Terwijl ik deze review van De inmaaktuin schrijf, zijn de slakken de planten aan mijn tuin aan het decimeren. Er groeide nog nooit zo weinig, het is een treurig gezicht. De 365 dagen eten uit je eigen tuin, zoals de ondertitel hoopvol aangeeft zat er dit jaar even niet in. Volgend jaar beter, hoop ik dan maar. Mocht je echter wel een tuin hebben waar je overvloedig van kunt oogsten dan is dit juist een kookboek voor jou.

Inmaken, niet alleen voor moderne tradwives

Als ik Instagram open, word ik vaak geconfronteerd met zogenaamde “tradwives” mensen die lijken te doen alsof ze op het platteland wonen, zoals 100 jaar geleden. In smetteloze witte jurken maken ze potten vol eieren in in gebluste kalk, bakken brood dat er heel raar uitziet. Het is fascinerend om naar te kijken, het is net een toneelstuk. Hoe dan ook ik denk dat er wel degelijk weer nieuwe interesse is voor het inmaken van groenten en fruit. Daarvoor hoef je gelukkig niet als tradwife te leven, dat past in elke lifestyle.

Spelregels

De inmaaktuin begint met uitleg over de verschillende manieren van conserveren. Wecken, jam chutney, gelei, relish en marmelade maken, inleggen en fermenteren. Er is ook aandacht voor de voedselveiligheid. Dat is belangrijk, want in tegenstelling tot wat sommige inmaakgoeroes op het internet beweren, kun je botulisme niet proeven. Je kunt er wel ziek van worden of zelfs aan dood gaan. Daarom is het belangrijk om je aan de spelregels voor veilig inmaken te houden. Door de recepten te volgen en schoon te werken. Als je dat niets voor je is en dat kan zo zijn, dan zou ik niet aan inmaken beginnen.

Ingedeeld per ingrediënt

De recepten in De inmaaktuin zijn ingedeeld in ingemaakte groenten en ingemaakt fruit. Eerst volgt een introductie van de soort, met tuinierinstructies, verzorging, waar het goed bij past en het pectinegehalte en het gebruik. Daarna volgt een recept met de fruit of groenten in kwestie. Een jam, een chutney maar ook het drogen van kersen of het maken van amandelpasta. Helemaal achterin vind je nog een verhaal over tuinieren, algemene adviezen over het telen van groenten en fruit en een handige inmaaktabel waarin informatie uit het kookboek overzichtelijk is samengevat. Of ik alle tuinadviezen op zou volgen weet ik niet. Het boek is geschreven door iemand uit Australië en niet alle adviezen zul je een of een toe kunnen passen op ons klimaat aan de andere kant van de wereld.

Als je de recepten in De inmaaktuin maakt, heb je chutney, siroop, jam, saus de klassiekers die ik verwacht in een boek als dit. Je kunt er planken vol mee maken en het grote ideaal is natuurlijk om het er dan mee te redden tot de volgende oogst. Met een recept maken beginnen kan natuurlijk ook. Je hoeft niet meteen een voorraadkast in te richten waarmee je jaren mee kan doen zoals online vaak gepropageerd wordt. De recepten in De inmaaktuin zijn zo ver ik kan zien allemaal vegetarisch, ook vaak veganistisch. Niet suikervrij, maar wel vaak glutenvrij.

Uit eigen tuin en andere benodigdheden

Het meeste kun je qua ingrediënten dus af en met groenten of fruit, uit eigen tuin, of van de markt natuurlijk. Met wat toevoegingen die je meestal wel in huis hebt zoals suiker, citroensap, zeezout. Soms vraagt het boek om pectine, om iets dikker te maken, of bij bijvoorbeeld de tomaten citroenzuur om de pH te verlagen, om bijvoorbeeld botulisme te voorkomen. Dit soort dingen kun je online makkelijk kopen. Net als de jampotten die je nodig hebt, of materiaal als een wijde trechter en een weckpan.

Leuk geïllustreerd

Nergens in De inmaaktuin vind je foto’s. Er staan wel illustraties in van Ashlea O’Neill , die geven het hele boek een hele cleane een beetje retro look. Heel kleurrijk en origineel. Het deed me denken aan een kookboek dat ik een tijdje geleden recenseerde. Het is iets wat opvalt en wat je dus ook daardoor goed onthoud. Ik houd van illustratie in kookboeken.

De inmaaktuin
Jo Turner
Uitgeverij Good Cook
€24,50