Ineens was het overal in mijn time line: Yondu. Door sommige omschreven als een saus, door anderen als een smaakmaker. Het intrigeerde mij enorm. Al snel kwam ik er achter dat het ook in Nederland werd verkocht. Alleen weet ik niet of het door de enorme populariteit kwam of door de beperkte voorraad in de winkel, maar ik greep steeds mis. Dus stuurde ik een mailtje naar Sempio het bedrijf achter Yondu in Korea en zij zorgde ervoor dat ik het voor jullie uit heb kunnen proberen.
Degrow lab kombucha. Het was een beetje een vreemde eend in de bijt op de Horecava, maar ze stonden er mooi wel, naast een andere favoriet van mij Rozebunker. Ik probeerde hun kombucha uit en wist meteen: ook over deze kombucha moet ik bloggen!
Smith & Sinclair kwam ik tegen op de Horecava. Ze vielen op, omdat ze met een snoepje tussen de alcoholische dranken stonden, maar dit zijn ook geen gewone snoepjes. Ze zijn niet alleen vernoemd naar cocktails, ze bevatten ook alcohol. Snoep voor volwassenen dus. Zelf heb ik altijd al eens alcoholisch snoep willen proberen, dus dit was mijn kans.
Terra sana heeft een nieuwe lijn met verschillende biologische producten geïnspireerd door Azië en Indonesië. Curry pasta, ketjap manis, crispy uitjes, dat werk. Ik probeerde ze uit.
Danerolles heeft iets nieuws in het assortiment. Het merk, bij mij vooral bekend van de croissants die je zelf nog even in elkaar moet rollen en in de oven moet stoppen, heeft nu ook veganistisch of plantaardig koekdeeg in drie verschillende smaken. Met een naam zoals Lauriekoek kun je dan natuurlijk niet weigeren als Danerolles aanbiedt om ze naar je op te sturen. Ik probeerde ze uit.
Een tijdje terug vond ik een blik van Mixblik in de goodiebag van de Culiperslunch. Ik gaf deze mee aan mijn vriend die ging fietsen en maaltijden in blik zijn handig vakantievoer. Compact mee te nemen, je hoeft ze niet koel te houden, ideaal. Ik kreeg feedback vanuit Frankrijk, dat de Silsi uit blik erg lekker was. Leuk nieuws dus, alleen had ik het zelf nog niet uitgeprobeerd of gefotografeerd, dus kon ik deze bevindingen zelf nog niet met jullie delen, maar nu wel. De maaltijden uit een Mixblik zijn lekker, maar het verhaal erachter is mogelijk nog lekkerder.
ROA, oftewel real oat arts is denk ik het meest hipster verantwoorde havermelkelitepak dat ik tot nu toe gezien heb. Daarom probeerde ik het uit.
Ik had deze Ginzu spritzer en andere dranken van Bôtan Distillery al eerder voorbij zien komen op Instagram, toch kwam het er steeds maar niet van om het ook te proberen. Nu de zomer met een laatste toegift bezig is, is het het moment om de fles open te trekken. Want als er een moment is waar op ik dringend behoefte heb aan een alcoholvrij aperitief is het wel op een warme zomeravond. Proost!
Nona ginger is de nieuwste alcoholvrije drank van het merk Nona. Eerder probeerde ik al de 0% gin en de 0% spritz en daar was ik erg enthousiast over. Als gemberliefhebber was ik dan erg opgetogen toen ik hoorde dat de derde Nona drank een gember drank zou worden. Natuurlijk probeerde ik hem voor je uit.
Crodino, ik was hem alweer bijna vergeten. Tot ik op de Horecava op een oranje bus stuitte vol mensen in gele blouses die ze uitdeelde. Na een slok wist ik weer precies wat het was. Ik leerde de concurrent San Bitter ongeveer 13 jaar geleden kennen bij een pizzeria in Amsterdam. Dit is een klein flesje met bitter zoete smaken, ik was toen meteen verkocht. Het was ook een van de eerste keren dat ik als niet drinker een volwassen alternatief kreeg in plaats van appelsap en cola.
Ernesto portstroop is stroop gemaakt van port een versterkte wijn uit Portugal. Niet een drank die ik veel drink. Toch ben ik best onder de indruk van de deze siroop.
Laatste reacties