Ik had eens zin om eens flink mijn mening te geven naar de storm van de afgelopen dagen, mocht je de hele discussie sowieso al zat zijn of iedereen die jou exacte mening niet deelt stom, dan raad ik je van harte aan deze blogpost volledig over te slaan en buiten in de hopelijk aanwezige zon een ijsje te gaan eten. Voor ieder ander heb ik hieronder 7 van de recentere voedingstrends beschreven waar ik intussen wel meer dan klaar mee ben

1. Eten met schuldgevoel

Ik weet werkelijk niet wie de definitie schuldvrij genieten heeft bedacht, maar hij komt echt mijn neus uit. Schijnbaar is een categorie voedingsmiddelen die je niet mag eten, voornamelijk als vrouw, zonder je schuldig te voelen. En dan gaat het vooral om het feit dat je er dik van wordt neem ik aan. Of is het dat je het überhaupt niet “mag” eten, of dat je het niet “verdiend” hebt? Soms worden er van sommige gerechten dan ineens schuldvrije versies bedacht, die zijn dan soms rawfood, glutenvrij, of zonder suiker, maar dan wel gezoet met oerzoet. Zoiets. En omdat die dan weer onder de multi-interpreteerbare term “gezond” valt mag het dan ineens weer wel. Ik vind het echt geen wonder dat sommige mensen het op voedingsgebied niet meer snappen. Ik weet zelf vrij veel van voeding maar door het gegoochel met definities, kan ik het soms ook mensen niet meer uitleggen. Suikervrij als term heb ik op mijn blog dan ook een tijd geleden al geschrapt.

.
2. Detoxen

Er wordt mij wel eens gevraagd wat ik er van denk, van dat detoxen, vaak door mensen die het zelf overwegen en dan mijn mening graag willen horen voor de er aan beginnen. Vaak doen ze het toch wel, ongeacht wat ik er van vind. Dus kan ik hier met een gerust hart zeggen dat ik zelf geen voorstander ben van detoxen. Ik heb wel een aantal boeken over detoxen maar die recepten eet ik gewoon op een niet detox dag en dat bevalt me prima.

3. Natuurlijk

Heel veel dingen zijn natuurlijk, aardolie bijvoorbeeld en daarmee plastic ook, of lolly’s. En het eten van vlees, word mij vaak door vleeseters verteld, is ook natuurlijk. Dat is een drogreden, oftewel een reden die niet klopt maar aannemelijk lijkt. Kortom, natuurlijk voegt helemaal niets toe en ik beloof plechtig dat ik vanaf nu de hele term natuurlijk schrap.

4. Het beschuldigen van mensen die ziek zijn geworden

Dit is iets wat mij al vaker opvalt maar wat mij bij de discussie over The Green Happiness weer even terug was. De overtuiging dat je alle ziektes kunt afwenden door maar gezond te eten. Daarbij trouwens totaal voorbijgaand aan totaal verschillende definities die mensen hebben bij het woord gezond. Kanker bijvoorbeeld is een complexe ziekte en ik weiger te geloven dat de mensen die ik tot nu toe ben verloren aan deze verschrikkelijke ziekte dood zijn gegaan, omdat ze niet genoeg van het een en ander aten. Het waren allemaal blakende, sportende en gelukkige mensen en ze verdienen het niet om met terugwerkende kracht te worden beledigd, door wat voor voedselgoeroe (of willekeurige voorbijganger) dan ook. Onder deze noemer vind ik trouwens ook het beledigen van mensen met overgewicht/ondergewicht vallen. Het internet staat vol met getuigenissen van mensen (Anke bevoorbeeld) die door totaal vreemden werd toegebeten dat ze bepaalde dingen moesten eten of niet moesten eten, op dieet moesten of meer patat moesten eten. Oordelen is ontzettend makkelijk, en als mensen gezondheidsproblemen hebben verdienen ze hulp van professionals. Niet de totaal ongefundeerde mening van een voorbijganger.

