De Syrische keuken van Imad is een eerbetoon aan Damascus van Imad Alarnab die daar meerdere restaurants had en mijn zijn familie woonde. Door de oorlog daar werd hij gedwongen alles achter te laten en te vluchten. In dit boek vertelt hij over zijn bestaan als vluchteling. Hij deelt ook de traditionele recepten die hij van zijn moeder leerde en de recepten die hij zelf ontwikkelde.

Een boek vol verhalen

De Syrische keuken van Imad bevat veel verhalen. Wat een reis heeft Imad Alarnab gemaakt zeg. Hij vertelt over hoe de oorlog begon, hoe zijn familie twee keer op een haar na doodging, hoe hij werd mishandeld door de politie, over de gevaren tijdens de reis, over Calais en de mensen die hij tegenkwam die hem weer een beetje hoop en waardigheid gaven. Uiteindelijk, na een mislukte poging, lukte het hem om in Londen terecht te komen, waarna zijn gezin kon overkomen. Ook vertelt hij hoe onzeker het hem maakte dat hij eindeloos moest wachten op een visum. Wat kan een mens veel meemaken!

Ondanks alles had hij genoeg veerkracht om overnieuw te beginnen. Hij poetste en verkocht een tijdje tweedehands auto’s, maar daar lag zijn hart niet. Hij kookte via de organisatie Choose Love voor mensen, leerde Asma Kahn kennen en zij attendeerde hem op een pand dat vrij kwam, waar hij inmiddels een eigen restaurant in is begonnen dat, hoe kan het ook anders Imad’s Syrian Kitchen heet. Hierin laat hij de mensen kennis laat maken met zijn Syrische keuken.

Delen

In Syrië is het volgens Imad gebruikelijk dat maaltijden thuis worden bereid en gedeeld. Er staan vaak schalen op tafel om te delen, zodat er meer dan één optie is. Voor gasten wordt altijd uitgebreid uitgepakt. Het is een manier om liefde te tonen. Er is nooit teveel en anders wordt er gedeeld met bijvoorbeeld de buren. Imad vertelt dat hij ook eten terugkrijgt van de buren, zo heeft hij ontdekt dat hij dol is op peperkoekmannetjes. Hij heeft nog vaak heimwee naar Damascus zoals het was en volgens hem weer zou moeten zijn. Koken helpt een beetje tegen de heimwee.

Midden-Oosterse klassiekers

De recepten in dit kookboek doen me op een of andere manier sterk aan Falastin denken. Wat niet zo gek is want zo ver liggen Syrië en Palestina niet uit elkaar. Recepten voor falafel, platbrood, moussaka, tabouleh, baba ganoush, muhammara, een hoop Midden-Oosterse klassiekers zijn aanwezig. Bij ieder recept staat een prachtige foto. Voor sommige ingrediënten zoals granaatappelmelasse moet je even naar de Turkse supermarkt, maar veel is er tegenwoordig gewoon in de supermarkt verkrijgbaar. Er staan zeker wat vegetarische opties in het boek, maar ook gerechten met lamsvlees, kip en vis. De nagerechten ontbreken ook niet. Zo heb ik dankzij dit boek ook kamun leren kennen, een drank die bestaat uit komijnzaad en citroensap.

Smaakmakers

Een belangrijk ingrediënt uit de Syrische keuken is ook tamarinde. Het boek geeft instructies om je tamarinde in blokvorm te kopen en te verwerken. Voorin het boek staan ook recepten voor kruidenmixen als dukkah, baharat, taouk, olie met smaak, zoals koriander en sinasappelolie. Smaakmakers die je in veel meer kunt gebruiken dan alleen de recepten in dit kookboek. De meeste gerechten zijn bedoeld om een tafel vol mee te koken. Er staan wel hoofdgerechten in het boek, maar om de tafel écht vol te krijgen moet je er wel een paar andere gerechten met groenten en brood bij maken.

Een persoonlijk boek

Hoewel het verhaal van Imad Alarnab positief eindigt, eindigt zijn boek met waarom Syriërs zich in de steek gelaten voelen. Over de erbarmelijke situatie in het land en de reactie op Oekraïense vluchtelingen versus die van Syrische vluchtelingen. Over hoe er verdeeldheid gecreëerd wordt, terwijl er oplossingen mogelijk zijn. Dat we ons best moeten doen om positief en saamhorig te blijven. Iets wat ik alleen maar kan onderschrijven. Ik ben echt geroerd door zijn verhaal.

De Syrische keuken van Imad
Imad Alarnab
Uitgeverij Good Cook
€29,95