All inclusive aan de keukentafel is een culinair pamflet aan alle Nederlanders. Waar je wieg ook stond en wat je ook graag eet, dit boek is aan jou gericht. Jonneke de Zeeuw vertelt over haar enthousiasme over alle keukens die Nederland rijk is en over diversiteit en inclusie in het culinaire landschap. Het is divers maar is het ook inclusief?

Mooncake

Jonneke de Zeeuw kun je kennen van haar website Mooncake.nl hier deelt ze haar culinaire ontdekkingen. Ze organiseert foodtours, foodtalks, maakt foodiebags. Ze begon Mooncake in 2015m omdat het haar opviel dat er maar weinig gepubliceerd werd over de restaurants, eethuisjes en supermarkten waar ze zelf graag kwam. Ik heb veel aan haar website gehad toen ik net in Amsterdam ging wonen en ik meteen begon met mijn missie om zoveel mogelijk te gaan ontdekken. Ze wil mensen verbinden en thuis doen voelen.

Bij Jonneke thuis was lekker eten belangrijk. Lekker eten en uit eten gaan werd haar met de paplepel ingegoten. Haar moeder deed graag boodschappen bij Surinaamse, Turkse en Indonesische supermarkten. Er werden gerechten en recepten uitgewisseld. Ze voelt zich thuis tussen mensen met verschillende achtergronden. Omdat ze zich zo verbonden voelt met alle verschillende mensen in haar netwerk en vriendenkring en netwerk maakt ze zich druk om de ongelijkheid en exclusiviteit.

Perspectief

Veel foodgerelateerde dingen worden geschreven vanuit het witte (westerse) perspectief van witte redacties. Als je echt recht wil doen aan de diversiteit binnen Nederland dan zouden redacties die moeten weerspiegelen. Jonneke geeft nog een aantal voorbeelden om over na te denken. Kookwinkels die zeggen alles op het gebied van koken zeggen te verkopen, alles betekent Frans, Japans, Amerikaans en Italiaans. Geen Marokkaanse couscousstomer, die hoeven ze ook niet te verkopen maar zeg dan niet dat je alles hebt.

Koks- en patisserie opleidingen zijn gericht op Frankrijk. Turkse patisseriewinkels halen vaak personeel uit Zuidoost Turkije, omdat ze mensen met de gewenste vaardigheden in Nederland niet kunnen vinden. Zelf wilde ik ooit de bakkersopleidingen gaan doen, omdat ik dacht dat broden van over de hele wereld te kunnen leren bakken. Dat is niet zo ook daar speelt de Franse keuken de hoofdrol. Ik ben het met Jonneke eens, echt een gemiste kans.

Culturele toe-eigening

Dan is er ook nog het probleem van culinaire toe-eigening. Wat is nog ok en wat is echt stom? Nederlanders mogen van alles uitproberen maar als iemand aan onze geliefde gerechten zou komen is de wereld te klein. Verdiep je in de ander en de cultuur waar je uit kookt. In Nederland is het ook een kwestie van het koloniale verleden (leren) kennen. Het is ook belangrijk om te erkennen dat roepen dat iedereen alles moet kunnen koken en eten niet voor iedereen goed voelt. Wellicht werd je vroeger uitgelachen om de inhoud van je broodtrommel en nu koken mensen het ineens.

Goed, we eten elkaars eten dus al wel maar we moeten verder. Rek je culturele identiteit op. Wees nieuwsgierig. Ga langs bij die ondernemers uit de buurt. Wees je bewust van hoe je naar de ander kijkt. Een divers culinair landschap is geen hype, steeds meer mensen hebben een migratie-achtergrond. Toekomstige generaties zullen dat culinaire landschap leren kennen en heel gewoon vinden. De toekomst ziet er goed uit. Als je hem wil proeven staat er achterin All inclusive aan de keukentafel achterin een lijst met dingen die je echt moet eten.

All inclusive aan de keukentafel
Jonneke de Zeeuw
Uitgeverij Kosmos
€7,50