Terwijl ik dit schrijf is in het nieuws dat Obama vindt dat social media een te oppervlakkig beeld geeft van het nieuws of de levens van anderen. Ik vind dat hij gelijk heeft. Zijn advies is dan ook om er op uit te gaan en anderen echt te ontmoeten. Prachtig advies van een man die, zeker vergeleken met Trump de redelijkheid hetzelve vertegenwoordigd. Nog minder genuanceerd lijkt de man die zichzelf de Angry Chef noemt. Hij heeft een boek over eten en diëten geschreven en dat wilde ik maar wat graag lezen natuurlijk!

Angry chef

Anthony Warner is de kok die ik een tijdje geleden op Twitter zelfs nog de liefde verklaarde. Ja ik weet het, bijzonder oppervlakkig. Ik ben dan ook blogger en bloggers zijn volgens sommige mensen ook het toppunt van oppervlakkigheid. Toch is niets wat het lijkt, want hoewel hij vaak boos is, legt de Angry Chef uitgebreid en met argumenten en bewijzen uit waarom hij iets stom vindt en zich daar druk over maakt. Het zijn genuanceerde verhalen waar je van alles van op steekt.

Dat is dan ook de reden dat ik zijn blog en nu ook zijn boek graag lees. Zijn boek is nu dus in het Nederlands verschenen onder de naam Eetwijze(r). Hierin vertelt de Angry Chef samen met deskundigen zoals gedragseconomen, voedingswetenschappers en diëtisten hoe je onzin en onwaarheden op voedselgebied kunt herkennen. Dit alles op de typische Angry Chef toon, hij praat met zichzelf, maakt grapjes. is gepassioneerd over het koksvak.

Voedselonwaarheden

Er komen allerlei voedselonwaarheden voorbij. De hypes van de afgelopen tijd, zoals glutenvrij eten zonder dat je coeliakie hebt, kokosolie, clean eten en anti-oxidanten. Maar dat niet alleen, er komen ook een paar ideeën voorbij die al langer rondwaren dan de laatste tijd. Denk aan onder andere het zuur-basedieet, detoxen, de giftigheid van suiker en het idee dat je met voedsel kanker kunt genezen of het idee dat iedere ziekte die je krijgt een direct gevolg is van hoe je leeft, het “hoe natuurlijker hoe beter” idee of anekdotisch bewijs hetzelfde gewicht toekennen als wetenschappelijk bewijs.

We worden dagelijks met voedselonderzoeken gebombardeerd en bij 95% heeft de desbetreffende journalist er zelf ook niets van begrepen. Daarom is het goed dat Angry Chef nog een keer uitlegt wat het verschil is tussen correlatie en causaal verband. Ook de psychologische effecten van eten en dieetcultuur worden besproken, waaronder die strontvervelende doctrine die je vertelt dat je als vrouw dun moet zijn en vooral niet teveel moet eten. Als gevolg daarvan krijgt Gwyneth Paltrow er natuurlijk van langs, maar Michael Pollan ook.  Er wordt gekeken naar hoe de wetenschap, een tak van sport waar nuance heel belangrijk is, zich zou kunnen wapenen tegen de zwart-witte claims die iedereen zo aantrekkelijk vindt, maar die niet op de waarheid (of maar op een flintertje waarheid) berusten.

Conclusie

Ik zou willen zeggen koop vooral dit vooral boek in plaats van weer de zoveelste dieetmethode. Het boek leest wel alsof het een tikkeltje gehaast geschreven is en er lijkt hier en daar een lettertje te missen in een zin, maar het laat je belangrijke dingen relativeren en maakt dat je eten weer ziet als eten in plaats van een constante bron van verwarring en potentiële ellende. Een soort detox (hihi) van de geest zodat je weer met de juiste blik naar alle claims kunt kijken.

De Eetwijze(r)
Anthony Warner
Uitgeverij Omniboek
€ 20,-