Ode is een ode aan de aubergine. De aubergine zit in dit kookboek in ieder gerecht. Ik ben bevooroordeeld, want ik ben al fan, maar dit kookboek is nadrukkelijk voor lovers en haters. Al weet ik niet of je haters aubergine moet voorzetten in een poging om ze van gedachten te doen veranderen, dat pakt niet altijd goed uit. Al zal dat aan de recepten in Ode niet liggen.

Do sweat the aubergine

Er valt veel te vertellen over “de Smurfin van het groentepatriarchaat”. Over de duurzaamheid van aubergines bijvoorbeeld, van april tot oktober komen aubergines uit eigen land. Daarbuiten komen ze per ongekoeld transport uit onverwarmde kassen uit Spanje. De meeste aubergines worden geëxporteerd naar andere landen zoals Duitsland en Scandinavië. Moet je aubergine nou voorzouten? In het boek Don’t sweat de aubergine zegt Nicolas Clee van niet. Hij stelt dat dat was omdat aubergines vroeger heel bitter waren maar nu niet meer. Het is volgens hem dus onnodig. Jigal Krant is het niet met hem eens. Er is wel degelijk een bitter smaak en ook voor de structuur maakt het uit.

Allerlei soorten aubers

Er zijn allerlei soorten aubergines, in de supermarkt bij mij in de buurt vind ik alleen de standaard paarse. Je hebt de langwerpige paarse aubergine die ik ken als de Japanse, maar ook als de Turkse, maar ook babyaubergines, Indiase aubergines (niet te verwarren met de baby variant), Chinese aubergines en de voor mij nieuwe Pallada-aubergine. Dit is een diep paarse ronde, alleen vergkrijgbaar bij AH XL en is ook online bij Albert Heijn te bestellen. Die laatste heb ik wel eens gezien, maar nog nooit geprobeerd, toch eens doen.

Vegetarische en vaak ook veganistische recepten

De recepten in Ode zijn allemaal vegetarisch of zelfs veganistisch, als je een veganistische versie van bijvoorbeeld mayonaise of feta gebruikt. Voorin worden de smaakmakers aan je voorgesteld, soms zal je daarvoor naar een Turkse supermarkt of toko moeten, of online moeten shoppen. De recepten zijn ingedeeld in: met je jatten, aan tafel, salades & dips en basisrecepten. Soms heb je voor een recept een eerder gemaakt basisrecept nodig. Dit staat dan aangegeven.

Inspiratie van over de hele wereld

Waar de vorige kookboeken van Jigal Krant TLV en TLV vegan gericht waren op de keuken van het Midden-Oosten, zijn de recepten in Ode geïnspireerd door allerlei werelddelen. Enkele recepten die al op mijn verlanglijstje staan om te maken zijn: bruschetta met aubergine, tomaat, crispy chili en ponzu, rijstvelloempia’s met aubergine, shiitake en kool en sticky aubergine met paprika en rijst. Bij ieder recept staat een lange inleiding, wat lekker leesvoer is en bij ieder recept staat ook een foto van het eindresultaat. Ja, echt in ieder recept in Ode zit aubergine op de basisrecepten na dan. En nee, er staan geen nagerechten in.

Wat ik erg handig vind: als er bijvoorbeeld plantaardig gehakt gebruikt wordt, staat het merk erbij vermeld. Veganistische vervangers verschillen in eigenschappen. Van de ene variant kan je beter ballen draaien, de andere behoudt beter zijn vorm in saus. Het is dan handig als de kok namen en rugnummers gebruikt, zo weet je tenminste zeker dat je het goede resultaat krijgt en het recept maakt zoals het bedoeld is.

Ode is een terechte ode

Ik heb op Lauriekoek de nodige groenten kookboeken mogen recenseren en het is eigenlijk wonderbaarlijk dat niemand eerder op het idee is gekomen om een auberginekookboek te schrijven. Ik ben als aubergineliefhebber natuurlijk bevooroordeeld, maar ik vind echt dat de aubergine dat verdiend heeft. Je kunt met de aubergine zoveel kanten op en hij wordt toch nog best vaak onterecht over het hoofd gezien. Aubergine verdient de hoofdrol die zij in Ode krijgt.

Ode 
Jigal Krant
Nijgh & Van Ditmar
€34,99