Zeewier, een van de rijzende sterren aan het voedselfirmament. Dit jaar kwam het al met enige regelmaat in het nieuws. Bijvoorbeeld in de vorm van de Dutch Weedburger van Lisette Kreischer. In onze keuken is zeewier vaak alleen als nori (de zeewiervellen voor om de sushi) te vinden. Er bestaan echter nog veel meer soorten zeewier en deze zijn ook steeds beter verkrijgbaar voor de consument. Genoeg te ontdekken en te experimenteren in de keuken dus!

Met de opkomst van zeewier, komen ook de bewerkte producten. Mocht je bijvoorbeeld liever eerst iets consumeren dat door anderen al tot iets smakelijks is verwerkt, dan kun je ook bij Algues Atlantica terecht. Zij hebben niet alleen verschillende soorten vers zeewier in hun assortiment, maar ook een kant-en-klare dressings en verschillende soorten zeewierspreads. De ingrediënten die ze, naast zeewier, in hun producten gebruiken zijn allemaal biologisch gecertificeerd.

Normaal gesproken ben ik geen fan van kant-en-klare dressing, maar deze is erg lekker èn lang houdbaar in de koelkast. De spreads en dressing zijn een goede manier om aan de smaak van zeewier te wennen. Ze zijn goed op smaak gebracht en gemengd met ingrediënten zoals walnoten en mosterd. Van de spreads vind ik die met olijven het lekkerst.

Van de verse zeewieren valt Dulse sauvage me meteen positief op. De kleur is prachtig rood, diep rood. Een echte eye catcher in het gerecht.  Als je een doosje zeewier open doet is het eerste wat je opvalt de visgeur. Of de zeegeur ik weet niet hoe ik het het beste kan omschrijven. Voor gebruik moet je het zeewier ontzouten in ruim koud water. Daarna is het klaar voor gebruik

Ik ga komende tijd eens kijken wat ik er allemaal mee kan. Gelukte experimenten worden uiteraard met jullie gedeeld als bijvoorbeeld recept.

Zeewier is heel duurzaam. Het heeft weinig nodig om te groeien en bevat veel belangrijke vitaminen en mineralen. De smaak is vaak hartig, iets wat in Japan umami wordt genoemd. Dat hartige is iets wat sommige mensen missen in vegetarische gerechten. Zeewier kan hier dus een uitkomst zijn.

Ik merk dat ondanks dat zeewier afgelopen jaar veel aandacht kreeg in de pers. Het eten van zeewier voor de meeste mensen nog flink wennen is. De recepten voor het koken met zeewier zijn ook nog niet talrijk, alhoewel het boek Non-fish-a-licious  van Lisette Kreischer een goede start is. Ik denk dat zeewier een ingrediënt is, waar we ook volgend jaar nog veel over zullen horen!