Koken met koolzaadeiwit, het klinkt nou niet echt als de titel voor een nieuw kookboek. Toch zou het best kunnen dat we in de toekomst koolzaadeiwit op het menu hebben staan. Koolzaadeiwit kan sinds kort worden gewonnen uit een reststroom van het maken van koolzaadolie. Wat daarvan dan weer overblijft wordt veevoer. Koolzaadolie is na palm- en sojaolie een van de grootste bronnen van plantaardige olie. Het wordt geteeld in Europa, Canada en China. Als dit werkt kan er dus in potentie heel veel plantaardig eiwit worden gewonnen. SoUR, die je nog kunt kennen van dit potje kimchi, is nu onderzoek aan het doen naar hoe ze hier het beste producten van kunnen maken.

Ik kreeg de mogelijkheid om een pakje van dit eiwitpoeder uit te proberen, in ruil voor feedback. Omdat ik altijd benieuwd ben naar nieuwe producten en dit graag met jullie wil delen, vroeg ik ook meteen of ik er over mocht bloggen. Gelukkig rust hier geen embargo op, dus het mocht.

Het zakje koolzaadeiwitpoeder zit niet alleen koolzaadeiwit, er zitten ook specerijen in. Ik kreeg ook een brief met een recept. Mooi, want de keren dat ik in de keuken iets met eiwitpoeder probeerde te maken, was dat of een shake of een baksel. Dit is een recept voor curry. Het eiwitpoeder fungeert hierin als een basiskruidenpasta voor het gerecht. Bij het toevoegen van het kruidenmengsel viel mij op dat het met de kokosmelk echt bond tot een saus.

Curry

Het eindresultaat smaakte me bij de eerste paar happen erg goed, mooie volle currysmaak, niet te pittig. Dit veranderde geleidelijk aan toen de typische koolzaadachtige smaak, steeds nadrukkelijker op begon te vallen. Die is bitter en het deed mij vooral denken aan die tijd dat ik elke dag lijnzaadolie innam, omdat ik dacht dat dat gezond was.
Hoewel de curry dus verder prima gelukt was, lukte het mij niet om mijn hele bord leeg te eten. Het begon mij echt tegen te staan, die nasmaak. Ik snap goed waarom er voor een curry is gekozen. De smaken van citroengras, gember, peper en knoflook en garam masala zijn heel sterk, je zou denken dat dat de smaakt wat dempt, maar dat doet het in mijn optiek dus niet genoeg.

Het goede nieuws is dat dit een probeersel is. Er kan vast nog wat aan worden bijgeschaafd om er wel een goed smakend product van te maken. Ik ben benieuwd, want op papier heeft een vleesvervanger gemaakt van een restproduct natuurlijk alles goed voor elkaar qua duurzaamheid. Ik houd het in de gaten en houd je hier op de hoogte van te ontwikkelingen.