Als er een boek was wat ik verwacht op basis van de populariteit van bepaalde cookgadgets, dan is het wel een slowcookerboek. Desondanks duurde het best even voordat er iets in beweging kwam, maar nu is er een van de hand van Sabine Koning van het kookblog Oh My Foodness.
Inmaken en fermenteren dat kunnen ze wel bij Thulls deli. Vooral de augurken vallen bij mij erg in de smaak. Sinds een paar jaar woon ik niet meer in Amsterdam, dus kom ik er ook minder snel langs als ik boodschappen doe. Gelukkig kan je ook thuis uitstekend dingen fermenteren. Daarom is het goed nieuws dat er nu een inmaak- en fermenteerbijbel is verschenen van de hand van Simone van Thull.
Eten! Koken voor wie nog geen ei kan bakken. Koken is niet moeilijk, je moet het gewoon een paar honderd keer doen en dan gaat het vanzelf, aldus Sylvia Witteman voorin dit kookboek. Het is een kookboek voor beginners, maar dan een boek wat niet leest als een saaie handleiding. Uiteraard eindigt het voorwoord met de instructies voor het bakken van een ei.
Soep-er is een soepbar in Utrecht. Nu is er ook een kookboek met alleen maar soeprecepten voor soepen van over de hele wereld, want soep kan altijd en nu het weer kouder wordt, wordt het extra aantrekkelijk. Ik dook er in.
Ik had The farm table al wel flink vaak voorbij zien komen op mijn Instagram timeline. Dit gele boek met grijnzende jongen. In Engeland heeft hij op de cover een coltrui aan en in Nederland een zomers shirt. Waarom die verschillende outfits? Geen idee, de titel is gelukkig wel onvertaald gebleven. Je moet een boek uiteraard niet alleen op de cover beoordelen en dat heb ik uiteraard ook niet gedaan.
Ons foodsaver boek of zoals het boek in het Engels heet: The foodsavers A-Z, is een dik boek bomvol opties en advies, de kern van de zaak is bij dit boek het voorkomen van voedselverspilling. Als je met een overschot aan perziken zit of niet weet wat je met laurierblaadjes kunt doen, dan biedt dit boek hulp.
Nieuwe oogst is een kookboek met recepten uit het restaurant van het Scheepvaartmuseum in Amsterdam. Onder het mooie dak in het midden van het museum vinden regelmatig evenementen plaats. Ik ben wel al meerdere keren in het museum geweestm maar ik heb er nog nooit een hapje gegeten. Via Nieuwe oogst krijg ik toch een kijkje in het restaurant of eigenlijk zelfs in de keuken.
Koken met paddenstoelen, dat zouden we meer moeten doen. Ik heb het idee dat in de discussie over vleesvervangers te vaak wordt gekeken naar kant-en-klaar. Seitan, bonen, tofu en paddenstoelen worden vaak een beetje genegeerd, terwijl die allemaal al jaren worden gegeten. Paddenstoelen zijn ook nog eens een bron van umami, iets wat in de vegetarische keuken tot voor kort ook weinig aandacht kreeg.
Dit is Roberta’s cucina povera oftewel Roberta’s armeluiskeuken, of zoals ze het zelf verwoord: koken met wat je niet hebt. Van de nood een deugd maken, dat werk. Het klinkt misschien een beetje saai en degelijk maar dat is het helemaal niet.
Als ik ergens lichtelijk gedeprimeerd door raak, is het de eindeloze rij wereldgerechten in de supermarkt. Ooit was er een aflevering, ik denk van de Keuringsdienst van Waarde waarbij het wereldgerecht bekend van de pakjes en zakjes werd vergeleken met het origineel, wat bij mij een plaatsvervangend gevoel van schaamte opriep, want ze waren bijna niet te vergelijken. Zelf koken levert echt een zoveel beter resultaat op. Wereldgerechten zónder pakjes & zakjes is het inmiddels 20e kookboek van Karin Luiten.
Kin Thai is het eerste Thaise kookboek wat ik hier op Lauriekoek recenseer. Dat heeft niet per se te maken met dat er geen Thaise kookboeken zijn verschenen, eerder met dat ik weet dat de Thaise keuken niet de meest vegavriendelijke keuken is. Toch wilde ik wel een poging wagen om een niet vegetarisch Thais kookboek te bespreken, want het Thaise vegetarische eten wat ik heb geprobeerd stond mij enorm aan.
Laatste reacties