Vroeger keek ik op tv graag naar de Koosjere Hamvraag een programma van de Joodse Omroep over eten. Dat programma bestaat inmiddels niet meer, maar de presentator Jigal Krant wel. Hij schrijft wel leuke columns en recepten in het Nieuw Israëlisch Weekblad en dat is de enige reden dat ik dat wel eens lees. Nu is er ook een kookboek van zijn hand. Tel Aviv is de stad waar Jigal Krant zijn hart aan heeft verpand en door deze stad laat hij zich ook graag culinair inspireren.

Tel Aviv

Het boek is een kookboek een reisgids en een leesboek. Er staan heel veel mooie foto’s in van de stad Tel Aviv, van de bijzonder architectuur tot graffiti. Er wordt veel informatie gegeven over de te gebruiken ingrediënten, waar je op moet letten, wat je het beste kunt kopen, wat het precies is. Af en toe meen ik ook een stukje uit het Nieuw Israëlisch Nieuwsblad te herkennen maar dat is helemaal niet erg, niet iedereen leest dat en het past uitstekend in het boek.

De recepten bestaat voor een deel uit street food en er zijn ook gerechten geïnspireerd door chef-koks uit Tel Aviv. Er wordt in Tel Aviv veel met groenten gewerkt en met open vuur. Niet alle gerechten uit zijn 1 op 1 overgenomen. Ze zijn door Jigal zo aangepast dat je zo ook thuis kunt maken. Niet iedereen heeft een houtskoolgril  en sommige ingrediënten zijn buiten Israël moeilijk te vinden. Sommigen recepten zijn “authentiek” en andere zijn door Jigal zelf bedacht.

Ingrediënten

De ingrediënten zijn heel belangrijk. Zelf merkte ik het al toen ik de Al Arz tahini kocht die Krant aanraadde via Twitter. Ik was eerder al niet tevreden met wat ik in de winkel kon kopen. Deze tahini is wel lekker. Dat merk je echt als je bijvoorbeeld de hummus (wat in dit boek dan weer als choemoes wordt gespeld) uit TLV maakt. Er gaan niet veel ingrediënten in dus alles moet echt van goede kwaliteit zijn om een echt lekker eind resultaat te krijgen.

Er wordt tegenwoordig sowieso veel hummus aangeboden die nergens op slaat. Smeersels waar heel veel olijfolie doorheen gaat of heel veel rauwe ui. Daarom dacht ik dat ik wel even genoeg had van mijn trouwe culinaire vriend de kikkererwt, maar dat viel gelukkig dus heel erg mee. Ik maakte een enorme bak hummus naar het recept van TLV die binnen no-time leeg was. Zo lekker. Er gaat bijna een hele pot tahini in, ik denk dat dat een van de redenen is dat ik deze zo lekker vond.

Vegetarische opties

Er staan ruim voldoende vegetarische en zelfs veganistische opties in TLV. Bekende zoals hummus, falafel en geroosterde aubergine maar ook onbekende gerechten. Wat dacht je van vegetarische “gehakte lever” of rode taboele? Of gekarameliseerde venkel met sinaasappel met arak en amandeltechina? Als je net als ik dol bent op aubergine dan kan je je hart ophalen, er staan hele smakelijke dingen met aubergine in. De meeste gerechten zijn niet bijzonder moeilijk te maken. Als je je ingrediënten in huis hebt en voldoende kook zin hebt dan heb je het meeste zo bereid.    

Nieuwe dingen geleerd over de Joodse keuken

Hoewel ik als kookboeken blogger en kookgek meerdere kookboeken over de Joodse keuken in huis heb heb ik ook van dit kookboek weer allerlei interessante dingen geleerd. Over de eieren in de chack sjoeka bijvoorbeeld of over het roosteren van aubergines boven open vuur. Wat een bijzondere smaak geeft. Ook over de ingrediënten, waarvan ik sommigen al ken (zoals die van Souq) heb ik het een en ander opgestoken. Ik heb blijkbaar de “verkeerde” za’tar in huis, al zit in de mijne gelukkig geen kokos (nee dat hoort er niet in).

Sinds Ottolenghi associëren veel mensen Midden-Oosters koken met hele lange ingrediëntenlijsten en ingewikkeld gedoe. Diezelfde smaken kun je ook op een wat eenvoudigere maar zeker niet minder lekkere manier bereiken. Met de recepten uit TLV bijvoorbeeld.

TLV
Jigal Krant
Nijgh & van Ditmar

NB: Ik kocht de Al Arz tahini bij Mouwes. Het is een Koshere delicatessenwinkel met niet alleen lekkere tahini maar ook bijvoorbeeld augurken met alleen zout (persoonlijk vind ik dat lekkerder). De eigenaar is super behulpzaam, nadat ik hem wat dingen had gevraagd en hij uitgebreid had geantwoord waarvoor ik hem bedankte zei hij “oh je bedoelt, wat lul je veel?”.