In mijn omgeving ken ik vrijwel niemand die matcha, alias groene theepoeder drinkt. Het wel hier en daar verkrijgbaar, meestal in de vorm van en fascinerend groene cappuccino met een bijzondere smaak. Je kunt het natuurlijk ook in een ijsje, koekje of drankje verwerken en dat laatste is precies wat Kineta matcha heel slim heeft gedaan.
Ik weet niet waar het aan ligt: sta ik zelf meer open voor de Japanse keuken of krijgt die meer aandacht? Toen ik op de Biobeurs voor de kast met Japanse producten stond zag ik allemaal dingen die ik niet kende maar die ik graag uit wilde proberen.
De zomer heeft ons al een paar keer een voorproefje gegeven, tijd dus om weer een zomers drankje te proberen. Dit keer is het Hopster. Een limonade, alcoholvrij dus op basis van mineraalwater en hop met groene thee-extract. Een uitvinding van onze Oosterburen.
Een tijdje geleden was het ineens all over Instagram: Dash water. Engels bruiswater gemaakt met bobbelig en knobbelige groente en fruit. Alles klopt, hoe de blikjes eruit zien, het verhaal er achter, de gelikte campagne. Dat maakte me heel benieuwd naar hoe het zou smaken.
Als kombucha een gezondheidsdranks is, zoals sommige mensen claimen, dan zit ik goed. Ik heb denk ik nog nooit zoveel verschillende soorten en smaken geprobeerd als afgelopen tijd. Nieuwe ster aan het firmament, of moet ik ferment zeggen? is Butcha kombucha.
Hier volgt een verslag van uw immer chocolade etende verslaggever. Dit keer probeerde ik Taza dark bark en de met chocolade omhulde noten van Taza. Dark Bark, ofwel donkere schors klinkt intrigerend. Wat het eigenlijk betekent, is dat de chocolade heel dun is en daarom bijzonder makkelijk weg eet. Het breekt ook in van die mooie grillige ongelijke schotsen, waardoor je meer voor jezelf kunt houden dan wanneer je de vakjes van een reep verdeelt.
Bundaberg ken ik vooral van het gemberbier, het zit in een herkenbaar bruin flesje. Er zijn echter ook limonades van dit merk verkrijgbaar. Ik probeerde er twee: bloedsinaasappel en passievrucht.
Warme chocolademelk. Alleen deze twee woorden maken me al helemaal warm en fuzzy. Afgelopen weekend waaide en regende het buiten, het perfecte moment om eens een paar koppen chocolademelk te drinken. Dat kwam goed uit, want Taza heeft nu ook kan- en-klare chocolademelk mixen.
Kombucha (of komboecha zoals het in het Nederlanders ook nog wel eens wordt genoemd) begint steeds bekender te raken, merk ik. Er is steeds meer vraag naar en het aanbod wordt ook steeds groter. Zelf vind ik het inmiddels een behoorlijke uitdaging om alles bij te houden en uit te proberen. In dit stuk besteed ik aandacht aan YAYA Kombucha.
Bij Dutch Harvest is het moeilijk om weg te blijven van bepaalde associaties. Grappig genoeg zijn hennepolie (niet perse de CBD variant maar de “gewone” olie) en hennepzaad al lang geen vreemde meer in mijn keuken, maar thee? Daar kon ik me zo snel even geen voorstelling van maken. Tijd dus om het te proberen.
Walden is een boek van Henry David Thoreau waarin hij zich onderdompelt in de natuur. Daarover gaat het vandaag niet, het gaat over ijs thee. Die je wellicht zou kunnen drinken terwijl je het boek leest. Wie zal het zeggen?
Wil je ook een keukenthermometer die nauwkeurig is, makkelijk in gebruik en roze? Klik dan hier om kans te maken op een Thermapen One!
Laatste reacties