5. Anderen je mening opleggen op eetgebied

Als het aan mij lag, hield iedereen net zo van avocado’s als ik en waren ze op iedere straathoek te koop. Toch is dat niet zo en daar heb ik eigenlijk wel een soort van vrede mee. Niet iedere manier van eten is voor iedereen geschikt, als je een intolerantie hebt moet je daar rekening mee houden. Als je veel sport is het een idee om meer van het ene dan van het andere te eten en zo verder. Toch zijn er wel bepaalde standaarden, zo heb je bepaalde behoeftes aan voedingsstoffen en als je die niet dagelijks tot je neemt kunnen ze tot tekorten lijden, dat is iets om op te letten. Dat kan bijvoorbeeld zijn omdat je over het algemeen genomen te weinig calorieën eet, of dat je hele voedingsgroepen uit je dieet uitsluit, uit noodzaak of uit mode.

Ik vind best dat je kritiek mag hebben op bepaalde manieren van eten, producten of op kookboeken of dieetboeken (waarom zou ik anders een blog hebben?). Dan heb ik het liefst een discussie op basis van argumenten met lekker veel feiten. Mij een bericht sturen dat je mij stom vind omdat ik iets heb gezegd op mijn blog is geen discussie. Oh, en natuurlijk mag je van mij The Green Happiness volgen, daar ben ik niet tegen, alleen zijn de meeste mensen zich er helemaal niet van bewust dat je er qua voedingstekorten door op kunt bouwen, dat vind ik gevaarlijk. En ik vind ook dat goeroes hun verantwoordelijkheid moeten nemen voor de gezondheid van hun klanten. Als je bewust kiest en je kent de risico’s, ga er dan voor, als je tekorten hebt, dan weet je waar ze vandaan komen…Het liefst zou ik bij iedereen langs gaan met een mandje en ze zo alsnog een gezonde volwaardige voeding bezorgen (tekorten aan bijvoorbeeld B12, D of Calcium lijken mij niet echt leuk), maar dat lukt helaas niet.

6. Liegen dat je “allergisch bent voor koolhydraten”

Omdat er momenteel behoorlijk wat verschillende lifestyle-eetstijlen in omloop zijn en ik in de gelukkige omstandigheden ben dat ik wel eens voor een groep mensen moet koken. Sta ik dus ook wel eens in de schoenen van de horeca, en zie ik dus waar mensen om vragen aan de keuken. Het wonderlijke is dat ik zelf als vegetariër vaak informeer bij restaurants, en dat doe ik dan op tijd zodat er nog tijd is om op zoek te gaan naar een ander restaurant, of dat het restaurant voorbereidingen kan doen zodat ze voor mij kunnen koken. Het tegenovergestelde is wat een groepje mensen doet, die vragen vlak voor alles word uitgeserveerd om een volkoren, glutenvrije, low carb maaltijd zonder palmolie en het liefst ook nog low foodmap. En zijn dan ook nog heel teleurgesteld als het niet zomaar kan. Het mooiste vind ik het voorbeeld van de koolhydraten, vrijwel al het eten bevat koolhydraten, behalve misschien water, puur vet of komkommer ofzo. Mensen die weinig koolhydraten eten vaak laag in koolhydraten, niet koolhydratenloos. Zeggen dat je er allergisch voor bent is een pietsje vreemd. Je zegt eigenlijk vrij letterlijk dat je vrijwel niets kan eten. Waarom ga je dan naar een restaurant?

.
7. Crashdiëten.

