Ik had The farm table al wel flink vaak voorbij zien komen op mijn Instagram timeline. Dit gele boek met grijnzende jongen. In Engeland heeft hij op de cover een coltrui aan en in Nederland een zomers shirt. Waarom die verschillende outfits? Geen idee, de titel is gelukkig wel onvertaald gebleven. Je moet een boek uiteraard niet alleen op de cover beoordelen en dat heb ik uiteraard ook niet gedaan.

Julius Roberts

Julius Roberts werkte bij het restaurant Noble Rot in Londen, maar was eigenlijk jaloers op de leveranciers die buiten kwamen en met de lekkerste producten aan kwamen zetten. Hij maakte plannen om te verhuizen naar het platteland. Hij kocht een kleine vervallen boerderij met grond die al 30 jaar niet behandeld was met pesticiden, ging varkens houden en geiten en verbouwde zijn eigen groenten en fruit. Julius Roberts had een relatie met de dochter van Noel Gallagher, maar dat is uit. Van zijn pogingen om zelfvoorzienend te leven is een tv serie gemaakt: A taste of the country.

Vergelijkingen

Er zijn al heel veel vergelijkingen met andere Britse eet- en tuinschrijvers. Bij mij komt vooral Hugh Fearnley-Whittingstall meteen binnen schieten. Ook die had een eigen serie over leren leven op de boerderij. Toch stiekem de droom van iedereen, of nou je in ieder geval van velen. In het boek wordt op een verhalende manier geschreven die door veel mensen wordt vergeleken met Nigel Slater, wat ik ergens wel kan begrijpen, al heb ik qua recepten het idee dat Nigel Slater tegenwoordig meer vegetarische opties biedt. Qua recepten vind ik Julius Roberts meer te vergelijken met Diana Henry, zij heeft meestal meer vlees op het menu.

Vlees versus vega

In het voorwoord vertelt Julius Roberts al dat hij liever mensen overhaalt om goed vlees te kopen dan om geen vlees te eten. Verderop in het boek komt ook aan bod dat zijn Nederlandse oma, aan wie het boek is opgedragen hem dwong levertjes te eten waardoor hij ze nog steeds lekker vindt. Ik denk dat de verhouding van de recepten vega en niet vega ongeveer 50/50 is, er staan desserts en alles meegerekend 43 vegetarische recepten in het boek, als ik goed geteld heb tenminste. Vooral de hoofdgerechten bevatten vaak vlees.

Verschillende recepten

De recepten zijn enorm divers, van een veganistische curry tot limonade, van zelfgemaakte pasta tot spinaziesoep. Er zijn ook lekker uitziende desserts en zoetigheden bij. Alle recepten zijn ingedeeld naar seizoen, waar dan ook verhalen over dat seizoen doorheen geweven zijn. Alles is voorzien van mooie foto’s van de boerderij en de natuur. Naast foto’s van het eten uiteraard, die echt dat Engelse cottage gevoel hebben. Ieder recept heeft zijn eigen persoonlijke introductie.

Wildpluk en double cream

Er zijn niet veel moeilijke ingrediënten in het boek. Een van de dingen die er voor mij uitspringen is double cream. Dit is in Engeland in iedere supermarkt verkrijgbaar, maar hier in Nederland alleen bij expatshops en dan moet je nog geluk hebben dat je niet mis grijpt. Al vind ik het af en toe toch de moeite waard om er naar op zoek te gaan. Vervangen is toch niet hetzelfde. Andere moeilijke ingrediënten zijn bijvoorbeeld courgettebloemen, moeilijk vindbaar als je zelf geen courgettes kweekt, daslook of de blaadjes van de Oost-Indische kers.

Eerlijk maar ook idyllisch

De persoonlijke verhalen zijn erg mooi en ik vind het ook goed dat hij omschrijft dat hij er moeite mee heeft zijn dieren naar de slacht te brengen. Ik denk dat het als je niet op het platteland woont het makkelijk is je daar voor af te sluiten, terwijl ook de dieren de een goed leven hebben gehad uiteindelijk dood moeten om te op te kunnen eten. Het is goed om daar heel eerlijk over te zijn, al overheerst de idylle. Ik begrijp ook heel goed waarom mensen graag naar zijn televisie serie en ook zijn filmpjes op sociale media. Het heeft iets heel Brits en iets heel huiselijks.

The farm table
Julius Roberts
Uitgeverij Fontaine
€33,99