In Oekraïne is het oorlog, terwijl ik dit schrijf gaat het vechten, de kou en de honger door. Gruwelijk. Al sinds het begin van de oorlog merk ik dat de interesse in de keuken van Oekraïne toeneemt. Misschien hebben mensen mensen uit het land in huis genomen of proberen ze zich een beeld te vormen van het land waarvan ze nu dagelijks flarden op tv zien? Hoe dan ook, dit kookboek geeft dat beeld.
Yoko is een kookboek met recepten voor verhalen, maar ook een lust voor het oog. Je mag een kookboek natuurlijk niet beoordelen op de cover, maar in dit geval is het geen enkel probleem. Een prachtig roze vierkant met op het boekblok een haiku over edamameboontjes. Dat maakt nieuwsgierig naar de binnenkant.
Ultiem comfortfood is eindelijk verschenen: een River Cottage kookboek van de hand van Hugh Fearnley-Whittingstall. Waar ik over zijn vorige kookboek Eten als de beste iets minder positief was, omdat het een boek was waar vooral over dieet werd gepraat, ben ik over dit nieuwe kookboek iets meer te spreken. In deze recensie leg ik uiteraard uit waarom.
Parsi trekt meteen mijn oog. De gouden details op de voorkant en de zijkant, het feit dat het een dik boek is en het woord Parsi mij in eerste instantie niet zoveel zegt. Ik wil meteen in dit kookboek duiken om te kijken welke geheimen er in schuilen. Eenmaal bladerend in het boek blijkt het van alles wat te bieden heeft: geschiedenis, persoonlijkheid en goede recepten.
In Bak! deelt Paul Hollywood zijn favoriete en beste bakrecepten. Brood, zoet, banket alles wordt stap voor stap in beeld gebracht. Het najaar is niet alleen kookboekenseizoen, maar ook bakboekenseizoen. Eindelijk is het weer koud genoeg om naar binnen te gaan en de oven aan te zetten. Als kerst op de taart zijn er ook nog de feestdagen die vragen om zoetigheden.
No waste groenten van Sophie Gordon een boek over minder verspillen en met de seizoenen mee-eten. Een thema dat met het huidige klimaat eigenlijk altijd actueel is, wat me aan het hart gaat en wat ik thuis ook zo veel mogelijk probeer te praktiseren. Hoewel ik achter de missie van Sophie Gordon sta, weet ik niet of haar kookboek wel helemaal mijn ding is.
Ammu is het eerste kookboek van Asma Kahn dat in het Nederlands verschijnt. Ammu is Indiaas voor moeder en dit kookboek is een ode aan haar moeder. In het voorwoord vergelijkt ze de recepten in dit boek met haar juwelenkistje. Toen ze als bruid het huis uit ging kreeg ze dat kistje cadeau van haar familie. Ze heeft de waarde geleidelijk ontdekt, niet de financiële waarde, maar de emotionele.
Als er een misverstand bestaat in kookland, dan is het wel dat bakken heel ingewikkeld is. Het lijkt wel of er een enorm drempel wordt bedacht tussen koken en bakken. Waarbij koken dan de makkelijke kant is en bakken de moeilijke. Jessica Elliott Dennison noemt zichzelf een thuiskok en begrijpt dat je met zo min mogelijk gedoe maximaal resultaat wil bereiken. Dit is het uitgangspunt van haar kookboek Bak & relax.
Groentekost dat is de Dagelijkse kost van Jeroen Meus, maar dan met groenten en vegetarisch. Het is een bundeling van favoriete recepten van de tv-kok, gecombineerd met nieuwe recepten. Groenten hebben volgens de achterkant van dit kookboek altijd al een belangrijke rol gespeeld in zijn leven. Hij leerde asperges steken van zijn bompa. Met zijn broers dopte hij kilo’s boontjes of roerzeefde kilo’s tomaten.
Restaurant Blauw heeft een vegetarisch kookboek gelanceerd: Vega Blauw. Deze is geschreven door de chefs van het restaurant met persoonlijke favorieten, klassiekers van het restaurant en meer. Allemaal vegetarisch en zelf vaak ook vegan.
Glutenvrij bakken kan iedereen, dat is een kookboeken titel waar ik het helemaal mee eens ben. Ik heb hier op Lauriekoek door de jaren heen allerlei glutenvrije kookboeken en bakboeken mogen recenseren. Die zijn vrijwel allemaal gericht op de Europese klassiekers, terwijl er nog zoveel meer is. Fatima Abakka deelt in dit boek Marokkaanse, Turkse en Mediterrane recepten.
Laatste reacties