Deze zomer was ik in Wenen. Een bezoekje aan deze stad stond al lang op mijn verlanglijstje en nu was het dus zo ver. Omdat ik met de trein wilde reizen heb ik de reis in meerdere stukken opgeknipt en zo heb ik onderweg ook de steden München en Frankfurt bezocht. Drie steden in een vakantie dus eigenlijk met als hoofdbestemming Wenen. In deze blogpost deel ik de plekken die ik bezocht heb en of ze de moeite waard zijn.

Er zijn waren voor mij meerdere redenen voor een bezoek aan deze stad. Vroeger woonde ik naast een buurman die regelmatig bezoek kreeg van een vrouw uit Wenen. Als zijn buren werden wij meteen door haar in de armen gesloten. Het hele verhaal weet ik niet precies maar ze kwam uit tijdens de tweede wereld oorlog of er vlak na zelfs dat weet ik niet naar Nederland en heeft er ook een tijdje gewoond. Bij die buurman, die toen klein was en zijn ouders. Ze sprak Nederlands, zelfs na al die tijd nog met een sterk accent. Ik weet dat voor mij toen als kind Wenen heel ver weg leek, ik had geen beeld bij hoe Wenen er uit zag.

Meteen toen we de stad in liepen botsten we precies om 12 uur op het Anker uhr. Dat is een klok die een toeristen trekpleister is, maar daar had ik eigenlijk geen idee van. Ik ben dus gewoon maar tussen de mensen gaan staan om te kijken. Ik vind koekoeksklokken cool maar dit is echt de overtreffende trap. Het is een processie van muziek en 12 historische figuren die 15 minuten duurt. Naast alle musea, villa’s en buitenverblijven van beroemende Wenenaren, Schönbrunn en Sisi er natuurlijk veel meer te zien. In deze toch al niet korte bijdrage, beperk ik mij verder tot de winkels en restaurants die ik tijdens mijn verblijf heb bezocht.

Winkels

In Wenen zijn er tal van boekwinkels te vinden, maar Shakespeare & Company is de enige compleet Engelse boekhandel in heel Wenen (helaas met een erg kleine kookboekenafdeling). Er liggen veel stapeltjes verdeeld over de hele winkel en de kasten gaan tot hoogten die alleen per ladder bereikbaar zijn. Zo moet je dus wel rondneuzen om iets te vinden. De kinderafdeling die een beetje verscholen is achter de winkel is groot en voelt echt als een ontdekking.

Babette’s een kookboekhandel die ook kruiden verkoopt en waar een kleine ruimte achter zit waar je koffie kunt drinken en voor gasten wordt gekookt. Als je graag een Duitstalig kookboek wil kopen of op zoek bent naar kruiden ben je hier aan het juiste adres. Volgens omschrijvingen zouden hier ook Engelstalige kookboeken worden aangeboden, maar die zag ik bijna niet. Dat is niet zo gek, veel boekhandels in Wenen hebben amper of geen Engelstalige boeken.

Mocht je op zoek zijn naar exclusieve cadeaus en keukenspullen dan kan ik je Lederleitner van harte aanbevelen. Een grote winkel voor met spullen die je niet snel ergens anders ziet. Ze zitten verscholen in een de kelder van een passage. Ook heeft Wenen en vestiging van Manufactum. Bij Hannibals vind je culicadeaus zoals serviesgoed, theedoeken, handdoeken en verschillende soorten delicatessen.

Als je een Riess pan wil kopen in Wenen (ze worden tenslotte in Oostenrijk gemaakt), dan ben je bij keukenwinkel Niessner Luise aan het juiste adres. Het interieur is wat aan het ouderwetse kant maar het aanbod van potten en pannen is modern en uitgebreid. Pluspunt: dit is de enige winkel in Wenen waar ik een winkelkat trof.

