Little moons mochi zijn kleine mochi balls gevuld met ijs.Ze verkopen ze bij de betere Aziatische supermarkt en toevallig ook bij winkels waar ik graag kom. Elke keer als ik daar iets uit de vriezer haalde overwoog ik ze mee te nemen. Dat moment kwam maar niet tot afgelopen weekend. Het was warm en zonder na te denken stopte ik drie varianten in mijn mandje.

Mochi balls

De mochi balls kende ik al wel, ook die koop ik nog wel eens als ik ze zie liggen. Soms in de vorm van een fluoriserende stuiterbal met dito vulling, maar later vond ik bij Shilla, een Japans/Koreaanse supermarkt aan het Gelderlandplein in Amsterdam de tot nu toe beste mochi’s. Deze hebben een zachtere structuur en vulling. Het is een bijzonder mondgevoel, zijdezacht en chewy tegelijkertijd. Het is niet te vergelijken met iets anders. Het schijnt in Azië bekend te staan als Q-textuur.

Little Moon mochi ijsballetjes

Normaal besproken bestaan mochi’s uit rijstmeel, deze worden gekneed en gestoomd. Of nou ja gekneed, ik heb beelden gezien waarop er op wordt geslagen met een hamer, iets wat er uit ziet als een heel aantrekkelijk klusje. De Little Moon mochi’s zijn anders, want ze zijn gevuld met roomijs en zijn voorzien van een taai, typisch mochilaagje aan de buitenkant wat is gemaakt. Alle ijsmochi’s van Little Moons zijn vegetarisch, de Tropische fruitsmaken zijn volgens de makers zelfs veganistisch. Er is ook een veganistische chocoladevariant.

Voor je de mochi van Little Moons kunt eten, moet je ze eerst 5 minuten laten ontdooien buiten de vriezer, zo kan het ijs zacht worden. Omdat het ijs weinig lucht bevat moet het eerst op temperatuur komen, anders eet het niet zo lekker. Het is dan zo hard dat je moeilijk een hap kan nemen en je proeft de smaken minder goed. Na 5 minuten wachten is het ijs zacht en zijn ze goed te eten, het mochi laagje laat zich goed afhappen en de vulling behoud nog goed zijn vorm.

De proef op de som

Ik probeerde de 3 smaken die mijn Aziatische supermarkt op dat moment op voorraad had: vanille, matcha en kokos. Het kokosballetje is te herkennen aan de kokosrasp aan de buitenkant, maar ook het ijs vond ik een echte goede kokossmaak hebben, lekker romig. De vanille mochi smaakt echt naar vanille en dat is al heel wat want veel vanille-ijs smaakt nepperig en teleurstellend. De mochi met matchasmaak vond ik vrij bitter, maar wel veel beter gelukt dan mijn eigen ijsjes. Vorige zomer heb ik zelf geprobeerd matcha-ijs te maken en dat was zo bitter dat het oneetbaar was.

Losse balletjes

Je koopt de Little Moons Mochi per 6 in een doosje en ze zijn niet heel goedkoop, maar erg de moeite waard! Ze zitten in een plastic verpakking, maar bij Toko Dun Yong in Amsterdam kun je ze ook los uit de vriezer krijgen, om meteen te eten. Ze hebben daar ook de meeste smaken om uit te kiezen. Ik vind het erg handig dat een balletje maar een kleine portie is. Ze heb je niet zoals met grote bekers ijs het probleem dat je na het ontdooien het ijs eigenlijk niet meer terug mag invriezen, omdat de structuur zo achteruit gaat. Zelf heb ik ook liever een klein lekker ijsje dan een groot “meh” ijsje.

Verkoopadressen van Little Moons zijn, helaas niet terug te vinden op hun Engelstalige website. Check dus vooral eens de vriezer van je favoriete Aziatische toko of supermarkt.