Soms kom ik tot de conclusie dat er op Lauriekoek.nl blogposts staan die wel een update kunnen gebruiken. Zo serveert het restaurant waar ik voor het eerst The Dutch Weed Burger probeerde de burger al een tijdje niet meer. Hier in Arnhem staat de tijd ook niet stil. Manu, waar je de burger hier kon eten is inmiddels gesloten, maar er gloort hoop aan de horizon, vlakbij het gloednieuwe station is namelijk Watt geopend. En ik weet niet meer hoe ik er achterkwam, maar ze hebben hier in elk geval befaamde zeewierburger die is uitgevonden door Lisette Kreischer en Mark Kulsdom.

The Dutch Weedburger is een populair ding. Op festivals is de rij altijd zo lang dat het me afschrikt of hij is zelfs al uitverkocht voor ik het überhaupt kan overwegen, maar in een restaurant setting durf ik het aan. Goed, hij is niet goedkoop, 12 Euro in dit geval, maar ik weet zeker dat ie lekker is.

Watt is trouwens ook een leuke locatie en een handige locatie ook, vlakbij de bioscoop die mij persoonlijk nog steeds aan een pot pindakaas doet denken qua vorm van gebouw en dus ook vlak bij het station en dichtbij het centrum van Arnhem. De inrichting is een tikkeltje alles door elkaar, Portugese tegeltjes, een foodtruck die half uit de muur komt, moderne meubels een beetje een ratjetoe.

We want plates!

Dat van die ratjetoe werkt trouwens door in de meubels, friet krijg je in een emaillen beker, op een aluminium dienblad. Saus staat op tafel in een bakvorm in lange onhandige flessen, bestek zit in een soort hoog blik en als je de rekening krijgt, zit die in een klein brood vormpje. Iemand is duidelijk helemaal los gegaan in de horecabenodigdhedengroothandel. Zelf heb ik niets tegen een gewoon bord. En ik ben trouwens niet de enige getuige het hilarische Twitter account We Want Plates.

Streetfood, ook vegetarisch

Maar goed het eten is lekker, de burger is gelukkig nog steeds zo lekker als ik hem herinner. De kaart bevat verder wat typische streetfoodgerechten als burgers, hotdogs, wraps, broodjes, kroketten en bagels. De meeste van deze gerechten worden geserveerd met patat en er zijn nog enkele side dishes als gegrilde maiskolven en salades verkrijgbaar, om hier zo toch een volledige avondmaaltijd te kunnen nuttigen. Maar ook voor een drankje en wat snacks kun je hier prima terecht.

In ieder categorie aan gerechten zit wel een vegetarische optie. Dat kan variëren van de bovengenoemde weedburger tot een broodje met een kaaskorket, een schizofrene hotdog met gado gado en een worst van de vegetarische slager erop, of de verplichte maar oersaaie wrap met geitenkaas. Die zouden ze bij Watt wat mij betreft meteen mogen vervangen voor wat spannenders. Dat moet toch kunnen?

Je vond Watt aan de Oude Stationsstraat 16. Inmiddels is het restaurant definitief gesloten. Op deze locatie zit inmiddels een vestiging van De Beren.