Boekrecensie: The sweetest table
The sweetest Table is de opvolger van Sweet table van Sarah Renson. In haar voorwoord legt ze uit dat tevreden is met haar eerst kookboek, maar ze zit nu in een andere fase. Ze heeft energie twee goed draaiende winkels waar ze haar patisserie verkoopt plus genoeg inspiratie om haar nieuwe ideeën in een nieuw bakboek te verwerken. In dit kookboek tref je volgens haar meer verfijning, meer haar eigen ding. Dat belooft wat!
Ingrediënten
Het boek begint bij de ingrediënten. Sarah legt hierin dat ze haar producten bij een goede groothandel koopt, die ze ook bij naam noemt, net als haar leverancier van vanillestokjes. Ik snap heel goed dat goede leveranciers heel belangrijk zijn, dat ze goed zijn dat je ze wil noemen en bedanken in je kookboek. Alleen leveren deze bedrijven vaak niet aan particulieren. Aan zulke tips heb je dus niet veel. Door het boek heen staat bijvoorbeeld een room voorgeschreven van een merk dat alleen aan food professionals levert. Je zal dus zelf op zoek moeten gaan naar eventueel een alternatief.
Een foto bij ieder recept
Na de ingrediënten komen de basisrecepten voor bijvoorbeeld chocoladeganache, gel van citrus, banketbakkersroom of zelfgemaakte droogbloemen. De recepten zijn verdeeld over de hoofdstukken Taarten en cakes, IJs en bevroren desserts, Kleine gebakjes en koekjes, Crèmes en mousses en diversen. Bij ieder recept staat een foto van het eindresultaat. Tussendoor vind je foto’s van mensen die tevreden een taartje of andere zoetigheden eten.
Van makkelijk tot moeilijk
De recepten voor patisserie bestaan dikwijls verschillende elementen bestaat die allemaal samen komen op het bord en dus wel even wat moeite kosten om te maken. Denk aan een mascarpone lavendeltaart met biscuit met blauwe bessenmousse, mascarponemousse, lavendelganache en viooltjesgel, afgewerkt met eetbare bloemen. Andere recepten zijn weer wat eenvoudiger, zoals de Cosmopolitangranita, yep de befaamde cocktail in granitavorm. Deze bevat geen elementen en is gewoon een vrij eenvoudig recept. De moeilijkheidsgraad en hoeveel tijd je ergens voor nodig hebt wisselt per recept. Voor ieder wat wils dus.
Specifieke ingrediënten en interessante smaakcombinaties
Hier en daar zie ik bij de recepten er toch wat horecadingetjes doorheen gefietst worden. Zo had ik nog nooit van Yopol gehoord, maar het is een yoghurtpoeder en als ik er naar google krijg ik weer horecagroothandels, maar ook Cremodan, wat zo hier en daar wordt gebruikt is een stabilisator die kan je als gewone consument niet zomaar ergens kopen. Gelukkig komt het lang niet in ieder recept voor, maar ik zou het wel tof vinden als kookboeken schrijvers hier meer rekening mee houden. Voor trimoline invertsuiker wordt gelukkig honing als alternatief gegeven.
Er staan best wat interessante smaakcombinaties in The Sweetest Table. Pavlova met kers en kruidnagelijs, panna cotta met duindoornbes, truffel met yuzu en pistache, miso-macadamianoten, rabarber-yoghurtgranite met huacatay. Huacatay, of zwarte munt is een kruid uit de Peruaanse keuken. Het klinkt fascinerend en schijnt naar munt, basilicum en iets peperigs te smaken. Ik kende het nog niet en ben nu heel benieuwd. Je kunt er in ieder geval wel zaden van kopen.
Humblebragging
The sweetest table is een boek wat allerlei recepten samenbrengt. Samen met verhalen over hoe het is om twee zaken te runnen. een eigen keramieklijn te hebben én een kookserie op Njam. Humblebragging heet dat geloof ik. Ik vind het eigenlijk ook wel een opvallende uitspraak van Sarah Renson dat ze zichzelf meer als ondernemer ziet dan als patissier, in een boek vol met patisserie.
The sweetest table
Sarah Renson
Uitgeverij Lannoo
€29,99
Laatste reacties