Hij is gearriveerd in huis Lauriekoek: Comfort van Ottolenghi. Ik keek er reikhalzend naar uit en gezien de vragen van Lauriekoek lezers wanneer de recensie online zou komen, was ik niet de enige. Dit is als ik goed geteld heb het 11e Ottolenghi kookboek en die aantrekkingskracht blijft. Toch moet ik eerlijk zeggen dat er wat mist voor mij.

Geen test kitchen maar wel een ander kookboek

Dit was een kookboek waar ik best verbaasd over was toen het werd aangekondigd. Ik had dit jaar eigenlijk een derde deel in The Ottolenghi Test Kitchen serie verwacht. De definitie van Comfort is in dit kookboek heel ruim. Waar comfort food bij veel mensen iets ongezonds is gaan betekenen is dat hier helemaal niet perse zo. Een salade kan ook comfort food zijn, of een bord met soep. Wel is het zo dat veel gerechten te maken hebben met een soort nostalgie. Doordat Yotam Ottolenghi dit boek samen maakte met Helen Goh, Verena Lochmuller en Tara Wigley bevat het veel verschillende perspectieven op Comfort food vanuit de hele wereld.

Comfort is een persoonlijk kookboek

Er werd aangekondigd dat dit het meest persoonlijke Ottolenghi kookboek was en ik denk dat dat in bepaald opzicht wel waar is. Al zit dat niet in verhalen van de auteurs zelf. In de inleiding wordt er geanalyseerd waar dat gevoel van warmte in zit. Met wie we eten, waarom we eten, wat we eten en hoe we eten. De meest persoonlijke touches zitten voor mijn de inleiding van de recepten en in de foto’s achterin het boek waarin ook jeugdfoto’s van de auteurs gemixt zijn.

Recepten zijn niet per se typisch Ottolenghi

In het begin van het kookboek was ik eigenlijk verbaasd over de alledaagsheid van de recepten. Dutch baby met geroosterde tomaatjes, shakshuka met sambal, frittata met prei, tomaat en geelwortel, crêpes die je op drie manieren kunt maken. Heel veel recepten lezen voor mij niet per se meteen als iets uit een Ottolenghi kookboek. Nederland komt trouwens heel zijdelings voorbij in sommige recepten, Yotam studeerde in Amsterdam. Zo staat er een recept in voor Nederlandse appeltaart, gebaseerd op een Amsterdams café wat niet meer bestaat en een terug-naar-je-kindertijd marmercake van Verena met advocaat waar haar moeder erg van hield.

Comort food is een heel breed begrip en ook zeker niet altijd ongezond

Het boek bestaat uit recepten voor ontbijt, soepen, dips en spreads, gefrituurde dingen, comfort groenten, geroosterde kip en andere traybakes, dahl stoofpotten en curry, noedels, rijst en tofu, pasta, polenta en aardappels en natuurlijk taarten, deegwaren, brood en uiteraard zoetigheden. Door het hele boek heen vind je foto’s van de recepten en van de auteurs die eten aan een tafel vol gerechten. Ik zou zeggen dat de gerechten geschikt zijn om doordeweeks te maken, maar de ervaring leert dat veel mensen toch vaker in het weekend en met feestdagen Ottolenghi koken. Ik denk dat dit boek daarop geen uitzondering gaat zijn.

Geen vegetarisch kookboek

Comfort van Ottolenghi is geen vegetarisch kookboek. Ik weet dat Ottolenghi voor veel mensen nog steeds die associatie heeft, omdat Plenty compleet vegetarisch is en de nadruk in veel recepten op de groenten ligt. Natuurlijk staan e wel vegetarische recepten in, maar van de hartige gerechten bevatten er als ik goed geteld heb 47 vlees of vis, or garnalen, of vissaus. In z’n totaliteit lijkt de verhouding vlees en vis/vega in dit boek 50/50 te zijn. De zoete opties laat ik dan even buiten beschouwing.

Moeilijke ingrediënten

Qua ingrediënten denk ik dat Comfort een kookboek in best wat recepten staan voor gerechten waarvoor je de meeste ingrediënten gewoon in de supermarkt kunt halen. Aan de andere kant staan er ook nog wat opties in, waar de Ottolenghi touch komt van een snuf za’atar over de gebakken aardappels, of tahinsaus bij de aubergine. Omdat er ook Aziatische gerechten in Comfort staan, is een bezoekje aan de toko zo nu en dan ook wel handig. Je ontkomt er dus niet naar om op zoek te moeten naar enkele ingrediënten. Aan de andere kant hoe vaker je eerder recepten uit Ottolenghi kookboeken hebt gemaakt, hoe groter de kans dat je iets al in huis hebt.

Ottolenghi Comfort: ik mis iets

Ik moet zeggen dat ik in Comfort iets mis. Begrijp me niet verkeerd. je kunt een hele tafel vol met gerechten uit dit kookboek koken en heerlijk eten, inclusief zoet nagerecht, dat is echt het probleem niet. Alleen mis ik de vernieuwende invalshoeken die ik in de andere kookboeken wel aangereikt kreeg. In dit boek zie ik als doorgewinterd kookboekliefhebber en bezitter ook veel gerechten voorbij komen die ik al ken, of zelfs al regelmatig maak. Veel van de typische Ottolenghi gerechten doen me dan weer denken aan zijn eerdere kookboeken. Is de Ottolenghi magie uitgewerkt? Wie zal het zeggen.

Comfort 
Yotam Ottolenghi, Helen Goh, Verena Lochmuller, Tara Wigley