Nu langzaam de temperaturen al naar het winterse opschuiven, wordt mijn verlangen naar gekruid eten ook steeds groter. Het verwarmende van gember, de zoetige smaak van kruidnagel en kardemom. Indiaas koken ligt dan voor de hand. Dit boek het Basisboek India kan ervoor zorgen dat er snel zo’n maaltijd op tafel staat. De gerechten in het boek zijn namelijk aangepast aan deze tijd en waar nodig vereenvoudigd.
Sint eruit, Santa Claus (of Sandy Claws? Leve The Nightmare Before Christmas) erin! Het seizoen van gekleurde kerstbomen en uitgebreide diners. Ik snap zowel de mensen die het opgelegde gezelligheid vinden als de mensen die niet kunnen wachten tot het weer kerst is allebei. Wellicht kunnen we ze verzoenen middels taart. Magische taart om precies te zijn. En nee hij verschijnt niet vanuit het niets nadat je met je toverstok zwaait. Er is iets anders
Ik heb ze nog niet gezien, de lijstjes waarmee het jaar altijd wordt afgesloten. Misschien ben ik wel de eerste! Zulke lijsten zijn altijd handig, je kunt zien wat je gemist hebt en als en gek alle boeken gaan lezen en muziek gaan luisteren die je eerder niet is opgevallen maar je wel zou moeten kennen. Zo kom je die saaie januari wel door! Sommige mensen vinden lijstjes irritant, kan ik begrijpen maar vergeleken bij een andere oud-en-nieuw”traditie” die eigenlijk maar een dag mag maar nu al begonnen is (lees:vuurwerk). Valt het gelukkig in het niet.
Vroeger ging ik altijd naar de bieb om de Delicious te lezen, of heette het toen nog Tip culinair? Anyway daar stonden dan altijd Cook en Chemist in, waarbij dan bij een recept werd uitgelegd waarom je bepaalde dingen moest doen en wat de tips en trucs waren om het desbetreffende gerecht tot een spetterend succes te maken. Dat was nog ver voor ik Harold McGee ontdekte. Een van de mensen achter Cook en Chemist was Eke Mariën en hij heeft nu een bakboek genaamd Bakken met Kennis. Over, jawel de wetenschap achter het bakken.
Een paar dagen terug had ik even flink de balen, het was een donkere regenachtige dag die alles behalve lekker liep. Toen liet mijn vriend weten dat er een pakketje bezorgd was en ik kon niet meer ophouden met Nigel, Nigel Slater! Piepen, echt waar, ik overdrijf niet eens omdat het zo leuk klinkt, ik ben gewoon echt zo.
Nu de herfst daadwerkelijk hier is, is er geen ontkomen meer aan. Pompoenen, Halloween en ook: kou. Tijd voor verwarmend eten, chocolademelk en thee. Volgens mij is thee altijd gezond, maar of ik dit nou een pleonasme mag noemen weet ik niet. Dit boek, Gezonde Thee geeft in ieder geval 69 recepten met verse kruiden en specerijen.
Duitse kookboeken, er is misschien niet veel aandacht voor maar ikzelf recenseerde hier al eerder Duitstalige kookboeken zoals La Veganista Backt, Oh Sophia en recenter natuurlijk de vertaling van Krautkopf: Bieslook & Polenta. Vandaag staat het boek Koch! Vegetarisch op het menu. Van twee zussen die ieder met een been in de Duitse moezelgrond staan.
Och desem, wat houd ik toch hartstochtelijk van dat handgemaakt ambachtelijk brood met die typische hartige desemsmaak. En volgens mij ben ik niet de enige. Ik heb zelfs het idee dat het desemwaardeerclubje steeds groter wordt en dat steeds meer mensen proberen het zelf te maken met al dan niet zelf opgekweekte desem.
Vegetarisch koken op z’n Berlijns, althans, volgens de ondertitel van dit nieuwe kookboek Bieslook & Polenta. Dit zegt gelijk iets over hoe vegavriendelijk die stad eigenlijk is, een walhalla voor veganisten en vega’s. Werkelijk waar, alle twee keren dat ik er was heb ik uitstekend gegeten. De oprichters van de in Duitsland (en daar buiten) befaamde vegetarische blog Krautkopf wonen er ook, typisch een geval van “dat kan geen toeval zijn”.
Volgens mij eet ik elke dag wel ergens saus bij of op zijn minst een smaakmaker zoals currypasta, kruidenzout, harissa of azijn. Je denkt er eigenlijk niet eens meer over na. Zo normaal is het dat je al die potjes en flesjes bij de supermarkt of natuurwinkel of toko vindt. Wat ook leuk is, is die smaakmakers zelf eens maken. Dan weet je wat er in gaat en kan je zelf het resultaat beïnvloeden zodat eind resultaat helemaal naar je eigen zin is.
Nu het hier langzaam herfst begint te worden, een van mijn favoriete jaargetijden, vind ik toch altijd dat dit seizoen een pietsie te vroeg komt (ookal heeft de afgelopen zomer nog vrij lang geduurd). Dan kan ik wel jaloers worden op mensen zoals Mirjam Lesie-Pringle, die op Ibiza woont en op Ibiza is het klimaat op dit moment heel anders, denk ik zo. Een plek waar je vijgen gewoon van je struik kunt plukken. Geweldig! Mirjam heeft een zonnig vegetarisch kookboek geschreven met dezelfde naam als haar vegetarisch kookblog: Veggie Very Much. Het voorwoord is van Koffietijd kok Caspar Bürgi die, zo valt mij op, ook regelmatig vega kookt. Ik ben benieuwd naar de inhoud van dit boek.
Laatste reacties