnen groeien en steun kunnen vinden? Je hoeft helemaal geen fancy dingen te kopen of al in huis te hebben, veel kun je zelf maken. Bakjes van oude wc rollen, plantensteuntje van een oud wasrek. Het eindigt met afharden en je plantjes naar buiten doen na ijsheiligen. Daarna heeft iedere groente zijn eigen pagina met kweekinformatie, gevolgd door een paar recepten die door kinderen ook prima (al dan niet met wat hulp) te maken zijn. Van de recepten staat een foto in het boek van het eindresultaat. Als ik me niet vergis zijn alle recepten in dit boek vegetarisch.
Lees en doe
De groenteninformatie en recepten worden afgewisseld met wat extra moestuininformatie. Bijvoorbeeld over de door mij zo gehate slakken, maar ook over belangrijke beestjes, compost en over je eigen taugé kweken in een jampot. Op een pagina staat nooit een groot massief blok tekst het is altijd afgewisseld met beeld. Ongemerkt steek je zo toch een hoop op over het kweken van je eigen groenten, of je doet dingen, zoals zaaien, je eigen compost maken of een fles omtoveren tot een gietertje.
Verwonder je
Niet alle groenten die je maar kunt bedenken staat erin. Alleen de makkelijkste groenten. Want zoals ik al in de inleiding aangaf, het is fijn als het lukt. Er is niets leukers dan iets opeten wat je zelf hebt gezaaid en hebt zien groeien. Zoals Karin ook al achterin het boek aangeeft, soms is het gewoon helaas pindakaas soms willen dingen gewoon niet. Daar zit trouwens ook wel iets van verwondering in, waarom lukt het bij jou wel en bij een ander niet en waarom verschilt het per jaar? Wat is het toch een wonder dat de groenteboek zoveel verschillende soorten groenten en fruit gewoon heeft liggen.
Met het kweken van interesse voor groenten en fruit kun je niet vroeg genoeg beginnen. Het is ook nooit te laat om alsnog te starten. Wat je situatie ook is, als je kinderen in de buurt hebt die je wil enthousiasmeren voor moestuin of smulbalkon dan is Van moestuin of maaltijd een boek wat je ze moet laten lezen. Lees het als je het toch in huis hebt vooral zelf ook, wie weet steek je er ook wat van op.
Van moestuin tot maaltijd
Karin Luiten
Uitgeverij Ploegsma
€16,99
De uitgeverij vroeg mij te vermelden dat het boek te koop is op kinderboeken.nl. Bij deze.
Maaike
17 maart, 2025Ziet er vrolijk uit, leuk ook, een tuinboekje dat geschikt is voor kinderen.
Moet wel zeggen dat ik een licht brandnetelgier-trauma heb, mijn vader maakte dat vroeger wel eens en dat spul stond echt verschrikkelijk.
Helpt ook maar matig, als ik mij goed herinner (in elk geval niet zo goed dat het de stank rechtvaardigt 😉 )
Die zonder pakjes-boeken heb ik nooit begrepen, alsof er überhaupt kookboeken zijn die alleen maar recepten met pakjes en zakjes hebben, en recepten voor die gerechten kun je overal vinden natuurlijk, die waren er al vóór de pakjes.
Nou zijn de meeste van die pakjesboeken niet vegetarisch dus ik heb ze altijd links laten liggen, de vegetarische heb ik in de bibliotheek bekeken, maar ik vond hem een beetje nikserig.
Ze houd zich niet aan haar eigen thema (meeste gerechten hebben eigenlijk niks met die pakjes en “wereldgerechten” te maken) de gerechten die daar wel door geïnspireerd waren waren nogal afgezaagd, alsof niet elke vegetariër sinds de jaren tachtig minstens één recept heeft voor linzen-bolognese (en die van haar is ook raar, met rode linzen, die daar eigenlijk te zompig voor zijn)
En de overige gerechten vond ik er eigenlijk ook niet zo interessant uitzien, leek mij niks toevoegen aan wat er al is op dat gebied in elk geval.