Vandaag het laatste recept uit het kookboek Naturally Vegan wat ik met jullie mag delen: biancomangiare, een pudding van amandelmelk. Maak vooral je eigen amandelmelk voor dit recept, want het resultaat is echt vele malen beter. In amandelmelk uit de supermarkt zit heel weinig amandel dus dan krijg je ook heel weinig amandelsmaak in je toetje. Vergeet je amandelen de avond ervoor niet te weken.

Inleiding van Julius Fiedler bij de biancomangiare

De oorsprong van biancomangiare (letterlijk ‘eet wit’ of ‘wit eten’) kan worden herleid tot de Arabische handelaren die amandelbomen introduceerden op Sicilië. Bij het aanpassen aan het droge klimaat van het zuidelijk deel van het eiland hielden de amandelbomen water vast zodat de olie in de noten geconcentreerder werd en de smaak ervan intenser. Deze zeer gewaardeerde Siciliaanse amandelen leidden tot plaatselijke delicatessen zoals Latte di mandorla, Frutta martorana (marsepein in de vorm van fruit), en natuurlijk Biancomangiare.

In de middeleeuwen werden verschillende versies van dit gerecht geserveerd bij banketten, waarbij ze vaak vis of wit vlees bevatten. Tegenwoordig neemt biancomangiare een belangrijke plek in vele Siciliaanse keukens in en zorgen de subtiele smaken van amandel, citroen en kaneel voor een bevredigend dessert.

Recept biancomangiare (amandelmelkpudding)

Een recept uit Italië
Voor 4 toetjes,
35 minuten, plus het maken van de amandelmelk en 1 uur opstijven

Ingrediënten

• 500 ml zelfgemaakte amandelmelk  (Latte di mandorla) uit 50 gram amandelen (ongebrand, ongezouten)
• 100 gram ruwe rietsuiker
• 50 gram maïzena
• ¼ theelepel zout
• 1 klein kaneelstokje
• 1 onbespoten citroen zonder was
• 20 gram amandelen

Wat moet je doen?

Maak zelf amandelmelk met dit recept van 50 gram ongebrande amandelen in hun vliesje op 500 ml water. Je hebt hiervoor een stuk kaasdoek of een notenmelk zakje nodig. Begin de dag van tevoren met weken voor het beste resultaat.

Maak in een kleine steelpan al kloppend een papje van de ruwe rietsuiker, maïzena, het zout en 4 eetlepels amandelmelk en klop de overige melk erdoor. Voeg het kaneelstokje en een brede reep citroenschil (alleen het gele deel) toe. Breng de vloeistof langzaam aan de kook, roer geregeld, zodat de aroma’s van de citroenschil en kaneel kunnen intrekken in de vloeistof

Verwijder de kaneel en citroenschil zodra het amandelmelkmengsel begint te koken. Laat de vloeistof zachtjes koken tot hij begint te binden. Draai het vuur laag en roer de biancomangiare nog 5 minuten. Verdeel evenredig over vier kommen of puddingvormpjes van circa 10 cm in doorsnede of met een inhoud van 125 ml. Laat de biancomangiare 15 minuten afkoelen en zet in de koelkast om minstens 1 uur op te stijven.

Verwarm intussen de oven tot 180 °C en rooster de amandelen 10 minuten of tot ze licht goudkleurig zijn als je ze doormidden snijdt. Hak de amandelen grof. Stort de biancomangiare op een bord, bestrooi met de geroosterde amandelen en serveer.

Opmerking Julius Fiedler bij dit recept:

Dit dessert maak je het beste met zelfgemaakte amandelmelk, zodat je een geconcentreerde amandelsmaak en een helderwitte kleur krijgt. In de winkel gekochte amandelmelk levert een mattere uitstraling op.