Boekrecensie: De Japanse keuken van miso tot matcha
De Japanse keuken van miso tot matcha. Is dit een kookboek? Hmm nee er staan 7 recepten in maar ik ben geneigd te zeggen van niet. Dit is een klein boekje waarin ingrediënten en gerechten uit de Japanse keuken aan je worden voorgesteld. De Japanse keuken is populair maar ken je alle verschijningsvormen? Je hoeft geen bingokaart compleet te maken, dit is geen reisgids encyclopedie of woordenboek. Je kunt gewoon dit boekje openslaan en lezen en kijken.
Stel je hebt ooit een kookboek in de winkel laten liggen en je hebt daar nu spijt van. Achteraf gezien was het het perfecte kookboek was, maar nu is het nergens meer te koop. Wat moet je nu doen?
Lekker vies (of zoals van Kooten en De Bie altijd zeiden: vies lekker). In dit boek komen 54 ingrediënten voorbij, ingedeeld van a tot z. Elk ingrediënt heeft zijn eigen verhaal. De rode draad door alle verhalen heen: waarom vinden we het ene lekker en het andere onsmakelijk? Wat zegt dat over wie we (denken te) zijn?
Een tuinboek met de titel Grow food anywhere is erg optimistisch. Veel boeken over tuinieren gaan er nog steeds vanuit dat je een half landgoed tot je beschikking hebt. Natuurlijk voor sommige mensen zal dat de realiteit zijn, maar er zijn veel mensen die klein wonen en het met een postzegeltje aan grond, balkonnetje of misschien zelfs alleen een vensterbank moeten stellen.
Bij De wijsheid van thee, dacht ik aanvankelijk dat we hier met een boek te maken hadden in de stijl van Marie Kondo, of om je Ikagai te vinden of shinrin-yoku een plekje in je leven te geven. Hoewel al deze onderwerpen gedeeltelijk uit dezelfde spiritualiteit als die van theeceremonie putten, is dit geen adviesboek. Het is een boek over de ervaringen van de hoofdpersoon die haar ervaringen met 25 jaar theeceremonies beschrijft. 
Iemand die de cover van het boek Uit eten in Amsterdam niet goed had gezien begon al meteen over TikTok-rijen. Die rijen zijn inderdaad niet over het hoofd te zien als je door het centrum van Amsterdam loopt. Toch zijn ze in dit boek compleet afwezig, de rijen spelen zich namelijk in het heden af en in dit boek gaat het over de geschiedenis van uit eten gaan in Amsterdam.
De eerste zonnestralen hebben zich alweer gemeld en zo snel dat het geval is gaan mensen de tuin in, ook al is het nog lang geen tijd om dingen te zaaien. Zelf heb ik vorig jaar een poging tot moestuin gedaan en helaas kwam daar weinig maaltijd van. Dus ik moet weer even wat moestuinmoed verzamelen en de eerdere mislukkingen vergeten. Met dit boek, Van moestuin tot maaltijd, gaat dat best goed.
Ik durf weer een tuinboek aan te raken. Vorig jaar had ik er even helemaal genoeg van nadat werkelijk alles in mijn tuin werd opgegeten door een totale slakkeninvasie. Dit jaar doe ik weer motivatie op met De zelfvoorzienende tuin, om er weer tegenaan te gaan.
Tofu, het witte ietwat wiebelige blok, maakt nogal wat gevoelens los. Van liefde tot afkeer, ik zie het al jaren allemaal voorbij komen. Online, maar ook bij mij thuis als ik mensen bekend maak wat er op het menu staat. Soms zie ik ook informatie voorbijkomen die ronduit niet klopt. Nee, tofu is niet uitgevonden in de jaren ’70 van de vorige eeuw door de hippies en nee, het is geen reden van ontbossing voor soja. Hoe het dan wel zit? Daar schijnt Tofu a culinary history een licht over. 
Dit is Rakus magazine. De eerste editie heb ik op een of andere manier gemist, maar gelukkig kreeg ik de tweede toegestuurd. Rakus (of rakoes) betekent gulzig zijn. Dat is in Indonesië not done, maar nu is het een soort knipoogwoord geworden om Nederlanders te omschrijven. Het magazine is opgericht om de Indonesisch-Nederlandse deeleetcultuur in de schijnwerpers te zetten. Omdat deze keuken zo is ingeburgerd, wordt er vaak niet bij stil gestaan, terwijl er heel veel over te vertellen is. 
Olijfolie staat eigenlijk altijd in mijn keukenkastje, in ieder geval extra vierge, Al moet ik zeggen dat ik steeds vaker ook andere olie in mijn kastje heb staan die ik vaker pak dan olijfolie. De olie wordt namelijk steeds duurder en hoewel kookboekauteurs nog steeds gretig olijfolie in hun recepten voorschrijven, merk ik dat ik steeds vaker stil sta bij dit ingrediënt, wat volgens mij ook nog steeds onverminderd hoog in de top 3 staat van meest vervalste voedingsmiddelen. Kortom ik moet er meer over leren, dus ik pakte dit boek erbij. 
Laatste reacties