Diëten waar je bepaalde poeders voor nodig hebt, of supplementen, waarbij je hele voedingsgroepen uitsluit en die veel te laag ik calorieën zijn, daar geloof ik gewoon niet in. Je kunt ze niet vol houden, je lichaam gaat in de honger stand. Het argument is dan bijvoorbeeld, iedereen doet het dus het zal wel goed zijn. Zo worden zulke dingen dus populair, ongeacht of ze gezond voor je zijn. Bij The Green Happiness was het argument van iemand bijvoorbeeld “ik heb nog nooit zoveel groente gegeten” en ik las ook “mijn BMI is weer gezond”  Ik durf te beweren dat er ook manieren van eten zijn waarbij je ook veel groente mag eten en je een gezond BMI kunt bereiken zonder risico op tekorten (voor het verdere verhaal over The Green Happiness verwijs ik naar deze analyse). Zoals Karin van koken met Karin al zei in haar verhaal, de boodschap van alles met mate is gewoon niet populair. De diëtist ook niet en dat is jammer want juist die zou moeten weten wat de zin en onzin is qua voeding, die kan doorrekenen of je goed bezig bent en je gerichte adviezen geven. Ja, het kost geld maar een paar keer naar de diëtist kan je meer over jou en je situatie leren dan wat voor boek dan ook. Als je met complexe vragen zit, of je afvraagt of je wel genoeg binnenkrijgt, is het zeer de moeite waard om er langs te gaan.

Een diëtist heeft een bepaalde basiskennis opgedaan en is bevoegd om mensen met bepaalde problemen te mogen adviseren. Hij of zij kijkt naar je lichaam, je gezondheid en je voorkeuren, je manier van leven, hij of zij kan eventueel overleggen met je arts én is integer. Een diëtist probeert je geen poeders of pillen te verkopen, zoals voedselgoeroes vaak wel doen. En nee niet alle diëtisten proberen iedereen maar light producten aan te smeren en ze zijn ook niet allemaal tegen veganisme. Lisa Steltenpool, van dit fijne boek, is bijvoorbeeld zelf veganist en diëtist.

Oh, en dan nog iets

Als je niet voor bent dan ben je niet automatisch tegen! Als je vraagtekens stelt bij wat andere mensen gezond noemen, bijvoorbeeld aangeven dat je wel eens taart eet of een ijsje. Lijkt soms wel totaal de nuance kwijt te raken, schijnbaar eet je of de hele tijd taart, drie maaltijden per dag, of niet. Er is lijkt het werkelijk geen nuance meer mogelijk. Of je eet gezond, of niet. Er zijn ineens nog maar twee keuzes. Lijkt het. Dus als ik nu hier zeg jongens kalm aan, dan word dat door sommige mensen begrepen als: eet alleen maar patat, vega(n) knakworst en drink alleen koffie en energydrink. Dus ik zeg het er nog maar eens bij, dat bedoel ik dus niet.

En hier is nog wat meer interessant leesvoer:

• Gevoeligheid voor tarwe is niet meetbaar en de gezondheidseffecten lijken vooral tussen de oren te zitten. Aldus dit BBC programma.
• De weblog I am a foodie, waar beweringen over voedsel wetenschappelijk worden bekeken.
• De website van Liesbeth Oerlemans, die allerlei dieetboeken bespreekt. Streng maar rechtvaardig.
• Hier een stukje over het mijden van suiker. Suiker is niet verslavend. Nog meer over de gekke term “suikervrij”
• Bij clean eating moet ik altijd denken aan het eten van een bos wortels onder de douche. Dit stuk gaat over wat er waar van is en wat niet. Clean eating versus de onverzadigbare vrouw.
• Fight The Fads bespreken dieetproducten en dubieuze claims.
• Nog een stukje over “zondigen” op voedsel gebied, gewoon omdat ik het zulke intense bullshit vind. Ieder stuk dat betoogd dat je mag eten wat je wil verdiend het om gedeeld te worden.
• Tot slot The Fat Nutritionist. Eating normal is the new black volgens haar en ik hoop van harte dat het zo is. Ik vind dat ze goede vragen stelt en beantwoord zoals: Is diëten niet ook emotioneel eten? Mag je van eten houden? Waarom krijg je zo’n honger als je op crash dieet gaat?

Mocht je je nu bezorgd afvragen of er morgen weer een normale blogpost komt: Weest gerust. 🙂 Die komt er aan.