Nu oud en nieuw steeds dichterbij komt, gaan we ook afscheid nemen van het jaar van de peulvrucht. Wat natuurlijk weer niet zegt dat we ook moeten ophouden met het eten van peulvruchten of het promoten ervan, want mijn gevoel zegt dat dat nog steeds best kan, reclame maken voor bonen en linzen, oh en zelfs pinda’s. Toen Boon Bonen mij een pakketje wilde opsturen met hun bonen, zei ik dan ook ja.

Bonen in een zak

De bonen vind je normaal gesproken in de koeling, in een zak. Ja een zak, geen pot of bakje, dat is nieuw. Er zijn drie varianten: chili, curry en tomaat. Bij mijn weten zijn ze allen geschikt voor vegetariërs en veganisten, geen gekke aroma’s die van dierlijke afkomst zijn dus. Bij Boon vinden ze dat we meer plantaardig moeten eten en dat bonen weer meer geteeld moeten worden in Nederland. Iets waar ik het van harte mee eens ben. Ook dus in 2017.

Bonencurry en bonenchili

Ik kreeg de Indiaanse bonencurry en de chili met bruine bonen. Van de chili maakte ik met groene paprika en jalepeñopepers een quesadilla, met een beetje kaas en een wrap. Supermakkelijk en heel lekker. Als een maaltijd an zich is de zak een pietsie weinig, je moet er dus wel toast of extra groenten bij regelen. An sich is de boel wel lekker gekruid. Het zijn bruine bonen, de enige bonen die ik normaal gesproken niet snel zou kiezen, omdat ik ze het meest melig vind smaken, maar zo vind ik ze dus prima! Weer wat geleerd.

Texmex of English breakfast

Hierna was ik in de stemming voor meer Texmex voer, maar dat kan met curry kikkererwten natuurlijk niet zo goed. Ik houd best van avontuurlijke combo’s maar dit leek mij niet zo’n heel goed idee. Met een beetje rijst dan maar, voor de complete proteïne waar vroeger voor vega’s zo op gehamerd werd. Prima te doen. Ik ben ook benieuwd naar de variant in tomatensaus, voor mijn English breakfast. Hoewel ik best van deze bonen met smaken houd, zou ik het ook tof vinden als er een variant zou zijn zonder toegevoegde smaken, als in gewone neutrale bonen die je zelf ergens aan toe kunt voegen.

Opwarmen en opeten

Op het zakje staat de claim in 10 minuten op tafel, dat klopt, want het is vooral een kwestie van opwarmen en opeten. Dat van de e-nummers die er natuurlijk niet in zitten klopt ook, die zitten er niet in, al denk ik niet dat je e-nummers de ramp zijn voor je gezondheid die sommige mensen claimen. Boon is trouwens ook van de woordgrappen, tasjes met “ik dop mijn eigen boontjes” en uitspraken als “we maken er geen potje van”  daarvoor ben je bij hen aan het goede adres.

Vooralsnog kun je de drie verschillende soorten Boon Bonen vinden in het koelschap van alle Jumbo supermarkten. Een zak van 500 gram kost drie euro. Voor meer informatie kun je natuurlijk terecht op de website van Boon Bonen.