Als het op pepers aankomt ben ik echt een angsthaas eerste klas. Binnen no time sta ik volledig in de fik, hoezeer ik mijn tolerantie ook probeer op te bouwen. Alles wat pittig is, wordt dus door mij eerst met een muizenhapje geprobeerd. Toch probeer ik mijn horizon te verbreden. Ik weet namelijk dat er allerlei soorten pepers zijn en dat lang niet alle pepers je in de fik zetten. Alleen moet je daarvoor niet bij de supermarkt zijn, maar bij de speciaalzaak. Of online bij Westlandpeppers.

Westlandpeppers

Westlandpeppers is een tuinbouwbedrijf uit De Lier dat is gespecialiseerd in het kweken van pepers en paprika’s. Van de allerheetste tot de helemaal niet zo hete. Je kunt van alles bij ze bestellen en het komt vers bij je aan. Naast pepers hebben ze nog een hele hoop andere producten waar ik mij regelmatig als enthousiaste culi een breuk naar zoek, zoals curryblaadjes, maistortillas, tomatillos, Mexicaanse oregano (vers en gerdroogd) of epazote.

Naast verse pepers hebben ze ook gedroogde pepers en rubs gemaakt van gedroogde pepers en sauzen gemaakt van verschillende pepers, hierin worden pepers verwerkt die anders misschien verspild zouden worden.

Ideaal voor culi’s

Mocht je Flavour van Ottolenghi in huis hebben en misschien mijn blogpost over Flavour’s ingrediënten hebben gelezen: hier hebben ze dus de cascabel en de ancho chili’s die je nodig hebt. Mocht je graag aan de slag gaan met de Mexicaanse keuken dan lijkt mij dit ook zeker een online winkel die je niet mag overslaan

Wil je hitte waar het zweet van je van uitbreekt en erger? Ze hebben de befaamde Carolina reaper, mocht je mensen graag pijn zien lijden. Zoek op Youtube dan maar eens filmpjes van mensen die er een op (proberen) te eten.

Bij mij thuis werd een doos bezorgd met van alles wat, een selectie aan verse pepers om uit te proberen waaronder Rocoto, Scotsch bonnet, Jalapeño, orange hanadado, Madame Jeanette en rawit.

En verse poblano pepers.

 

Bij de bestelling zit een handig vel met foto’s zodat je goed kunt zien welke peper welke is, je kunt je dus niet zomaar vergissen.

Twee soorten gedroogd chilipoeder, respectievelijk guajillo en smoked chipotle rub.

 

En Kasmiri pepers, de peper soort die vaak gebruikt wordt in de boeken van Meera Sodha en die ik vaak niet kan vinden.

 

 

Wat deed ik ermee?

Over de tomatillos ben ik heel enthousiast. Ik heb meerdere malen geprobeerd ze zelf te telen, maar elke keer werden ze net niet helemaal die grote vrucht die ik zocht. Als je ze gebruikt, moet je ze eerst goed wassen, want ze zijn wat plakkerig. Daarna kun je er alle kanten mee op. Ze zijn friszuur (doet in de verte een beetje denken aan groene appel), stevig. Je kunt ze grillen, maar ook rauw verwerken in bijvoorbeeld een salsa.

Ik maakte er frisse salsa van met rode ui en flink veel limoensap en cascabel (zaadjes verwijderen en een kwartiertje wellen in heet water).

Ook maakte ik een vegetarische variant van de klassieke mole poblano. Dit is een rijke saus met onder andere noten, rozijnen, donkere chocolade, diverse specerijen en pepers, in dit geval een mix van anchopepers, poblano en guajillo poeder. Het klinkt allemaal heel pittig, maar het was vooral heel verwarmend en aromatisch en een beetje rokerig. De mole en salsa at ik op een zelfgemaakte maistortilla met avocado, gegrilde mais en een paddenstoelenmix gekruid met onder andere Spaanse pepers en de gerookte chipotle rub. Een mooie combinatie van zoet, zuur en warmte.

Met de curryblaadjes en de habanada orange, maakte ik een een aardappelsalade met kerrie. De curryblaadjes gingen in de dressing en de habanada rauw als topping. De frisse tonen van deze peper, die helemaal niet heet is, paste hier erg goed bij.

Het is heel jammer dat je dit soort pepers alleen maar bij speciaalzaken kunt krijgen. Heel veel pepers zijn helemaal niet alleen heet, maar vooral aromatisch, fruitig en fris. Ze hebben allemaal een eigen unieke smaak. Ik stel mij voor dat mensen die graag pepers eten de echt hete exemplaren ook zo vinden smaken, maar helaas ervaar ik daar dat daarbij niet zo. Alleen als ik er aan ruik vind ik het fruitig ruiken.

Gewoon uit Nederland

Wat ik een grappig idee vind is dat al deze pepers die hun oorsprong hebben in Mexico vaak gewoon (in de zomer dus april-november) in Nederland groeien. Het hangt een beetje van je definitie af, maar ik denk dat je ze dan best lokaal mag noemen. In de winter komen de pepers uit Spanje, Israël en Marokko. Ik vond het heel leuk en ook handig om zo’n doos vol met pepers thuis te ontvangen. Ik ben blij dat ik Westlandpeppers ontdekt heb en ik ga in de toekomst zeker nog eens zo’n doos laten komen. Nu ik heb ontdekt hoeveel pepersoorten ik nog niet ken heb ik de smaak te pakken.

Westlandpeppers heeft een webshop, daar kun je online bestellen. Aan de Burgersmeester de Crezeelaan 44A in De Lier staat een foodtruck met verschillende soorten pepers.