Boekrecensie: Zaitoun
Goed nieuws! Zaitoun van Yasmin Khan is in het Nederlands vertaald. Ik had al een tijdje te stille hoop dat vertaald zou worden. Die hoop heb ik wel vaker bij een kookboek en hij komt lang niet altijd uit. Nu gelukkig wel want het is een heel mooi kookboek over de keuken van Palestina.
Palestina
Er is eigenlijk geen land wat Palestina heet. Aldus Khan, het bestaat niet meer sinds het Britse mandaatgebied Palestina werd beëindigd in 1948. De culturele en nationale identiteit leeft nog volop. Net als de keuken. De Palestijnse keuken heeft zich ook over de wereld verdeeld. Zaitoun is geen reisgids maar een kookboek met verhalen over mensen en de recepten die zij koken. De Gaza kwam Yasmin Khan niet in, dus die beleefde ze bij Palestijnen thuis.
Het boek begint met de aankomt van Yasmin Khan op de luchthaven van Tel Aviv, waar ze uren wordt ondervraagd. Hierna begint haar reis door de Palestijnse gebieden. De Palestijnse keuken is licht en vers zoals alle Midden-Oosterse keukens en wordt beïnvloed door de Armeense, bedoeïense, Joodse, Romeinse, Arabische, Perzische en Turkse cultuur. Naast nog allerlei stammen en groepen die op die grond hebben gewoond.
3 varianten
Er zijn grofweg drie streekgebonden varianten van de Palestijnse keuken. De keuken uit Galilea, is het westen het meest bekend is, van onder andere de kibbeh en mezze. De Westelijke Jordaanoever, waar de nadruk meer op vlees en brood ligt door invloed van de Jordaanse keuken in het oosten en de bedoeïenen in het zuiden. En je hebt het eten uit de Gazastrook. Deze verschil het meest van de andere keukens met chilipepers, knoflook en dille en vis en zeevruchten. Deze keuken dreigt helaas ook te verdwijnen door blokkades die voedselschaarste veroorzaken.
Palestijse ingrediënten
Zaitoun betekent olijven. Olijfolie is ook onmisbaar. Hij staat samen met nog wat andere ingrediënten genoemd als typisch Palestijns ingrediënt, net als freekeh, rijst, peulvruchten en za’tar. Als je ooit iets van Ottolenghi hebt gelezen zal er niets onbekends tussen staan. De recepten in Zaitoun zijn soms klassieke recepten soms interpretaties van iets wat ze at, of ze zijn geïnspireerd door een ingrediënt of techniek. Er staan mezze, salades, soepen, hoofdgerechten en toetjes in Zaitoun.
Er zijn heel veel recepten bij die ik ken en graag maak, zoals fattoush, falafel, chopped salad. Veel recepten zijn eenvoudig te maken en heel erg lekker. Er staan vleesrecepten in het boek maar er is veel vegavriendelijks bij. Achterin is zelfs een index met zuivelvrije, glutenvrije en veganistische recepten. Alles wordt doorspekt met verhalen, die een beeld geven van Palestijnen en de problemen waar ze elke dag mee moeten leven. Maar ook de hoop die mensen koesteren en hun vermogen om ergens iets van te proberen te maken.
Dit boek doet me sterk denken aan Falastin van Sami Tamimi en Tara Wigley. Is dat een probleem? Totaal niet. Zoveel kookboeken over de Palestijnse keuken zijn er namelijk niet in Nederland, er kunnen makkelijk nog meer Palestijnse kookboeken verschijnen zonder dat ze elkaar in de weg gaan zitten. Zowel Zaitoun als Falastin bevatten verhalen die gedeeld moeten worden en recepten die zeer het koken waard zijn.
Zaitoun
Yasmin Khan
Uitgeverij Rose Stories
€25,99
Laatste reacties