Hokkaido is de grootste prefectuur van Japan en uiteraard de bakermat van de Hokkaido pomoen. Heel veel meer dan dat wist ik hier zelf ook niet van tot ik het kookboek van Tim Anderson las, maar ik heb nu veel geleerd. De kookboeken van Tim Anderson zijn eigenlijk altijd kunstwerken om te zien en dit kookboek is daarop zeker geen uitzondering. Mooi van buiten en minstens zo indrukwekkend van binnen qua ontwerp. Dit kookboek vind ik ook persoonlijker dan zijn eerdere kookboeken die ik heb gerecenseerd.

Aino

In dit kookboek staat de keuken van Hokkaido centraal en daarmee ook de keuken van de Aino. Hokkaido werd vrijwel helemaal bevolkt door de Ainu (ookwel Aino), maar in 1869 heeft Japan het eiland geannexeerd en de mensen die er woonden met harde hand gedwongen om te assimileren. Daardoor weten veel Aino nu vrijwel niets meer van hun eigen cultuur.  Gelukkig zijn nog wel mensen die die kennis wel hebben en ook delen. Ze komen aan het woord in Tim’s boek en hij publiceert ook enkele van hun recepten.

Mascottes

Tim is het hele eiland over gereisd en tussen de recepten door vind je verhalen over producten en gerechten. Bij de naam van de plaats waar hij is geweest staan de mascottes afgebeeld met uitleg over wie de mascottes zijn en een uitleg over de etymologie. Elke stad, plek of winkel of school heeft een mascotte in Japan en ze zijn altijd leuk en ook leuk dat ze zijn opgenomen in dit boek. Ik volg ook een account op Instagram dat er volledig aan is gewijd. Bij het Akanmeer gaat het verhaal over mosballen (ja mosballen) en bij Asahikawa gaat het over existentiële leegheid. Het kookboek leest niet pers e als reisgids, het is meer een verslag van zijn ervaringen en een poging om een beeld te geven bij Hokkaido. Het verhaal van de Aino krijgt ook de nodige ruimte, net als hun belangrijkste ingrediënten.

Niet heel erg vegetarisch

Melk, lamsvlees, mais en bier zijn enkele zaken waar Hokkaido bekend om staat. Ik moet vegetariërs dus teleurstellen, er is weinig voor je bij, behalve de toetjes, snacks en zoetigheden. Geografisch ligt het voor de hand, eilanden eten meestal vis omdat ze, nou ja aan water grenzen. Best logisch. Mocht je een kookboek van de hand van Tim Anderson willen waar je als vegetariër en veganist wel alles uit kan koken dan raad ik je Vegan JapanEasy aan. Ik hoop trouwens ooit nog een kookboek uitbrengt in Nederland over de Japanse tempelcultuur, want ook daar zit veel vega bij. Ik houd het uiteraard in de gaten.

Opvallende ingrediënten

Er komen een aantal opvallende ingrediënten voorbij. Zo is er aandacht voor daslook en het inmaken ervan. Bijvoorbeeld in miso en in sojasaus, maar je kunt het ook drogen in de magnetron(!) en ook lavendel komt een paar keer terug, net als hert, aardappel en room. Misschien niet de eerste ingrediënten waar je aan denkt bij het land Japan. Uiteraard heb je voor de recepten in dit kookboek zo nu en dan de toko nodig om de recepten te kunnen maken, maar niet alles zal daar te vinden zijn, zoals sikerpe (bessen van de Amur kurkboom). Gelukkig mag je ook jeneverbes gebruiken. Ook ik leerde een paar ingrediënten kennen zoals shiba zuke, ingelegde aubergine met perilla en moromi miso, wat verwarrend genoeg volgens het internet geen echte miso is.

Een beeld van Hokkaido

Ik weet niet of ik meteen sta te popelen om de recepten uit Hokkaido te maken, maar dat vind ik ook niet heel erg. Ik vind het heel interessant om in te zoomen op één plek in Japan. Tim Anderson zegt dat het geen encyclopedie of alles omvattend overzicht is en dat is het ook niet, maar dat hoeft ook niet. Het is gewoon heel interessant. Sommige foto’s van de verschillende plaatsen waar Tim geweest is zijn ook gewoon met een telefoon gemaakt en dat werkt heel goed. Het geeft een eerlijk beeld van die plek in Japan op dat moment.

Hokkaido
Tim Anderson
Uitgeverij Good Cook
€32,50