Afgelopen Koningsdag heb ik overgeslagen. Ik verliet Nederland en vertrok naar Duitsland, naar Düsseldorf om precies te zijn. Er is een nieuwe trein verbinding tussen Arnhem en Duitsland en dit leek mij een uitstekend moment om die uit te proberen. In de vroege ochtend, nog voor er een spoortje oranje te zien was op straat, ging ik de grens over.
Als er een onderwerp mijn neus uitkomt is het eigenlijk wel E-nummers. Nee niet letterlijk, dat zou een beetje vreemd zijn, maar de hele discussie of eigenlijk het uitkramen en nagalmen van de ene claim na de ander vooral van goeroes die het Voedingscentrum de bron van al het kwaad vinden. Daar heb ik een beetje genoeg van. Maar toen kwam Rosanne Hertzberger met haar Ode aan de E-nummers. Ik heb het nog niet gelezen, maar de interviews die Rosanne geeft, bieden mij al ruim voldoende stof om tegenin te gaan.
Ken je die testjes waarbij je moet testen of je een hippie bent, welk soort fruit je zou zijn of wat je tovenaarsnaam zou zijn? Ik heb die testjes niet nodig, ik ben zelf benoemd hippie. Natuurlijk ik weet dat de jaren ’60 en ’70 al lang voorbij zijn en dat ik niet tot de originele hippies meer kan horen. Dit zijn gewoon enkele feitjes voor de lol.
![IMG_8456[1]](https://i0.wp.com/lauriekoek.nl/wp-content/uploads/2017/04/IMG_84561-1024x683.jpg?resize=1024%2C683 "keukenessentials lauriekoek.nl")
Als het over essentials gaat, gaat het vaak over mode items of dagcrème’s die mij gestolen kunnen worden. Pak echter eens voor de lol mijn mes weg als ik wil gaan koken, of mijn scherpe rasp als ik een citroen wil raspen en ik weet meteen niet meer wat ik moet doen, behalve zo snel mogelijk een nieuwe kopen. In de keuken merk je heel erg snel wat je nodig hebt en wat niet. Hier een overzicht van de dingen die volgens mij onmisbaar zijn.
Er zijn volgens mij niet zo heel veel uitdagende veganistisch kookboeken. Boeken waarin echt moeilijke gerechten worden gekookt met enorme ingrediëntenlijsten, die veel stappen vergen en de nodige tijd in voorbereiden en bereiden. Qua vegetarische kookboeken is dat al lastig, al zijn er zeker wel een paar, maar voor wat betreft veganistisch was de spoeling helemaal dun. Al is er met de komst van het kookboek Crossroads wel een optie bijgekomen.
Het is zo dat ik hier momenteel twee boeken heb liggen die ik graag weg wil geven, want mensen blij maken is leuk. Het is voorjaar, er komen weer allemaal mooie producten in het seizoen op het gebied van groente en fruit. Kortom het ideale moment om weer uitgebreid aan het koken en bakken te slaan en misschien hoort daar we een nieuw kookboek bij!
Celestial seasonings thee ken ik al heel lang. Ze hadden het al bij de natuurwinkel waar ik als kind kwam. De opvallende verpakkingen blijven goed in je hoofd hangen zoals de verpakking met het snoezige slapende beertje (Sleepytime) en die met de draak, (Tension Tamer). Sommige mensen kijken er op neer omdat er aroma’s inzitten maar als ik er zin in heb dan drink ik gewoon een kop. Nu is er van hetzelfde merk ook (eindelijk een lijn) met verschillende biologische theeën.
Odylique betekent “kracht van de natuur” en het is de naam van een familiebedrijf uit Suffolk wat al sinds 1984 verzorgingsproducten maakt. Het begon met Margaret die zelf producten maakte voor het haar familie met een gevoelige huid en uiteindelijk groeide het uit tot een bedrijf wat ze met haar dochter runt. Tevens een van de eerste biologisch gecertificeerde cosmetica bedrijven van Engeland.
Mijn vorige Urtekram shampooreview is alweer een beetje bejaard. De verpakkingen hebben sindsdien in ieder geval een grondige restyling ondergaan en dat is goed want die waren een beetje oubollig. Als je in Noord-Holland woont en wel eens bij een Deen supermarkt komt dan ken je Urtekram misschien van producten als biologische pindakaas, cornflakes en kruiden. In alle andere gevallen ken je het merk van de verzorgingsproducten.
De Brita waterkan was iets wat mij altijd mateloos fascineerde. Op het Coffee Festival in Amsterdam hadden ze een stand met twee soorten koffie: een gemaakt met gewoon leiding water en een met gezuiverd water. Het een leek wel slootwater en het andere leek koffie zoals ik het ken. Ik vroeg mij af of ik als doodnormale proefpersoon het verschil zou kunnen proeven, dus nam ik de proef op de som.
Laatste reacties