Falastin is een vrolijk, vers, groen grassprietje in een gekke periode. Ik had er al naar uitgekeken het nieuwe kookboek van Sami Tamimi en Tara Wigley. Nu de muren toch zo nu en dan toch behoorlijk op mij af komen, is lekker koken nog belangrijker geworden en de recepten uit Falastin zijn geweldig.

Falastin

Falastin is een ander woord van Palestina (er zit geen letter P in het Arabisch alfabet). In dit boek reizen Sami Tamimi en Tara Wigley door Bethlehem, Oost-Jeruzalem, Nablus, Nazareth en Galilea. Voor Sami is het een reis door zijn thuisland voor Tara Wigley juist een ontdekkingsreis. Sami Tamimi staat sinds het begin aan het roer van de Ottolenghi keukens. Hij schreef samen met Ottolenghi Jeruzalem en Ottolenghi het kookboek. Tara Wigley werkt sinds 2011 bij Ottolenghi. Ze helpt hem met het ontwikkelen en schrijven van recepten voor zijn columns en werkte mee aan Plenty More, Nopi, Sweet en Simpel.

Traditie met een twist

Wat is nou typisch Palestijns eten? Dat is niet in een antwoord te vatten. In Gaza eet men veel het vis, maar in de Westelijke Jordaanoever platbrood, vlees en yoghurt. Producten als tahin, za’tar en shatta vind je overal. De gerechten in Falastin zijn traditioneel en niet traditioneel. De kern van veel recepten blijft overeind maar aan veel dingen is een eigen draai gegeven. Tara Wigley zei daarover in de podcast Cooking The Books dat ze wel wilden dat mensen op een maandagavond uit Falastin kunnen koken, dus geen moeilijk verkrijgbare gefermenteerde yoghurtpasta. Natuurlijk staan er feestgerechten in die lang duren qua bereiding, maar veel gerechten kunnen ook snel gemaakt worden.

De goede, de slechte en de hoopvolle kanten

In Falastin staan ook verhalen over eten en leven in Palestina. De verschillende onderdelen van het ontbijt, tahin, olijfolie, maar ook de soms harde werkelijkheid.  Het is bijna onmogelijk dat onderwerp te omzeilen en dat doet Falastin dan ook niet. Aan de andere kant probeert het ook de hoopvolle kanten te belichten zoals een Paseltijnse zadenbank, fair trade initiatieven en een vrouw die in een vluchtelingenkamp woont en daar kookcursussen geeft. Het is moeilijk maar het leven gaat door.

Aubergine en molokhieh

Ik keek zo erg uit naar dit kookboek, dat ik al een aantal verschillende gerechten uit Falastin heb klaargemaakt, zoals deze ovenschotel met kikkererwten, aubergine en tomaten. Dit is een soort moussaka waarbij de aubergines eerst bruin en gaat worden en daarna in de tomatensaus uit elkaar vallen.

En wat dacht je van de molokhiehsoep met tuinbonen. Nu is het niet heel eenvoudig om molokhieh te krijgen in deze periode, maar gelukkig staat er in het boek ook een alternatief: een combinatie van spinazie en okra. Deze soep smaakte echt uniek, heel groen, heel fris en vrolijk. Deze soep is erg lekker met zelfgebakken pitabroodjes (die uiteraard ook in dit boek staan).

Dit is het eten wat ik als vegetariër graag iemand voorzet of voorgezet krijg.

Ruim voldoende keuze voor vegetariërs

Falastin is niet compleet vegetarisch, er staat ook een hoofdstuk met vlees en een hoofdstuk met vis in. Toch is er echt ruim voldoende lekkers bij voor vegetariërs. Bij ieder gerecht staat een fijne foto van het eindresultaat. Ik vind de moeilijke Midden-Oosterse ingrediënten in de recepten meevallen. Misschien heb ik zelf alles al in huis? Vaak staan er vervangers voor moeilijk verkrijgbare dingen vermeld en achterin vind je een uitgebreide verklarende woordenlijst.

Mocht je niet kunnen wachten tot Ottolenghi’s Flavour dit najaar uitkomt, of sowieso gewoon niet genoeg kunnen krijgen van heerlijke Midden-Oosterse gerechten waarin groeten een geweldige hoofdrol speelt dan is dit je kookboek. Het is inderdaad een liefdesbrief aan Palastina.

Falastin
Tara Wigley, Sami Tamimi
Uitgeverij Fontaine
€29,99