Waffles and Mochi is een nieuwe serie op Netflix. Toen ik de aankondiging zag werd ik al enthousiast. Zo snel het online kwam heb ik de hele serie in twee avonden gekeken. 

Waffles and Mochi

Waffles and Mochi – een beetje krukkig naar het Nederlands vertaald in Wafeltje en Mochi – komen uit een soort diepvriesland, waar niets anders te krijgen was dan frozen food. Ze stappen uit de diepvries en komen terecht bij de leukste supermarkt die er bestaat. Bovenin treffen ze Mrs. O, niemand minder dan Michelle Obama, die bovenop de supermarkt een geweldige tuin heeft. Iets wat mij doet denken aan een aflevering van de Simpsons waarin Lisa wordt meegenomen naar een geheime tuin, ook bovenop een supermarkt.

Vrolijke avonturen

Mrs. O. stuurt ze op allerlei avonturen. Als ze moeten reizen doen ze dat in een vrolijk supermarkt karretje dat de magic cart heet en kan praten. Dankzij dit vervoersmiddel zijn alle landen van de wereld en zelfs een planeet als Mars belachelijk dichtbij. Alles is vrolijk, dingen leven, kunnen praten. Je kunt overal van leren! Het geheel wordt ondersteund met vrolijke muziek en liedjes, iets waar veel aandacht aan is besteed.

Als Waffles en Mochi iets nieuws proberen beschrijft Waffles heel uitgebreid wat hij proeft en wat voor mond gevoel het heeft. Mochi kan niet praten (alleen meep-meep geluiden maken), maar dit wordt opgelost met animaties en als Mochi iets niet zo’n lekkere textuur vindt hebben verteld ze het Waffles die het voor haar hardop zegt.

Eten is cool

Toen ik wist dat Michella Obama in de show zat verwachte ik veel meer het opgeheven vingertje over de gezondheid van bepaalde voedingsmiddelen en de ongezondheid van anderen. Kindertelevisie kan daarin best snel uit de bocht vliegen. Zo zag ik een keer een aflevering van Peppa Pig, waarin de vader wordt uitgelachen, omdat hij te dik is. Niets van dat alles eten is cool en er is van alles over te ontdekken. Er zitten ook algemene lessen in de programma’s zoals dat je fouten mag maken en om hulp mag vragen.

Inclusief en niet kinderachtig

Er zitten allerlei mensen in Waffles and Mochi. Uit allerlei landen en met verschillende roots, er worden gerechten uit allerlei landen. Het is heel inclusief, dat zou ik graag in andere programma’s voor volwassenen ook terugzien. Hoewel sommige onderwerpen zoals armoede en de vleesindustrie niet aan de orde komen, komen veel andere onderwerpen wel aan bod. Dat drinkbaar water een schaars goed is bijvoorbeeld. Ook komt historicus Michael W. Twitty voorbij in de aflevering over rijst waarin hij Waffles en Mochi vertelt over slavernij. Kinderen worden serieus genomen en het wordt verteld zoals het is.

Voor ouders zitten er ook nog allerlei andere bekende namen in, zoals Sia die een lied zingt in de aflevering over tomaten en grapjes zoals een verwijzing naar Netflix serie Stranger Things in de aflevering over paddenstoelen. Ook hebben veel bekende chefs zoals Samin Nosrat en Massimo Bottura en rol in de afleveringen.

Mijn favoriete aflevering? De aflevering over pickles natuurlijk! Wat is er mooier dan een feestje met augurkenthema gehouden bovenop een supermarkt in een magische moestuin? Ik vind het een geweldig idee.

Waffles and Mochi is te zien op Netflix. En wat mij betreft een absolute aanrader voor kinderen en hele grote kinderen.