Eten en drinken

Natuurlijk ging ik, net als iedere andere toerist ook even naar de Naschmarkt. Ik begreep van verhalen van anderen al dat het redelijk toeristisch zou zijn. Deze markt werd vergeleken met de Albert Cuyp in Amsterdam, een markt waar ik niet al te lang geleden nog bij in de buurt woonde en mijn boodschappen deed. Die vergelijking met “de Cuyp” vind ik eigenlijk nog te positief. Het aanbod op deze markt vind ik echt veel eenzijdiger. Heel veel stands hebben exact hetzelfde aanbod van noten, gedroogde kruiden en chocolade. Die allemaal onafgedekt in de warmte staan.

Ik zag Käferbohnen, bonen die ik graag wilde kopen liggen op sommige stands. Eigenlijk waren ze zonder uitzondering zelf verpakt in plastic zakjes zonder enige vorm van houdbaarheids- of verpakkingdatum. De etiketten waren al wel vergeeld. Toen ik later andere aanbieders tegen kwam waren de bonen niet alleen veel verser, maar ook nog eens beter van prijs en biologisch. De marktkramen worden afgewisseld met restaurants inclusief proppers (mensen die voor de deur staan en mensen naar binnen proberen te halen), iets waar ik zelf echt een hekel aan heb en wat ik verder in Wenen ook niet heb gezien. Wat mij betreft kun je een bezoekje aan deze markt gerust overslaan.

Mijn Käferbohnen vond ik uiteindelijk vlak bij ons hotel bij een zero waste winkel die Lunzers Maß-Greißlerei heet en waarvan de eigenaar Nederlands spreekt omdat zijn vader Nederlands is. Hij gaf ook aan dat ik ook absoluut pompoenpitolie moest kopen. Een goede suggestie, die olie stond natuurlijk ook op mijn verlanglijstje dankzij het kookboek Natuurlijk Oostenrijk.

Voor brood kan ik je van harte Backerei Zwarzbrot veganes handwerk aanraden. Het ligt als het ware verscholen tussen de gebouwen. Alles is er vegan en gemaakt met desem.

Tijdens mij verblijf ontdekte ik ook dat restaurant Neni een samenwerking heeft met supermarkt keten Spar. Bij sommige vestigingen van die supermarkt kun je dus salades krijgen van Neni. Ik probeerde er vier uit bij wijze van lunch. Ze waren allemaal een stuk lekkerder dan de normale kant-en-klare salades die ik wel eens koop als het niet anders kan. Hopelijk kan zoiets ook een keer in Nederland. Bij het echte Neni restaurant ben ik uiteindelijk niet geweest.

Op zondag zijn de winkels dicht zelfs vrijwel alle supermarkten. De supermarkten die wel nog open zijn worden overspoeld door mensen. Bepaalde producten mogen op zondag niet verkocht worden. Die worden dan afgedekt met schermen. Schijnbaar mag je dus wel drank of verse pasta kopen op zondag, maar bijvoorbeeld geen pot met pastasaus. De logica ontgaat me volledig. De moraal van dit verhaal is dus: doe als het je dat kan je boodschappen op tijd.

Er bestaat in Wenen zoiets als 24-uurs winkel met de automaten die gevuld zijn met allerlei boodschappen waar je behoefte aan kunt hebben, bijvoorbeeld Foodie fridge. Producten die je hier kunt krijgen zijn meestal dranken en snacks. Er is geen menselijk contact, je betaalt bij een scherm.

Uit eten

In Wenen voel je dat Italië dichterbij is. Er zijn veel meer winkels met Italiaanse producten en restaurants. In Wenen zie je de Italiaanse producten terug maar zie je het ook in het personeel van winkels en restaurants die zelf Italiaans zijn. Je kunt echt overal en dan bedoel ik echt overal Aperol spritz en Negroni krijgen. Wenen is vegavriendelijk, er staan vrijwel overal vega en vegan opties op de kaart. Als je een restaurant treft dat dat niet heeft is het een kwestie van een deur verder kijken. Uiteraard vind je ook echte Oostenrijkse klassiekers overal terug.

Onderweg kwam ik op een metrostation de volledig plantaardige Burger King tegen. Burger King had recent een campagne in Oostenrijk waar aan klanten werd gevraagd of ze een “gewone” burger wilde of een met vlees. Dit om aan te geven dat vlees niet altijd de standaard hoeft te zijn. Ik weet niet of de compleet vegan restaurants zo blijven maar aangezien de vraag naar plantaardig volgens persberichten hoog blijft zullen ze vast nog wel even blijven.

