Heinz tomato ketchup pickle flavour
Op sociale media zie ik al mensen die denken dat Heinz tomato ketchup pickle flavour een vroege 1 april grap is. Ik begrijp dat wel, het klinkt in eerste instantie best gek, toch werd deze ketchup in november vorig jaar al aangekondigd en hoe lang kan een 1 april grap worden uitgesmeerd? Plus pickles en zeker ook pickle flavour zijn in de mode. Er is chips met augurkensmaak, er is augurkensmaak seltzer en er is augurkensmaak lippenbalsem. Vergeleken met die producten is een ketchup met die smaak helemaal niet zo raar meer.
Donuts, wie houdt er niet van? Ze zien er heel aantrekkelijk uit, als ik in de stad ben en ik loop langs het donutwinkeltje dan vallen de verschillende kleuren mij van een afstand al op. Geen wonder dat veel mensen een stop inlassen om er een te kopen. Je kunt je donuts natuurlijk ook zelf maken, daarover gaat dit kleine maar fijne kookboek(je) van Sandra Mahut. 
Het groente bakboek is een boek vol recepten om te bakken. Overal gaat groenten in, ja ook in de zoete baksels, want dat kan gewoon. Zoals de schrijver van het boek Lina Wallentinson ook al in het voorwoord zegt, natuurlijk krijg je er je hele portie voor de dag niet mee binnen, maar alle beetjes helpen. Ook is het natuurlijk gewoon leuk om te experimenteren. 
Crispy chilli oil bestaat volgens mij al best een tijdje, maar ineens duikt het overal op. De kracht van het internet in de vorm van sociale media gecombineerd met dat crispy chilli oil gewoon heel goed combineert. Van rijstgerechten tot vanille-ijs, heel veel dingen fleuren er enorm van op. Nu duiken er mensen en bedrijfjes op die hun eigen variant maken, zoals Chilli chan’s uit Amsterdam, dus dat moest ik uiteraard uitproberen, want een ding is zeker de chilli oil hype, die duurt nog wel even. Chilli chan’s heeft naast een crispy chilli oil, ook een chilli vinegar dressing.
Roy kombucha schijnt de meest gedronken kombucha in Berlijn de zijn en is sinds kort ook in Nederland verkrijgbaar. Ik ben twee keer in Berlijn geweest en als de stad nog zo is als ik hem mij herinner kan ik mij helemaal voorstellen dat een biologisch kombuchamerk als Roy het daar prima doet. Ik probeerde de verschillende smaken van dit merk uit. 
Tomami is een samentrekking van – je raadt het al – umami en tomaat. Het idee achter het product is even simpel als geniaal: smaak toevoegen in de vorm van zeer geconcentreerde tomaat voor meer oomph en meer hartigheid in je gerecht. Veel mensen denken bij umami meteen aan vlees of sojasaus, maar ook tomaat is een goede bron van van deze steeds bekender wordende “vijfde smaak”. 
Als je desembrood bakt weet je een ding zeker, door het steeds opnieuw voeren van een deel van je desemstarter, houd je ook starter over. Starter weggooien is echt zonde. Gelukkig hoeft dat ook helemaal niet, want er zijn allemaal creatieve manieren om desemstarter te verwerken in dingen die geen brood zijn, deze pannenkoek bijvoorbeeld. Ik heb twee recepten voor jullie waarin je je overgebleven desem kunt verwerken, een voor een desempannenkoek met ei en melk en fruit en een nog simpelere met alleen desem.
Makkelijke noedels bevat recepten voor iedere dag met noedels. Van instant noedel tot sobanoedel tot spaghetti, want eigenlijk zijn dat ook een soort noedels. Dat klinkt misschien een beetje saai, maar dat is het totaal niet, want met noedels kun je heel veel kanten op.
Misschien zie je in de zomer wel eens van die velden vol kleine gele koolzaadbloemetjes, die groeien ook hier in Nederland. Net als met veel andere gewassen, kan je hier olie uit persen. Nou ja niet uit de complete plant maar uit de zaden. Brassica koolzaadolie is een goudgele olie, geperst uit deze zaden. Eerder schreef ik al een stuk over deze koolzaadolie, die nog verkrijgbaar was onder een andere naam. Hoogtijd voor een update.
Een tijdje geleden raakte ik in gesprek met iemand over keuken apparatuur, over grote dure apparaten die lang niet iedereen in huis heeft. Dat deed mij dan weer denken aan mijn blog en wat daar op staat. Door de loop der jaren heb ik van alles besproken, van 
Ineens was het overal in mijn time line: Yondu. Door sommige omschreven als een saus, door anderen als een smaakmaker. Het intrigeerde mij enorm. Al snel kwam ik er achter dat het ook in Nederland werd verkocht. Alleen weet ik niet of het door de enorme populariteit kwam of door de beperkte voorraad in de winkel, maar ik greep steeds mis. Dus stuurde ik een mailtje naar Sempio het bedrijf achter Yondu in Korea en zij zorgde ervoor dat ik het voor jullie uit heb kunnen proberen.
Laatste reacties