Och jongens, toen ik de voor aankondiging van Pride and Pudding kreeg kon ik mijn geluk al niet op. Misschien is het de verwijzing naar Pride and Prejudice, misschien is het het uiterlijk van het boek, misschien is het Regula Ysewijns fotografie, misschien is het dat het over Engeland gaat en ik van Engeland houd en misschien is het zelfs wel al het bovenstaande. Wie zal het zeggen?

Britse pudding, niet alleen maar gelatine

Toen het boek bij mij aan kwam ging ik er eens goed voor zitten met een grote mok thee. Nee ik had nog net geen pudding voorbereid voor de gelegenheid. Om dit alleen een kookboek noemen dekt zeker niet de lading. Het is tegelijk ook een boek over de geschiedenis van de Britse gastronomie, die in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Italiaanse of Franse keuken, niet zo’n flitsend imago heeft. Zo denken veel mensen bij puddings aan van die doorzichtige gelatinetoetjes, die zachtjes heen en weer wiebelen als je er tegen aan duwt.

Heel veel gerechten vallen onder de noemer “pudding”

Regula laat zien dat het begrip pudding veel verder gaat, het is een begrip waar heel veel gerechten onder vallen. Spotted dick, trifle, Yorkshire pudding, bakewell pudding. Echte klassiekers staan er in, hartig en zoet, maar ook de niet bekende puddings zijn van de partij. Nu al popel ik van verlangen om een 19e eeuwse taart te maken die “General Satisfaction” heet.

Deze recepten zijn wel precies

Waar kookboeken vroeger niet zo precies waren in maten, gewichten en kooktijden zijn deze recepten gelukkig anders zodat het ook daadwerkelijk mogelijk is ze thuis te maken. Er is rekening gehouden met het feit dat wij moderne ovens hebben en niet meer koken op open vuur, althans, de barbecue buiten beschouwing gelaten. Ook is de hoeveelheid suiker meestal wat terug gebracht. Wat ik fijn vind want ik ben niet zo van overdreven zoet.

De toewijding spat er vanaf

Alles is duidelijk met zoveel toewijding gedaan, alle recepten zijn geportretteerd. Helemaal in stijl met prachtig serviesgoed, met puddingmallen in de prachtigste vormen. De tekeningen van Bruno Vergauwen voegen ook echt iets toe. Oh, en waar ik helemaal jaloers op ben, een echt penny lick glaasje. Een glaasje waar ijs in werd geserveerd maar werd verboden omdat het onhygiënisch was. Een zeer zeldzaam en iets waar ik als ware foodie natuurlijk op aas.

Suet kan ook vegetarisch

Echt vegetarisch is het boek natuurlijk niet, omdat een aantal puddings als blackpudding en white pudding en pies gevuld met vlees, nu eenmaal niet vegetarisch zijn. Veel baksels zijn ook gemaakt met suet, oftewel niervet en lard, oftewel reuzel. Ik ben daar als vegetariër en als lezer van oude kookboeken ook wel aan gewend. Van suet bestaat een vegetarische vervangers, al bevat die helaas wel palmolie.

Het is een beetje flauw om elke keer als je een goed kookboek recenseert te verklaren dat je met de schrijver ervan wilt trouwen. Toch gebied mij de eerlijkheid te zeggen dat ik dat al een paar keer hardop gezegd heb tegen mensen over dit boek. Het is een boek wat zowel thuishoort op mijn nachtkastje als bij mijn favoriete naslagwerken.

Pride and Pudding
Regula Ysewijn
Uitgeverij Davidsfonds
€ 35,-

De blog van Regula Ysewijn, Miss Foodwise, vind je hier,maar volg haar ook vooral op Instagram, haar fotografie is geweldig.