Toegegeven, ik dacht heel even dat het 1 april was toen ik las dat Marcel’s green soap met een 0% lijn kwam, want Marcel’s green soap staat juist bekend om producten met een lekkere geur. Geuren als basilicum-vetiver en sinaasappel-jasmijn staan allebei in mijn schoonmaakkastje. Toch is het eigenlijk helemaal niet zo’n gek idee om een 0% lijn te hebben als merk, want de producten zijn nog steeds uitstekend en geur is niet altijd nodig.
Ook recensies van glutenvrije kook- en bakboeken vind je terug op Lauriekoek! Er wordt ook vaak naar gevraagd, vaak door mensen die net te horen hebben gekregen dat ze een glutenvrije dieet moeten volgen. Dan sta je begrijpelijkerwijs wel even voor een uitdaging en dan zoek je naar tips trucs en misschien wel een kookboek. In deze blogpost geef ik je kookboekentips, ik geef Nederlandse en Engelse kookboekentips, zodat je iets kunt vinden wat voor jou geschikt is.
Vorig jaar tipte ik enkele handige keukendingen, tevens cadeautips voor mensen met een wat krapper budget. Vandaag wil ik graag de aandacht vestigen op een eveneens handig keukending dat wat mij betreft niet mag ontbreken in iedere keuken: een kwalitatief goede snijplank. Samen met een goed mes en een rasp denk ik toch wel de heilige drie eenheid voor iedereen die wil koken.
Een van de klachten die ik over de Nederlandse keuken – of de Hollandse pot zo je wil – hoor is het gebrek aan smaak. Hooguit een snufje nootmuskaat over de sperziebonen. De grap die vaak gemaakt wordt, is dat Nederland daarom andere landen gekolonialiseerd heeft, maar de kruiden en specerijen nooit heeft leren gebruiken. De vraag is natuurlijk of die perceptie klopt, maar die vraag ga ik vandaag niet beantwoorden. Vandaag recenseer ik de Specerijenbijbel van Paulami Joshi.
Een tuinboek met de titel Grow food anywhere is erg optimistisch. Veel boeken over tuinieren gaan er nog steeds vanuit dat je een half landgoed tot je beschikking hebt. Natuurlijk voor sommige mensen zal dat de realiteit zijn, maar er zijn veel mensen die klein wonen en het met een postzegeltje aan grond, balkonnetje of misschien zelfs alleen een vensterbank moeten stellen.
Stan Beaujan en Jody Franz runde ooit het restaurant Don’s in Tilburg. De naam van het restaurant was ode aan de overleden vader van Jody. Zoals je misschien aan de verleden tijdsvorm kunt zien, is dat restaurant er niet meer maar de recepten van Don’s en meer leven voort in No halfway cooks.
Soms heb je van die vragen die bijna geen vraag lijken. Zoiets als: “hee Laurie weet jij nog leuke veganistische bakboeken?” Inmiddels zijn er heel wat leuke veganistische of plantaardige bakboeken verschenen die ik zo voor je op kan ratelen. Hoogtijd voor een overzicht. Voor alle bakkers die aan de slag willen met recepten zonder dierlijke ingrediënten volgt hier een lijstje met veganistische bakboeken of kookboeken.
Bij De wijsheid van thee, dacht ik aanvankelijk dat we hier met een boek te maken hadden in de stijl van Marie Kondo, of om je Ikagai te vinden of shinrin-yoku een plekje in je leven te geven. Hoewel al deze onderwerpen gedeeltelijk uit dezelfde spiritualiteit als die van theeceremonie putten, is dit geen adviesboek. Het is een boek over de ervaringen van de hoofdpersoon die haar ervaringen met 25 jaar theeceremonies beschrijft.
Iemand die de cover van het boek Uit eten in Amsterdam niet goed had gezien begon al meteen over TikTok-rijen. Die rijen zijn inderdaad niet over het hoofd te zien als je door het centrum van Amsterdam loopt. Toch zijn ze in dit boek compleet afwezig, de rijen spelen zich namelijk in het heden af en in dit boek gaat het over de geschiedenis van uit eten gaan in Amsterdam.
In een suribachi maak je zelf de lekkerste gomasio. Misschien denk je nu die woorden die ken ik niet. Maar als ik je vertel dat een suribachi een type vijzel is en gomasio een sesamstrooisel, dan is het je waarschijnlijk meteen duidelijk. Goma is sesam in het Japans en shio betekent keukenzout. Ik heb er op Lauriekoek al wel eerder over geschreven en ik heb eigenlijk altijd wel een potje in huis, net als een vijzel en sesamzaad. Toch had ik het tot voor kort nog nooit zelfgemaakt. Waarom eigenlijk niet? Dat weet ik eigenlijk zelf ook niet maar een ding is me wel duidelijk: ik heb al die tijd echt iets gemist.
Lucky Saint is, als je het mij vraagt een poëtische naam voor een bier. Een combinatie van het geluk dat je nodig hebt om een nieuw product te lanceren en de deugdzaamheid van alcoholvrij. Om het af te maken staat op de kroonkurk een klein gouden liefheersbeestje afgebeeld, want liefheersbeestjes brengen tenslotte geluk. De naam is goed en de kroonkurk is leuk, maar hoe het smaakt, dat lees je hieronder, want dat is natuurlijk het belangrijkste.
Laatste reacties