Skiwater, of skiwasser is een bekende drank in Oostenrijkse skigebieden. Het is bedoeld als verfrissende alcoholvrije drank na het skiën, vandaar de naam. Skiwater is meestal is het een mengsel van sinaasappel-, frambozen- en citroenlimonadesiroop. Op fancy plekken schijnen ze het zelfs te mengen met champagne. De skiwater die ik vandaag probeer zijn kant-en-klare biologisch drankjes met prik. 

Waar bij skiwater de smaken meestal van de limonade komen en daar nooit echt fruit aan te pas is gekomen is dat bij deze skiwater anders. Er zit een beetje echte, biologische fruitpuree in. Skiwater heeft ook een tonicvariant, die is niet voorzien van puree maar geïnfuseerd met smaakmakers, een ander proces, maar een tonic hoort doorzichtig en helder te zijn, iets wat je met fruitpuree niet bereikt.

Voor alle drankjes geldt dat ze niet aan de zoete kant zijn, ze zijn wel gezoet met een beetje suiker (fructose) en bevatten uiteraard de suikers uit fruit. Ik heb van sommige mensen begrepen dat dit aan van de kwaliteiten van een goede skiwater moet zijn. Al vraag ik mij af of dat niet haaks staat op het feit dat ze normaal dus van siroop op suikerbasis worden gemaakt.

Framboos

De frambozenversie heeft de klassieke roze kleur die skiwater moet hebben. Hij doet me denken aan van die zuurtjes met frambozensmaak (rechthoekig, hard van buiten en een beetje zacht van binnen, je kent ze misschien nog wel van vroeger). Ik weet niet of ik framboos van zou hebben gemaakt als ik het niet wist, maar het is bepaald geen storende smaak. Het doet mij in de verte ook een beetje aan Bionade denken en grappig genoeg ook een beetje aan de mousserende wijn die ik laatst probeerde.

Mango-abrikoos

Mijn persoonlijke favoriet van de drie drankjes is de variant met mango en abrikoos. Deze is felgeel en ook de meest zoet smakende van het stel. Hij smaakt duidelijk naar mango, maar heeft ook duidelijke tonen van passiefruit en abrikoos en een aangenaam fris zuurtje. Het is wel echt een drankje met prik en geen sapje. Dit zou ik in theorie het liefste hebben als ik terug kwam na het skiën.

Mountain tonic

De tonic is geen hele bittere tonic, niet eentje die je mixt, maar een drankje dat je zo drinkt. Het ruikt heel geparfumeerd, maar heeft niet echt een duidelijk smakenprofiel. Hij is wel doordat hij dus niet verschrikkelijk bitter is, prettiger om op zichzelf te drinken. Met echt bittere tonics heb ik altijd moeite om een heel flesje ongemixt op te drinken, maar hier niet.

Skiwater is uiteraard geen sportdrank met toegevoegde vitamines en mineralen. Het is voor de lekker en maakt deel uit van een indrukwekkende lijst tonics, waters en cordials die al tientallen misschien wel honderden jaren verkocht worden. Het onderscheid zich mede door de verpakking, een hip blikje met een schroefdop én het is helemaal biologisch. Door een gebrek aan bergen en skiërs is Skiwater wel iets moeilijker te vinden in Nederland, maar wie weet als we weer ergens naar toe kunnen, dat dit drankje zich dan ook op wat meer plekken verkrijgbaar zal zijn. Je kunt het in elk geval kopen bij Favorite Foods.