Bron plaatje: Bopo Jo.

Begin dit jaar begonnen mij ineens internet memes op te vallen waarin dikke mensen belachelijk werden gemaakt. Dat was dat bedoeld als aansporing om te gaan bewegen, een van de goede voornemens van veel mensen. Daarna was het op dat gebied een tijdje stil, mensen waren gestopt op met hun goede voornemens, of te druk bezig met ze te realiseren om nog iets te posten. Nu is het weer zomer en daar zijn ze weer. De memes over dikke mensen, maar ook de bizarre crashdieettips. En ik heb er genoeg van.

Veel memes zijn gewoon pesten, geen grapje

Allereerst over die memes, mensen belachelijk maken is gewoon pesten. Ook al is het een algemeen bericht, je laat mensen kut voelen over zichzelf. Misschien mensen die je kent, misschien mensen die je niet kent. Het is niet leuk en niet grappig. Het zegt buiten dat in mijn ogen iets over jezelf. Schijnbaar heb je het nodig om andere mensen kleiner te maken om zelf groter te lijken. Of gezonder, of sportiever.

Je hoeft niet op dieet en vegetarisme is ook geen dieet

Voorts wil ik ook van de gelegenheid gebruik maken om mensen te herinneren: je hoeft niet op dieet. Je hoeft je niet te verontschuldigen voor hoe je eruit ziet, je mag dragen wat je wil, je mag eten wat je wil. Lichaamsbeweging is niet bedoeld als straf. Je bent niet wat je eet, je bent geen heilig mens als je dieet. Nu ik toch bezig ben, je hoeft je ook niet schuldig te voelen als je sinds je vegetarisch of veganistisch bent gaan eten geen gram bent afgevallen. Het is namelijk geen “dieet”, het is geen set strenge leefregels bedoeld om af te vallen. Het is vooral in mijn ogen een levenswijze die gebaseerde is op compassie en absoluut geen korte termijndieet, maar iets wat je een levenslang kan volhouden, als je dat wil. Ongeacht je gewicht.

Gezondheid is geen afgebakende set regels

De definitie van wat gezond is lijkt in sommige kringen wel steeds nauwkeuriger te worden waardoor grote groepen mensen die gewoon eten een beetje sporten en zich prima voelen ineens toch niet als optimaal gezond worden gezien, omdat ze bijvoorbeeld iets mankeren (“dik” zijn of “ziek”), omdat ze hun manier van eten niet micromanagen. Door zo te denken en er zo over te praten geef je signalen af. En hoewel het voor iedereen over het algemeen gezond is om te sporten en gezond te eten, geef je door wat je zegt en wat je laat zien op de sociale media, signalen af waardoor je mensen juist niet inspireert om te doen wat in jouw ogen juist is, maar het tegenovergestelde. Ze geven het op voor ooit begonnen te zijn omdat ze niet aan de regels voldoen.

Damesbladen en reclame’s en Instagram: leuk maar niet de werkelijkheid

Ik heb het allemaal gezien. Mensen van alle maten die onzeker over zichzelf zijn, mensen met eetstoornissen, mensen waarvan iedereen denkt dat ze perfect zijn maar die stiekem kapot gaan van binnen. Of zelfs mensen in revalidatieklinieken de proberen om te gaan met het feit dat ze blijvend een zichtbare handicap hebben en dus een “afwijkend” lichaam. Er is een groot gedeelte van de werkelijkheid die de vrouwenbladen en Facebook nooit of maar mondjesmaat zal halen. Het is goed om je dat af en toe dat te herinneren. The struggle is real.

Haal jezelf niet naar beneden en til anderen op

Ik probeer er altijd wat te zeggen als mensen zichzelf naar beneden halen of als ze totaal in paniek zijn omdat ze niet meer weten wat ze “mogen” eten, omdat ze een bepaalde jurk niet passen. Mensen zeuren er zelfs over, dat ik dat doe, maar ik blijf er lekker mee door gaan, net zoals dat irritante poppetje uit de reclame die je maant de deur op slot te doen als je “maar heel even weggaat”. En ik hoop van harte dat andere mensen er ook voor mij zijn als ik het ergens moeilijk mee heb.

Er is toch altijd wat

Er zullen altijd mensen zijn die vinden dat vrouwen moeten sporten, maar dat ze geen duidelijk zichbare spieropbouw mogen hebben. Dat je wel mag volleyballen maar niet in dat “te korte broekje”. Er zijn mensen die vrouwen alles moeten willen eten, maar wel vinden dat alles boven kledingmaat 38 “te groot is”. Er zijn mensen die vinden dat “te dunne mensen” verplicht een jurk aan zouden moeten in het zwembad. Laten we dus vooral gebruik maken van de vrijheid van het feit dat het toch nooit goed is om gewoon te doen waar we zelf zin in hebben.

Eet die cupcake gewoon!

Ook als dat in je bikini een cupcake eten is. Meerdere wijze mensen in mijn omgeving zeggen dat om echt met iemand mee te voelen je iets eerst zelf ooit moet hebben doorgemaakt. Zelf hoop ik van harte dat dat niet zo is, want dat zou betekenen dat iedereen gigantische hoeveelheden shit moet doormaken om iemand anders optimaal te kunnen begrijpen. Er is een ding makkelijker en dat is minder proberen te oordelen en gebruik maken van de vrijheid van meningsverandering.