Het gerecht plantaardig is de opvolger van De basis plantaardig. De boekjes lijken van buiten heel erg op elkaar, met dezelfde groene canvas cover en gouden details, rood leeslint, zelfde grootte ze zijn duidelijk een serie. Waar De basis plantaardig begon met De basisrecepten als sauzen en bouillon, gaat Het gerecht plantaardig verder met plantaardige, ofwel veganistische gerechten. Zelfde onderwerp met een nog iets diepere duik in de materie.

De voorraadkast

Het boek begint een kijkje in de veganistische voorraadkast. Grappig genoeg viel mij meteen op dat bij de eivervangers nu psyllium of vlozaad staat vermeld, waarvan ik in mijn recensie van De basis plantaardig nog zei dat ik het miste. Zou het mijn recensie zijn die er aan heeft bijgedragen? Wie zal het zeggen. Na de voorraadkast en de koelkast komen de recepten aan bod. Ingedeeld naar thema bijvoorbeeld groente, pizza, smaken uit de zee. De opzet is zoals in De basis plantaardig: linker bladzijde een recept, rechts een foto van Tony Le Duc.

Verwijzingen

Soms wordt er in Het gerecht plantaardig terug verwezen naar De basis plantaardig. Er staat dan een sterretje bij en in de index voorin kun je dan de bladzijde – waar naar gerefereerd wordt – vinden. Aan de ene kant is het handig, zo hoeft het boek zich niet nog eens te herhalen, aan de andere kant is het irritant als je enkel dit boek in je bezit hebt. Dan moet je je afvragen als je iets mist als je het andere boek niet kunt raadplegen. Ik zou zeggen dat dat meevalt. Aan de andere kant ben ik zo iemand die series per se compleet wil hebben en ik ben daar vast niet de enige in.

Het gerecht, de basis?

De gerechten zijn echt de basis. Ik zie heel veel oude bekenden voorbij komen zoals koningsoesterzwam vermomd als coquille, de bloemkoolsteak, gevulde paprika en falafel. Dingen waar ik van moet bekennen dat ik ze soms niet meer kan zien, omdat ik ze zo vaak voorgezet heb gekregen. Toch als ik de titel voor ogen houd, is het wel waar, als iemand mij zou vragen of dit tot de basis van de veganistische of plantaardige keuken zo horen zou ik ja antwoorden. Het gerecht gaat verder waar De basis ophoudt, maar het is ook een soort overzicht van de veganistische opties tot nu toe.

Herkomst

Als ik langs het gedeelte van de wereldkeuken blader, komt wel de gedachte bij mij op dat de vega(n) keuken veel leent, of gebruikt van andere keukens. Van sushi tot seitankebab van curry tot couscous. Ik merk aan mezelf en aan de anderen mensen om me heen dat ik het waardeer als er dan aandacht uitgaat naar de herkomst van een gerecht, naar hoe een recept is ingebed in het land van herkomst. In dit boek is daar door de opzet weinig plek voor.

Een kwestie van smaak

Een ander punt is smaak persoonlijk, de pasta met zeegroenten, voor de vissige smaak sans vis zit 500ml plantaardige room. Ik ben daar geen fan van, net als van tvp, ook wel bekend als sojabrokken. De gerookte tofu salade met veganaise sla ik ook over. Het zijn klassiekers, ik ken mensen die dit soort gerechten erg waarderen, maar ze roepen bij mij ook natuurwinkelassociaties op en als ik veganistische gerechten van toprestaurants nu voorbij zie komen op foto’s, dan zijn die dit niveau, wat lang simpelweg het niveau was ontstegen.

Het gerecht plantaardig heeft me lekker doen mijmeren over de veganistische keuken. Misschien moet ik sommige klassiekers maar weer eens maken, want als ik ze weer zie mis ik ze wel. Als je zelf al een tijd plantaardig(er) eet is dit vooral een feest der herkenning. Als je een spoedcursus veganistische keuken nodig hebt blader dan vooral De basis plantaardig en Het gerecht plantaardig door. Daarna kan je waarschijnlijk een prima veganistische maaltijd maken.

Het gerecht plantaardig
Pieter-Jan Lint (foto’s Tony Le Duc)
Uitgeverij Minestrone
€34,95