Een tijdje geleden las ik in de Trouw een mooi verhaal over een man die pensioenadviseur was. Hij vond zijn baan niet leuk, bedacht dat iedereen blij werd van ijs en besloot ijsjes te gaan verkopen. Hij volgde een cursus in Italië maar dat was niet wat hij er van hoopte. Het ijs werd daar gemaakt met smaakstof en dat wilde hij niet, hij wilde alleen ijs maken met echte ingrediënten. IJs op een stokje, in dit geval.