Dit boek kwam in Engeland voor het eerst uit in 2003. Als het niet was herontdekt door Alan Bennett was het waarschijnlijk daarbij gebleven en opnieuw uitgegeven. Het is een bijzonder boek, geschreven door Rosamund Young. Zij runt al sinds jaar en dag een boerderij Kite’s Nest Farm in de Engelse Cotswolds. Haar ouders waren een van de eerste biologische boeren in Engeland.

Het boek is op een bijzondere manier geschreven, ik zou willen zeggen dat het kabbelt. Het komt langs allerlei onderwerpen, maar er is geen hele strikte indeling, geen hoofdstukken dus. Soms gaat het een beetje van de hak op de tak, soms is het heel dromerig en soms is het juist heel feitelijk en soms raak je ineens verzeild in de biografie van een bepaalde koe van Kite’s Nest. Kan gebeuren. Er staan ook foto’s in van de koeien.

Kite’s Farm

Kite’s Farm is een bijzondere boerderij, dieren mogen gaan en staan waar ze willen. Rosamund probeert echt te begrijpen wat de dieren nodig hebben. Ze gaat er van uit dat de koeien dat zelf het beste weten. Haar koeien hebben allemaal eigen persoonlijkheden, de een staat liever buiten in de regen, de ander niet, de een houdt van sappig vers gras, de ander niet. Ze hebben ook allemaal een eigen naam.  Koeien worden vergeleken met mensen, sommige onthouden alles, sommige zijn juist heel dom. Ze hebben ook allerlei relaties binnen de groep. Er zijn dochters die een hele gehechte relatie aangaan met hun moeder maar er zijn ook koeien bij die juist een relatie met hun oma aangaan. Zo leer je van alles van Rosamund, die duidelijk geen dag doorbrengt zonder zich in haar koeien te verdiepen.

Dat koeien dus duidelijk gebaad zijn bij persoonlijke aandacht en alle andere dieren die in dit boek voorkomen eigenlijk ook en ook nog allemaal hun eigen natuurlijke gedrag moeten kunnen vertonen om gezond te blijven doet wel vermoeden dat de bio-industrie wellicht niet de beste uitvinding ooit is, om het maar heel zachtjes uit te drukken.

Ontbrekende onderwerpen

Er zijn wel een paar dingen die onbesproken blijven. Zo wordt er geen aandacht besteed aan het liefdesleven van de koe terwijl ze dat waarschijnlijk wel moeten hebben. Ik geloof niet dat ze dat niet geobserveerd heeft. Over agressie lees ik trouwens ook niets en aan een iets minder vrolijk en zeker niet onbelangrijk onderwerp  wordt ook geen aandacht besteed, want zelfs op de sprookjesachtige boerderij van Rosamund Young moeten de dieren af en toe naar de slacht. Ik zou graag willen weten hoe Young dit ervaart en over hoe zij denkt dat de koeien dit ervaren. Ik vind het dus jammer dat dit niet aan bod komt, want ik kan mij gewoon niet voorstellen dat dit je niets doet, als je zo met je koeien begaan bent.

Natuurlijk ben ik als vegetariër tegen de intensieve veehouderij, boeken als deze, ook al ben ik het zeker niet met alles eens. Laten zien dat het ook anders kan, dat geeft hoop. Ik heb ook al van andere lezers van het boek begrepen dat ze veel minder vlees eten sinds ze begrijpen dat koeien ook individuen zijn. Dat is hoopvol.

Het geheime leven van de koe
Rosamund Young
Uitgeverij Atlas Contact
€ 18,99