Kookboeken en eetboeken zijn er voor iedereen. Ook voor kinderen wordt er veel geschreven, of nou ja voor kinderen, vooral voor de ouders. De opvoeding kent heel veel verschillende aspecten en eten hoort daar ook bij. Nou ben ik geen ouder, maar omdat mensen mij om tips bleven vragen op het gebied van kinderkookboeken heb ik mij er in verdiept.
Ik heb Julie en haar blog leren kennen via Pinterest. Op een of andere manier verschenen al haar recepten via pinners die ik volgde in mijn timeline, vandaar dat het mijn aandacht heeft weten te trekken. Ze is een Vlaamse rawfood chef, blogger en cateraar. Na gezondheidsproblemen verdiepte ze zich in rawfood. Gluten, geraffineerde suiker en gepasteuriseerde zuivel verdwenen uit haar dieet en wat overbleef, is in gerechtvorm terug te vinden in haar eerste kookboek Julie Natuurlijk.
![IMG_6544[1]](https://i0.wp.com/lauriekoek.nl/wp-content/uploads/2015/11/IMG_65441-1024x683.jpg?resize=584%2C390)
Ik lees de Happinez graag en ik geloof dat ik niet de enige in Nederland ben. Volgens mij is het momenteel het best gelezen tijdschrift. In de Happinez, of de Happi.food, die speciaal over eten gaat, staan ook vaak recepten die bij mij ook erg in de smaak vallen. Nu is er dit kookboek, het derde Happinez kookboek alweer. Wat Happi.food – all the time heet.
Easy curry vegetarisch van Madhur Jaffrey dat is een naam die ik goed ken. Vroeger leende ik haar boek Madhur Jaffrey’s World Vegetarian vaak van de bibliotheek. Het was een uitgave zonder plaatjes, maar toch bleef ik het boek lenen. Er stonden gewoon heel lekker klinkende recepten in. Omdat er geen foto in stond van Madhur Jaffrey zelf, dacht ik lange tijd dat ze een man was. Pas later zag ik een foto van haar en wist ik dat ik het mis had.
Zeewier is een wonderlijk goedje. Ik weet nog goed dat ik wat zeewier kreeg toegestuurd om te reviewen. Het was iets waar ik weinig ervaring mee had en ik vond niet alles even lekker. Toch wist ik dat zeewier wordt gezien als het voedsel voor de toekomst. Toen mistte ik recepten en informatie, maar nu is er dit kookboek van Lisette Kreischer met antwoorden op de vragen die ik toen had.
![IMG_6347[1]](https://i0.wp.com/lauriekoek.nl/wp-content/uploads/2015/10/IMG_63471.jpg?resize=1140%2C760&ssl=1)
De keukentafel is een plek om bij elkaar te komen. In Washington DC en Berlijn is dat niet anders. Tal Maes en Petra de Hamer hebben 6000 km en bij elkaar vandaan gewoond met 6 uur tijdsverschil. Afgelopen zomer verhuisden ze allebei teug naar Nederland. Ze schreven en schrijven over wat over er aan hun beider keukentafels zoals gegeten wordt en nu is er ook dit boek met recepten en verhalen.
Zoet & Shoot is een kookboek van Linda Lomelino. Ik volg het Instagram account van Linda Lomelino al een tijdje en elke foto die zij daarop plaatst is zonder uitzondering oogverblindend. Waar Instagram vroeger gebruikt werd om overal een leuk filtertje overheen te gooien, om het op een slechte polaroid te laten lijken is dat nu wel anders. Oogverblindend en prachtig zijn de nieuwe codewoorden. Vandaar dat het nieuwe boek van Linda niet alleen over taarten gaat maar ook over fotografie. Beide dingen heeft ze namelijk uitstekend onder de knie.
![IMG_6263[1]](https://i0.wp.com/lauriekoek.nl/wp-content/uploads/2015/09/IMG_62631.jpg?resize=1140%2C760&ssl=1)
Toen ik Mamoesjka zag wist ik al dat ik het wilde recenseren. Het risico dat er veel vlees in zou staan en dat het daarom niet zo geschikt was voor mij als vegetariër, of voor mijn verder vlees- en visloze blog nam ik daarbij voor lief. Ik had Olia Hercules al een keer op de BBC brood zien bakken en toen dacht ik al: wie is dat? Dit kookboek leek mij een uitstekende manier om daar achter te komen.
![IMG_6279[1]](https://i0.wp.com/lauriekoek.nl/wp-content/uploads/2015/09/IMG_62791-1024x683.jpg?resize=1024%2C683 "Made in India - Lauriekoek.nl")
Naar mijn favoriete wereldkeuken vragen is net zoiets als vragen naar mijn favoriete kookboek. Ik geef een antwoord en als je mij het een maand later nog een keer vraagt kan het antwoord totaal anders zijn. Dat is niet omdat ik graag irritant ben, of vergeetachtig, nee dat is omdat het constant wisselt. Per moment, per seizoen, per lievelingsingrediënt.
![IMG_6106[1]](https://i0.wp.com/lauriekoek.nl/wp-content/uploads/2015/08/IMG_61061-1024x683.jpg?resize=584%2C390)
Voordat boerenkool een superfood werd, was ik er altijd een beetje bang voor. Ik associeerde het vooral met boerenkool met worst: een gerecht wat bepaald niet een van mijn favoriete gerechten is. Maar toen kwamen de boerenkoolchips, de smoothies en de salades. Dat veranderde mijn perspectief en volgens mij ook dat van veel anderen. Nu is er dit kookboek: boerenkool.
Vandaag de recensie van een kookboek dat mogelijkerwijs niet voor iedereen geschikt is. De taal in dit kookboek is namelijk soms nogal grof. Het is het boek van het befaamde vegan foodblog Thug Kitchen, je kent ze wel van hun recepten die doorspekt zijn met scheldwoorden. Het doet mij in de verte een beetje aan Skinny Bitch denken. Nu is er dus dit kookboek met een aanbevelingsblurb van niemand minder dan Jamie Oliver op de achterkant.
Laatste reacties