Voedselverspilling is een van mijn stokpaardjes. Zonder dat we erbij stilstaan gooien we meer weg dan we denken. Maar zelfs als we daar zelf op letten, dan kunnen we niet voorkomen dat ze supermarkt van alles weggooit. Instock is een restaurant in Amsterdam dat kookt met wat bijvoorbeeld Albert Heijn normaal zou weggooien. Het wordt er omgetoverd tot ontbijt, lunch en driegangendiner. En nu is er ook een boek om jou thuis op de Instock manier te laten koken.
Voedsel zelf drogen met een dehydrator, vroeger kosten dat een klein vermogen. Niet de ingrediënten maar de voedseldroger zelf was peperduur. Waar ik destijds onmiddellijk moest concluderen dat het voor mij niet wat weggelegd is dat nu anders. Voor een Euro of 70 heb je een prima voedseldroger en dat maakt experimenteren in de keuken op het gebied van voedsel drogen een stuk aantrekkelijker.
Dit jaar is het jaar van de peulvrucht. Ze zijn bron van plantaardige eiwitten, ze zijn onderschat en kunnen dus wel een boost gebruiken qua populariteit. Een paar jaar geleden hadden we het jaar van quinoa, daarna was de quinoa niet aan te slepen. Er is dus hoop voor de linzen, kikkererwten en bruine bonen. Een boek zoals Eiwitrijk zou misschien kunnen helpen, zeker wanneer het vol staat met prettige recepten waarin voornamelijk gebruik wordt gemaakt van plantaardige eiwitten.
In Gent zit een restaurant wat al een tijdje op mijn verlanglijstje staat: Eat Love, daar worden heerlijke pizza’s geserveerd. Eat Love is het bijzondere project van Valentina Gatti die na een tijd van retraite in India besloot om Eat Love te beginnen en zo de wereld een klein beetje beter te maken. Nu is er ook een beetje Eat Love voor thuis in de vorm van het boek: Eat Love Pizza.
Clean eating is alweer een tijdje een trend. Vooral op Instagram zie ik volgers van deze eetwijze voorbij komen. De regels van clean eating verschillen per persoon, maar het komt neer op veel groente en fruit, geen suiker, vaak ook geen zuivel en vaak ook geen tarwe. Ik denk dat ik dit boek Puur, Lekker, Vers zeker onder deze trend kan scharen.
Een tijdje geleden deelde ik een bericht op Facebook, dat een appel per dag iedereen op een afstand houd als je hem maar hard genoeg gooit. Vond ik leuk. Niet iedereen kon er om lachen, de meeste mensen zagen toch liever alleen de dokter wegblijven. Fruit kun je beter niet beledigen, schijnbaar, en ik vind het ook wel mooi dat mensen hun lievelingsfruit willen verdedigen.
![IMG_6589[1]](https://i0.wp.com/lauriekoek.nl/wp-content/uploads/2015/11/IMG_65891-1024x683.jpg?resize=1024%2C683 "Pride and pudding - Lauriekoek.nl")
Och jongens, toen ik de voor aankondiging van Pride and Pudding kreeg kon ik mijn geluk al niet op. Misschien is het de verwijzing naar Pride and Prejudice, misschien is het het uiterlijk van het boek, misschien is het Regula Ysewijns fotografie, misschien is het dat het over Engeland gaat en ik van Engeland houd en misschien is het zelfs wel al het bovenstaande. Wie zal het zeggen?
Kookboeken en eetboeken zijn er voor iedereen. Ook voor kinderen wordt er veel geschreven, of nou ja voor kinderen, vooral voor de ouders. De opvoeding kent heel veel verschillende aspecten en eten hoort daar ook bij. Nou ben ik geen ouder, maar omdat mensen mij om tips bleven vragen op het gebied van kinderkookboeken heb ik mij er in verdiept.
![IMG_6347[1]](https://i0.wp.com/lauriekoek.nl/wp-content/uploads/2015/10/IMG_63471.jpg?resize=1140%2C760&ssl=1)
De keukentafel is een plek om bij elkaar te komen. In Washington DC en Berlijn is dat niet anders. Tal Maes en Petra de Hamer hebben 6000 km en bij elkaar vandaan gewoond met 6 uur tijdsverschil. Afgelopen zomer verhuisden ze allebei teug naar Nederland. Ze schreven en schrijven over wat over er aan hun beider keukentafels zoals gegeten wordt en nu is er ook dit boek met recepten en verhalen.
![IMG_6263[1]](https://i0.wp.com/lauriekoek.nl/wp-content/uploads/2015/09/IMG_62631.jpg?resize=1140%2C760&ssl=1)
Toen ik Mamoesjka zag wist ik al dat ik het wilde recenseren. Het risico dat er veel vlees in zou staan en dat het daarom niet zo geschikt was voor mij als vegetariër, of voor mijn verder vlees- en visloze blog nam ik daarbij voor lief. Ik had Olia Hercules al een keer op de BBC brood zien bakken en toen dacht ik al: wie is dat? Dit kookboek leek mij een uitstekende manier om daar achter te komen.
Laatste reacties