Is aten we bij Veganista ice cream. Dit is keten van veganistische ijssalons die vestigingen heeft in verschillende delen van Wenen. Volgens reviews kun je bijna niet proeven dat het veganistisch is. Ik vond van wel want ik proefde een sojasmaak en een kokosnasmaak in het ijs. Maakt dat uit? Nee hoor. De bollen die je hier krijgt zijn heel royaal, voor bijzondere smaken zoals matcha betaal je ietsje meer.

Uiteraard moet je in Wenen Sachertorte eten. Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: ik heb dat niet gedaan. Ik heb wel eens Sachertorte gehad buiten Oostenrijk en ik vond het meestal niet de meest lekkere taart ooit. Een beetje droog, grappig genoeg is de eerste optie als ik Sachertorte op Google zoek ook “sachertorte dry”. Echt veel zin om hem nog een keer te proberen en eventueel weer tot die conclusie te komen had ik niet. Dus ik ging voor een taartje bij Creme de la creme. Met witte in plaats van donkere chocolade. Lekker en zeker niet droog.

Omdat ik nog meer zin had in taart probeerde ik ook de gebakjes van Tart a tata, ze hebben meerdere vestigingen en toen ik er was hadden ze ook een vegan optie. De citroentaart die ik had was uitstekend.

Uiteraard kun je overal in Wenen wel koffie krijgen. Drink je je koffie het liefst zwart, dan moet je wel kunnen uitleggen wat je daarmee bedoelt, want er is iet zoiets als zwarte koffie in Wenen (vaak krijg je een americano, maar dan wil men graag wenen hoeveel water er dan voor jou bij mag). Een leuke plek om een bakje koffie te doen is bij het alternatieve CoffeePirates waar veel internationale studenten lijken te komen en Das Café, wat is ingericht met veelal tweedehands tafels en stoelen die soms ook te koop zijn.

Vlakbij ons hotel, zat ietwat verscholen in de straat een Japanse deli, met een klein restaurantgedeelte: Taya Washoku Deli. Hier aten we noedels en curry. Eenvoudig maar zeer doeltreffend (en met name de noedels waren erg lekker).

Nog dichterbij, namelijk in het hotel zelf, zit Randale een pizzeria die naar eigen zeggen Napoli en Berlijn samenbrengt in Wenen. Dat zal allemaal wel, gelukkig waren de pizza’s in ieder geval goed. Snel klaar en voorzien van een lekkere geblakerde korst.

Ik at een salade bij Vevi vegan Vietnam. Dit is een veganistisch Vietnamees restaurant. Ze hebben een uitgebreide kaart en zelfs macrobiotische opties, maar geen alcohol. Het was er behoorlijk druk toen ik er was dus wellicht is reserveren als je hier wil gaan eten handig.

Tijdens een wandeling langs de Donau (ook al zo’n verplicht nummer als in in Wenen bent),  stuitte ik op het Donau Insel, plots op een Vegan festival, vol met eetstandjes en kraampjes.

Uiteraard zijn we hier even blijven hangen, voor wat snacks en wat te drinken, maar voor het avondeten streken we neer bij een vestiging van de vegan fastfoodketen Swing kitchen. Dat was achteraf gezien niet de beste beslissing. De salade die ik daar bestelde was echt de slechtste salade die ik in tijden heb gehad. De bodem van het bakje was volgegoten met rode wijnazijn, met een paar nuggets er op. Het geheel was afdekt met mayonaise die niet alleen de structuur had van de frosting die je op een cupcake doet maar ook net zo zoet was. Echt heel raar. Bij de patat zat dezelfde saus. Ik heb nog nooit zulke slechte vegan mayo gehad. De patat zelf was gelukkig wel ok. Sympathiek is ook dat je de rustieke emaillen mokken onbeperkt mag vullen met een frisdrank naar keuze (uit zo’n automaat).

Hoe leuk het er ook uit mag zien, dit restaurant zou ik overslaan. Gelukkig biedt Wenen nog tal van opties om een goed te eten.