Boekrecensie: De keuken van Sicilië
De keuken van Sicilië het grootste eiland van de Middellandse zee. Een eiland dus zowel onderdeel van Italië als op zichzelf. Een smeltkroes van invloeden door verschillende groepen die het eiland hebben geheerst. Zoals Fabrizia Lanza al in het voorwoord schrijft. Het is onmogelijk om een encyclopedie over de keuken van Sicilië te schrijven maar een inkijkje geven dat kan zeker.
Fabrizia Lanza
Fabrizia Lanza groeide op in een bekende familie van Siciliaanse wijnmakers. Ze werkte 25 jaar in de kunstwereld in Europa en de VS, voordat ze in 2006 terugkeerde naar Sicilië om haar moeder te helpen met haar Anna Tasca Lanza’s Cooking School. Inmiddels runt ze de kookschool in haar eentje. Fabrizia heeft meerdere kookboeken geschreven in het Engels en Italiaans. Op de achterkant van De keuken van Sicilië staat een aanbevelingsquote van niemand minder dan Alice Waters.
De keuken van Sicilië
De gerechten in De keuken van Sicilië zijn verdeeld in voorgerechten, soepen, pasta en rijst, vis, vlees, groenten, pizza en brood en desserts. Ieder recept heeft zijn eigen inleiding met kooktips en uitleg over ingrediënten. Bij ieder gerecht staat een foto van het eindresultaat. Er zijn zowel hele simpele Italiaanse recepten bij, die alleen bestaan uit verse tomaten, basilicum en goede olijfolie en goede pasta of met andijvie, pasta, kaas, olijfolie en wat ui als recepten waar je wat meer tijd voor moet nemen, zoals gevulde pasta.
Ingrediënten uit Sicilië
Qua ingrediënten zou ik zeggen sla alvast lekker veel goede olijfolie in. Ja dat is de laatste tijd erg duur geworden, maar het is de kurk waar de Italiaanse keuken op drijft. Ook in dit boek. Zeker als de recepten simpel zijn is de kwaliteit van de ingrediënten erg belangrijk. Hoewel de meeste ingrediënten prima verkrijgbaar zijn, al staat er ook hier en daar wel het een en ander in waar je even voor op zoek moet bij de beter gesorteerde speciaalzaak. Écht goede droge pasta koop je meestal bij een Italiaanse delicatessenzaak en groenten als artisjok en kardoen vind je bij de betere groentenboer (of online). Typische Italiaanse kazen als provolone zul je eerder bij de speciaalzaak aantreffen, dan in de supermarkt. Af en toe wordt er ook wildgeplukt, borage bijvoorbeeld, of wilde venkel.
Traditie
Er staan vegetarische recepten in De keuken van Sicilië, maar vis komt over het algemeen vrij veel voor, zelfs als je de vis- en vleeshoofdstukken overslaat. Dat is een van de wetten van een eiland, dat er meestal flink vis gegeten wordt. Hoewel ik denk dat sommige recepten met een kleine aanpassing best nog wel vegetarisch zouden kunnen worden gemaakt, wordt dit niet als optie gegeven. Zo traditioneel is dit kookboek wel.
Levendig beeld van het eiland
Tussen de recepten door vind je verhalen over eten op het eiland van kappertjes tot citrus. Zo leer je een hoop over Sicilië bijvoorbeeld dat het samen met Calabrië verantwoordelijk is voor 80% van de citrus in Italië. Er staan ook foto’s van Sicilië door het hele kookboek heen, die samen met de foto’s van de gerechten een mooi beeld geven. Het komt regelmatig voor dat kookboekenmakers stockfoto’s inkopen voor in hun boek, maar dat is hier niet gebeurd waardoor alles veel echter, en levendiger oogt en ook minder gelikt en gefotoshopt.
Ja, alweer een boek over de Italiaanse keuken
Misschien denk je nu alweer een kookboek over de Italiaanse keuken? Hoewel Sicilië een autonome Italiaanse regio is, is dit geen standaard Italiaans kookboek zoals vele. Het zoomt echt in op een specifiek eiland en probeert te vertellen wat daar wordt gegeten, welke (typische) ingrediënten er gebruikt worden en wat de gewoontes zijn. De foto’s geven ook nog eens een mooi beeld. Je krijgt zin om op vakantie te gaan om daar de recepten uit dit kookboek in het wild aan te treffen.
De keuken van Sicilië
Fabrizia Lanza
Uitgeverij Brandt
€35
Laatste reacties