Een paar jaar geleden toen mijn blog nog in de kinderschoenen stond kreeg ik rond twee uur in de nacht een enorm enthousiaste comment binnen. Ik was uitstekend geschikt om Steinbeisser een veganistische culinaire happening in het Lloyd Hotel te recenseren! Na enige Googelen leek het mij inderdaad heel leuk, maar al snel kwam de aap uit de mouw. De rekening was bepaald niet goedkoop en ze hadden “geen budget” (oftewel ik moest alles zelf betalen). Dat ging dus niet door maar de naam van de kok ben ik wel blijven onthouden: Alexander Gershberg.

Vrienden en macrobiotisch eten

Nu is er in direct alsnog een manier om zijn eten te proeven. Hij heeft namelijk een boek geschreven: Vegan for friends. En dan niet zomaar vrienden, nee in dit boek komen al Alexanders vrienden en familie voorbij. Alexander is Joods, zijn familie komt uit Rusland en ze zijn al snel naar Israël verhuisd en hij wilde graag studeren in Nederland. Tijdens zijn studie moderne dans kreeg hij gezondheidsproblemen en raakte zo geïnteresseerd in macrobiotisch leven. Met zoveel ervaringen kan je alle kanten op. Dat gebeurd dus ook in het boek.

Vrolijk en dynamisch met frituurolie en rijststroop

Zoals de meeste kookboeken begint het boek met de nodige basis kookvaardigheden en introductie van kooktechnieken en ingrediënten. Er vallen een aantal dingen op: Alexander pelt zijn groenten nooit, behalve ui en knoflook. Hij bakt alleen met ahorn of rijststroop (en legt niet uit waarom). En hij bakt alles met frituurolie, ook als het niet om frituren gaat. Frituren vindt hij over het algemeen een goede bereidingswijze want het maakt “vrolijk en dynamisch”. Aha..

Gezondheid speelt een grote rol in het boek.

Sowieso speelt gezondheid een grotere rol dan op het eerste gezicht blijkt. Zo gelooft hij in het zuur-baseverhaal, waarin bewerkte producten sterk zuurvormend zijn, benadrukt hij bij veel dingen dan het goed is voor de darmgezondheid en als klap op de vuurpijl zegt hij in het hoofdstuk kinderen dat veganistisch kinderen sterker, kalmer en meer geconcentreerd zijn.  Pubers die veganistisch eten hebben volgens hem minder last van stemmingswisselingen en pukkels. Dat zijn nogal statements! Nou denk ik dat sommige veganisten meteen instemmend knikken, maar ik kan me voorstellen dat niet veganistisch mensen wel even hun wenkbrauwen fronsen. Nou val ik zelf in het hokje vegetariër maar zelfs ik was even verbaasd toen ik het las. Zelf ben ik tamelijk old school. Ik eet geen vlees uit ethische redenen. Ik kan maar moeilijk wennen aan de gezondheidsclaims waarmee “geen vlees eten” wordt gepromoot. Zeker als ze niet (goed) wetenschappelijk onderbouwd zijn.

Macrobiotische ingrediënten vind je bij de natuurwinkel

Goed, terug naar het eten. Daarvoor heb je dus qua zoetmiddelen zeker ahornsiroop en rijststroop nodig, frituurolie uit de biologische winkel en ook de macrobiotische producten zoals umesu azijn, mirrin en shoyu. Die vind je soms in de toko, maar bij de biologische winkel, waar je toch al heen moest voor het frituurvet, vind je ze allemaal. Naar sommige dingen, zoals de amazake moet je even zoeken, want zelfs niet iedere natuurvoedingszaak heeft het, maar vaak willen ze het wel voor je bestellen.

Vegan for friends is wel heel erg basic

De recepten uit dit boek vind ik vrij basic. Zeker nu er meer Nederlandstalige veganistische kookboeken verschijnen en de Engelstalige vegan kookboeken ook voor veel mensen bereikbaar zijn, wordt het hebben van een eigen geluid en eigen stijl steeds belangrijker. Er zitten ook recepten in het boek waarvoor ik zelf geen recept nodig zou hebben, zoals volkorenpasta met tomatensaus. Voor een doordeweekse avond vis dat overigens een prima gerecht, maar als ik indruk wil maken op mijn vrienden moet ik toch echt met iets beters komen. Van alle wereldkeukens komen ook heel veel voor de hand liggende recepten voorbij, zoals falafel, bietensoep en hummus. Gerechten die heel veel mensen al kennen, als je ze dan toch opneemt in je boek, dan moet je er in mijn ogen op zijn minst een hele creatieve draai aan geven. En die zie ik niet.

Vegan for friends is ook erg..hippie

In het begin van het boek wordt aangegeven dat veganistisch eten vaak wordt geserveerd in hippie-achtige restaurants waar lang niet iedereen zich thuis zal voelen en dat het eten voor veel mensen grauw en muf voelt. Alexander wil dat eten naar een ander niveau tillen. Toch denk ik dat als ik sommige van mijn vrienden dit eten zou voorschotelen, ze het nog steeds hippie zouden vinden. Terwijl andere vrienden hetzelfde eten weer als hip en modern gezond zouden beschouwen. Het is gezonde kost waar je iemand die toch al vooroordelen heeft niet gaat genezen ben ik bang.

Vegan for friends is niet mijn kookboek

Nog steeds ben ik benieuwd wat ik zou hebben gegeten als ik te gast was geweest in het Lloyd Hotel. We zullen het nooit weten. Wel heb ik dankzij Vegan for friends een beter beeld gekregen van wat er misschien op het menu heeft gestaan en dat vind ik ook leuk. Het macrobiotische is niet zo mijn ding, ondanks dat ik wel mirrin en shoyu en bruine rijstazijn in huis heb, heb de bijbehorende gezondheidsleer nooit omarmd. Ook dit boek heeft mij niet van gedachte veranderd, Maar het is wel leuk om een intiem inkijkje te krijgen in iemands vriendenkring en te zien wat iemand graag maakt.

Vegan for friends
Alexander Gershberg
Uitgeverij Karakter
€ 24,99