ROA – real oat arts
ROA, oftewel real oat arts is denk ik het meest hipster verantwoorde havermelkelitepak dat ik tot nu toe gezien heb. Daarom probeerde ik het uit.
ROA, oftewel real oat arts is denk ik het meest hipster verantwoorde havermelkelitepak dat ik tot nu toe gezien heb. Daarom probeerde ik het uit.
Tofu en ik waren niet meteen dikke vrienden. Toegegeven de verpakking helpt ook niet mee, in een groen bakje in groen water lijkt het wel te fluoriseren. De vleesvervangers die er naast liggen zien er dan meteen een stuk aantrekkelijker uit. Toch is het oneerlijk om het om die reden in het schap te laten liggen, voor de tofu, maar ook voor jezelf. Je kunt er in de keuken namelijk een hoop kanten op.
Ik eet weliswaar vegetarisch maar vleesvervangers daar gaat het op Lauriekoek.nl bijna nooit over. Zoals ik eerder al schreef heb ik een haat/liefde verhouding met die dingen. Dat is niet veranderd. Wat ook niet is veranderd is dat ik mij af ten toe toch laat verleiden om er toch weer een te kopen. Het leek mij leuk om een persoonlijke top 10 te delen van vleesvervangers die ik “wel ok” vind.
Ja je leest het goed, ik kwam deze Boer Ted’s Ovaalburger tegen toen ik wat avondeten wilde kopen bij de Stadsmarkt. Door de eenvoudige verpakking met daarop de foto van de persoon die waarschijnlijk boer Ted himself is, viel ie op in de diepvries. Dus ging hij mee naar huis (de burger, niet de boer) om uit te proberen en over te bloggen.
Ik kreeg post van Rude Health. Een pakket met vier dranken, twee plantaardige opties voor de koffie en chocolademelk en golden milk, ook plantaardig. Afgelopen week probeerde ik ze allemaal uit.
Oatly is van veel mensen de favoriete haverdrank (of havermelk, het is maar net welke term je prefereert). Oatly heeft niet alleen dat goed voor elkaar, ik vind hun reclame campagnes ook spot-on. Wow no cow! Ik houd hun Instagramaccount in de gaten en zie daar regelmatig producten voorbij komen die in Nederland niet te koop zijn, zoals Oatly ijs of crème fraîche. Ik wil ze graag proberen, maar op mijn vragen of die in Nederland verkocht gaan worden, reageren ze jammer genoeg nooit.
Abbot Kinney’s, wat je allicht wel kent van kokos- en de amandelyoghurt heeft nu ook fruityoghurts. Ik kreeg alle drie de varianten om ze uit te testen: amandelyoghurt met banaan, en kokosyoghurt met framboos en met blauwe bessen en banaan.
Ik heb niet bepaald een goede relatie met kaas. Gewone kaas is niet mijn lievelingsingrediënt, of het nou plantaardig is of afkomstig van een koe. Eigenlijk kan ik het in bepaalde situaties nog enigszins tolereren, maar dan wel in een gesmolten toestand. Daarom is het wel gek dat deze blogpost over kaas gaat, plantaardige kaas. In het bestaan van mijn blog heb ik de nodige plantaardige kaasalternatieven uitgeprobeerd. Meestal was de conclusie: “het is geen kaas maar het smaakt er genoeg naar”, maar helaas niet op een voor mij aangename manier. Ik was benieuwd of Daiya mijn mening zou veranderen.
Er is weer iets nieuws in plantenmelk: lijnzaadmelk. Oh, wacht ik geloof dat plantaardige melk tegenwoordig geen melk meer mag noemen dankzij een gek regeltje van de EU. Voordat je denkt en kokosmelk dan? Die staat op de speciale uitzonderingenlijst. Ja er bestaat een speciale uitzonderingenlijst. Is het niet enig? Ik ga mij er lekker niets van aantrekken. Dus vandaag lijnzaadmelk.
Afgelopen feestdagen heb ik drie verschillende toetjes geprobeerd van Pots&Co. In veel feestelijke toetjes in het toetjesschap bij de supermarkt zit gelatine, vegetarische pudding tref je er meestal niet aan, maar de potjes van Pots&Co zijn wel zonder gelatine. Yay!
Vanochtend trof ik wat nieuws bij het ontbijt: Almond start van Abbot Kinney’s Zelf zou ik het omschrijven als amandelyoghurt, een product waarvan ik al een tijdje dacht dat het eraan zat te komen en nu is het ook daadwerkelijk zo ver. Ik was ontzettend benieuwd naar de smaak. Nu wil ik jullie niet ontmoedigen, maar ik vond hem een beetje tegenvallen.
Laatste reacties